ویژگی لباس نوزادان و استاندارد ملی آن

لباس‌های نوزاد شامل مجموعه‌ای از پوشاک و لوازم جانبی است که برای نوزادان از تولد تا دو سالگی طراحی و تولید می‌شوند. این لباس‌ها به منظور راحتی، ایمنی و محافظت از نوزاد در برابر شرایط آب و هوایی و محیطی مختلف استفاده می‌شوند. نکته مهم این است که لباس‌های نوزاد با توجه به نیازها و شرایط اطراف نوزاد تنظیم و انتخاب شوند.

ویژگی‌های لباس‌های نوزادان از نظر طراحی، جنس، و کاربرد، با توجه به نیازهای این گروه سنی، به شرح زیر هستند:

۱- نرمی و راحتی: لباس‌های نوزادان باید از جنس‌های نرم و راحت ساخته شوند تا از آسیب به پوست حساس نوزاد جلوگیری کنند و او را در طول روز و شب، راحت نگه دارند.

لباس‌های نوزادان معمولاً از انواع الیاف مختلف ساخته می‌شوند. در ادامه، چند نوع الیاف رایج برای لباس‌های نوزادان را ذکر می‌کنم:

پنبه: الیاف پنبه از گیاه پنبه به دست می‌آیند و بسیار نرم، مرطوب‌پذیر و تنفس‌پذیر هستند. پنبه اغلب برای لباس‌های نوزادان استفاده می‌شود زیرا سبب کاهش ریسک حساسیت‌های پوستی می‌شود.

الیاف بامبو: لباس‌های نوزادان می‌توانند از الیاف بامبو تهیه شوند. این الیاف نرم و لطیف هستند و خواص ضد‌باکتریایی و ضدآلرژیکی دارند. همچنین، بامبو از نظر پایداری محیطی به عنوان یک منبع برتر محسوب می‌شود.

الیاف ویسکوز: ویسکوز یک الیاف مصنوعی است که از سلولز گیاهی به دست می‌آید. این الیاف نرم و راحت بوده و خواص جذب رطوبت بالا و تنفس‌پذیری خوبی دارند.

الیاف میکروفایبر: الیاف میکروفایبر از پلی‌استر ساخته شده و دارای قدرت جذب بالا و تنفس‌پذیری خوبی هستند. این الیاف نیز برای لباس‌های نوزادان استفاده می‌شوند.

الیاف مرینو: الیاف مرینو از پشم حیوانات مرینو (مانند بز مرینو) به دست می‌آیند. این الیاف بسیار نرم و گرم هستند و برای لباس‌های زمستانی نوزادان بسیار مناسب هستند.

الیاف آکریلیک: الیاف آکریلیک یک الیاف مصنوعی است که شباهتی به پشم دارد. آنها نرم و گرم هستند و به خوبی در حفظ حرارت نوزاد کمک می‌کنند.

۲- قابلیت پوشیدن و درآوردن آسان: لباس‌های نوزادان باید دارای گوشه‌ها و زیپ‌هایی باشند که پوشیدن و درآوردن آن‌ها برای والدین راحت باشد.

۳- بدون عناصر خطرناک: لباس‌های نوزادان نباید دارای عناصر خطرناکی مانند گیره‌ها یا بندهای بزرگ باشند که ممکن است نوزاد را در معرض خطر قرار دهند.

۴- اندازه مناسب: اندازه لباس‌ها باید به گونه‌ای باشد که نه خیلی کوچک باشد و محدودیت در حرکت نوزاد ایجاد کند، و نه خیلی بزرگ که باعث ناراحتی و مشکلات در پوشش کامل نوزاد شود.

۵- طرح‌ها و رنگ‌های ملایم: لباس‌های نوزادان عموماً از طرح‌ها و رنگ‌های ملایم و دل‌نشین ترتیب می‌شوند که به روحیه و آرامش نوزاد کمک می‌کنند.

۶- حفاظت از حساسیت‌ها: برخی از نوزادان ممکن است حساسیت‌های پوستی داشته باشند، بنابراین لباس‌هایی با الیاف طبیعی و فاق‌های نرم و بدون دوخت تیز بهترین انتخاب خواهند بود.

۷- حفاظت از دست‌ها و پاها: لباس‌های نوزادان باید دست‌ها و پاها را کاملاً بپوشانند تا از نوزاد در معرض سرما و آسیب‌های جسمی دیگر جلوگیری شود.

۸- قابلیت شستشو: لباس‌های نوزادان باید قابلیت شستشو و تمیزکردن آسان داشته باشند، زیرا نوزادها معمولاً به طور مداوم نیاز به تعویض و شستشوی لباس‌هایشان دارند.

۹- تهویه مناسب: لباس‌های نوزاد باید دارای تهویه مناسب باشند تا اجازه عبور هوا را بدهند و پوست نوزاد از بارش و گرما محافظت شود.

۱۰- تنوع در لباس‌های فصلی: برای نگه‌داری از نوزاد در شرایط آب و هوایی مختلف، بهتر است لباس‌های فصلی متناسب با فصل و آب و هوا استفاده شود.

۱۱- بدون استفاده از مواد ضدآب و مقاوم به آتش: لباس‌های نوزاد نباید از مواد ضدآب یا مقاوم به آتش ساخته شوند زیرا ممکن است احتمال ایجاد خطر برای نوزاد را افزایش دهند.

۱۲- همچنین، در صورت استفاده از لباس‌های دست‌دوز یا دوخته شده خانگی، بهتر است از الگوها و طرح‌های ایمن و مورد تایید استفاده شود و لباس‌ها با دقت و مراعات اصول بهداشتی ساخته شوند. همچنین، همواره بهتر است پیش از استفاده از هر لباس جدیدی برای نوزاد، آن‌ را شسته و تمیز کنید تا از حساسیت‌ها و مسایل بهداشتی جلوگیری شود.

استاندارد لباس های نوزادان 

استاندارد ملی ایران به شماره ۱۷۱۳ حهت الزامات لباس نوزادات تدوین شده است که در زیر خلاصه ای از آن آورده شده است.

جنس

جنس لباس باید ۱۰۰% از الیاف طبیعی باشد در پارچههای کشسان مورد استفاده در پوشاک نوزاد و کودک استفاده از الاستان به میزان حداکثر ۳درصد مجاز است. شناسایی نوع الیاف باید مطابق با استاندارد ملی ایران شماره ۱۹۹۰۲ و در صورت وجود، الاستان تعیین مقدار آن مطابق با استاندارد ملی ایران شماره ۲۰-۹۶۶۶ انجام شود.

درجه ثبات رنگ

درجه تغییر رنگ و لکه گذاری پارچه در برابر عوامل مختلف باید مطابق جدول ۱ باشد.

 تغییر ابعاد

میزان تغییر ابعاد پس از غوطه وری در آب سرد باید حداکثر ۲ باشد روش آزمون مطابق با استاندارد ملی ایران شماره ۱۲۴۲).

دوخت لباس

• بخیه های دوخت در یک طول ،مشخص باید یکنواخت باشد.
• تعداد بخیه های دوخت اصلی در یک سانتیمتر باید حداقل ۴ و حداکثر ۶ باشد.
• سر آزاد نخ روی لباس نباید از سه میلیمتر بیشتر شود.
• درزها باید به گونه ای دوخته شود که در لباس جمع شدگی ایجاد نشده و در موقع کشش شکافته نشود، یا در رفتگی در آن ایجاد نکند همچنین ابتدا و انتهای درزها باید سرقایمی شود.
• طرح و الگوی لباس و ضمائم تزئینی آن مطابق توافق خریدار و فروشنده میباشد.
• طرحهای تزئینی باید گلدوزی شوند.چاپ هر نوع طرح یا تزئینی روی لباس با استفاده از رنگهای پیگمنت ممنوع میباشد.

دکمه

• در صورت نیاز به دکمه برای رده سنی زیر شش ماه باید از دکمه قفلی استفاده شود.
• دکمه لباس پس از شستشو طبق روش مندرج در استاندارد ملی ایران شماره ۱۰۰۷۶، نباید تغییر شکل و حالت دهد.
• دکمه هایی که برای دوخت لباس مورد استفاده قرار میگیرند باید حداقل ۶ دور با نخ دوخت دوخته شوند.
• دکمه ها باید مسطح بدون لبه تیز و نشکن باشند.
• جادکمه ها باید متناسب با دکمه ها بوده و دو سر جادکمه باید سرقایمی شود.

کش

در صورت دوخته شدن کش به لباس نباید در تماس با بدن باشد و باید دو سر ابتدا و انتهای آن سرقایمی شود.

زیپ

• در لباسهای راحتی و زیر نوزاد یا کودک زیر دو سال نباید از زیپ استفاده شود، اما برای لباسهای رو برای راحتی در پوشش استفاده از آن بلامانع است.
• در صورت استفاده از زیپ باید ابتدای زیپ با پارچه روکش نقاب زده شود یا کل زیپ با پارچه پوشانده شده و مخفی شود به نحوی که زیپ با دست و صورت و بدن کودک تماس نداشته باشد.
• باید از زیپ پلاستیکی با دندانه های ریز و شماره های پایین استفاده شود.

 پرزدهی

درجه پرزدهی پارچه قسمتهای اصلی لباس، بعد از ۲۰۰۰ دور باید حداقل ۴ باشد (روش آزمون مطابق استاندارد ملی ایران شماره ۴۱۳۰۲)

عیوب غیر مجاز

لباس باید فاقد عیوب غیر مجاز به شرح زیر باشد:

• پارگی، سوراخ؛
• آثار لکه روغن و رنگ؛
• تغییرات رنگی در لباس؛
• نامساوی بودن نواحی مشابه لباس مثل نامساوی بودن دو ،آستین دو طرف ،یقه، دو پاچه شلوار و …؛
• نایکنواختی در بافت؛
• نامنظم بودن دوخت؛
• قرار گرفتن دکمه ها به صورت نامنظم و نامتناسب با جادکمه؛
• جمع شدگی در محل دوخت.