اعتماد| دفتر مركزي مجموعه كاري مهندس زينت ايزدي بجستاني، يكي از خيابان هاي اصلي مشهد است: جايي كه اين بانوي 43 ساله كارآفرين، در گفت وگو با «اعتماد»، تاكيد كرد اولين شرط استخدام زنان در مجموعه، قطع ارتباط با نهادهاي حمايتي مانند بهزيستي و كميته امداد است. او در كار طراحي و توليد پوشاك ايمني و همچنين خط توليد اين لباس هاست. خودش مي گويد بچه جنگ است و پدرش سال ها در جبهه بوده. ايزدي در درددل خود با «اعتماد» گلايه مي كند از اينكه استانداري خراسان رضوي و دولت، هيچ گاه به او و همكارانش كمك نكرده و حتي حاضر نشده اند با وجود مراجعات مكرر او، بشنوند كارش چيست.

وقتي بحث خانم ها و لباس مي شود، كسي به لباس ايمني فكر نمي كند. شما چرا به دل اين كار زده ايد؟
رشته تحصيلي ام مكانيك است و 12 سال هم در كار ساخت دستگاه هاي پرس، جوش و ساير تجهيزات صنعتي بوده ايم. سال ها نيز طراحي و توليد پوشاك مجلسي داشته ايم. طبيعي است جايي كه صنعت و پوشاك به هم مي رسد، پوشاك ايمني هم توليد مي شود.

همكاران شما خانم هستند؟
بله، اكثر همكاران ما خانم هستند كه در 53 مجموعه با همديگر كار مي كنيم. 90 درصد اين بانوان، سرپرست خانوار هستند. در جمع حدود 400 نفر در اين مجموعه ها مشغولند.

چه شرطي براي همكاران جديد خانم داريد؟
هيچ خانمي با مراجعه به ما، نسبت به ديگران برتري پيدا نمي كند. اينجا خانمي با مدارك عالي دانشگاه همكارمان است و خانمي نيز با ما همكاري مي كند كه تازه از زندان آزاد شده. شرط اصلي ما براي همكاري اين است كه خانم ها بايد ارتباط شان را با نهادهاي حمايتي مثل كميته امداد و بهزيستي و جمعيت هاي خيريه مردمي قطع كنند. نمي خواهيم خانم ها از طريق كمك ديگران زندگي كنند، آنها از طريق كار و خلاقيت خود، معيشت شان را مي گذرانند و اين براي ما اهميت زيادي دارد. به طور كلي هر كس توانمندتر و داراي خلاقيت بيشتري داشته باشد، ارجحيت دارد.

چرا كاركنان را از ميان خانم ها انتخاب كرده ايد؟
خانم ها توانايي هاي خاصي دارند، با هر مجموعه كاري و توليدي خيلي راحت خود را وفق مي دهند. آقايان نسبت به شخصيت كارفرما و شرايط كار، بيشتر موضع گيري مي كنند. ولي خانم ها وقتي مي بينند توانايي انجام كاري را دارند، موضع نمي گيرند و حس همكاري شان عالي است.
استقلال مالي خانم ها به دليل شرايط خاصي كه از لحاظ سرپرست خانوار بودن دارند، خيلي مهم است. احساس مي كنم امانتدار خداوند هستم. او اين توانايي را عطا كرده كه مجموعه گردان و فراهم كننده شرايط براي ديگران باشم. افتخار مي كنم خانم هايي كه در كنارشان هستيم توانايي و استعدادهاي زيادي دارند كه در اين مجموعه شكوفا مي شود.

شما به همكاران تان مي گوييد حمايت ديگران را رد كنند. خودتان از دولت كمك خواسته ايد؟
اولابه همكاران تاكيد مي كنيم وابسته به كمك و صدقه نباشند، ولي فكر مي كنم وظيفه دولت است از هر مجموعه توليدي و صنعتي حمايت كند. خصوصا اينكه ما كالاي منحصربه فردي را توليد مي كنيم كه هم اكنون ايران به خاطر آن، وابسته به خارج از كشور است و ما مي توانيم كشور را از اين كالابي نياز كنيم، خصوصا اينكه امسال سال حمايت از كار و توليد ملي معرفي شده.

پس از دولت كمك خواسته ايد؟
بله، بارها به قسمت هاي مختلف مراجعه كردم.

و نتيجه؟
در مركز استان و همينطور تهران مطلقا هيچ.

يعني چه؟
زماني كه در كاشمر فعال بودم، فرماندار و رييس آموزش و پرورش پشتيبان عالي براي ما محسوب مي شدند. هرچند تامين سرمايه نكردند، ولي پشتيبان خوبي بودند و از طريق آنها براي دريافت سفارش به ارگان ها معرفي مي شديم. ولي در مشهد چندين بار به استانداري خراسان رضوي حضوري و تلفني مراجعه كردم. به آنها گفتم ما تحقيقات كامل روي يك توليد صنعتي جديد كرده ايم و به نتيجه رسيده ايم. جواب آنها خيلي بدتر از رد بود. شرايطي داشتيم كه نياز به حمايت داشتيم و ممكن بود گروه ما متلاشي شود. آنها حتي حاضر نشدند حرف ما را گوش كنند يا طرح را بررسي كنند. مطلقا كسي نبود حرف مان را گوش كند. ضمن اينكه برخوردشان صحيح نبود و ديدگاه مان را عوض مي كرد.

و در تهران؟
كسي حتي حاضر به شنيدن حرف هاي ما نشد، مي بينيم كساني هستند كه با داشتن طرح هاي كوچك، وام هاي كلان مي گيرند و ارتباطات خوبي دارند ولي براي ما هيچ نتيجه يي وجود نداشته. چندين بار مستقيما با دفتر رياست جمهوري تماس گرفتيم و فايده يي نداشت. اعلام كردند با فلان خانم تماس بگيريد و بعدش هم همه چيز رها شد. براي وزارت دفاع، لباس خاصي طراحي كرده بوديم كه گفتند همه اين را مكتوب بنويسيد تا براي آن تصميم گيري شود.

و الان وضع چطور است؟
به لطف خدا، نزديك به 130 مشتري صنعتي از ايران خودرو گرفته تا وزارت نفت داريم كه بدون كمك دولت، به آنها لباس هاي ايمني مورد نيازشان را با استاندارد فرانسه و آلمان مي دهيم. روي پاي خودمان ايستاده ايم.

بانوي كار آفرين ، طراحي و توليد پوشاك ايمني