پلاستیک متخلخل در روغن زن نخ دولاتاب

قاسم حیدری، فوق لیسانس تکنولوژی نساجی

قدیمی ترین فیتیله را می توان فیتیله شمع دانست. نوستالژیکترین و اولین فیتلیه هایی که در زندگی روزمره گذشته مورد مصرف قرار می گرفت، فیتیله های پنبه ای نفت در اجاق نفتی ها می باشد. از کاربردهای صنعتی فیتیله نیز می توان به فیتیله روغن عینکی ماشین رینگ اشاره کرد. یکی از کاربردهای متداول و امروزی فیتیله ها، منتشر کننده عطر می باشد که بر روی آینه جلوی خودرو نصب می شود و از جنس چوب می باشد. فیتیله نقش جذب و بالا کشیدن و انتشار سیال مورد نظر را انجام می دهد.

مواد متخلخل در ساختارشان حاوی حفره و منفذ می باشند که در عایق ها، حفره ها بسته و در فیلترها، حفره ها باز هستند. تخلخل حجم حفرات به حجم کل است.

از جمله پلاستیک های متخلخل می توان به فوم های پلی اتیلنی که بعنوان عایق و یا ضربه گیر استفاده می شود یا اسفنج های پلی اورتان ظرف شویی نام برد.

روغن زنی به نخ در ماشین دولاتاب توسط یک فنجان روغن زنی (آپولو) صورت می گیرد. این فنجان شامل محفظه روغن، سوپاپ یک طرفه روغن زنی، سوراخ مرکزی عبور نخ، رینگ و واشر تماس نخ و فیتیله روغن کشی می باشد. فیتیله به گونه ای عمل می کند که روغن را داخل محفظه های خود نگه می دارد و توسط همین فضاهای متخلخل، روغن داخل محفظه را به سمت بالا انتقال می دهد. بدین ترتیب رینگ و واشر بالای آن روغنی می شود و نخ در حال تماس و عبور از آن بصورت مرتب به روغن آغشته می شود.

جنس این پلاستیک متخلخل از پلی اتیلن با وزن مولکولی فوق العاده بالا (HDPEوUHMWPE) می باشد که بعلت نداشتن گروه های قطبی در زنجیرهای پلیمری، استحکام ضربه و سایش و مقاومت بالا در برابر حلال های عالی دارند.
شاخص های متناسب با تخخل و گذردهی هوا و آب در فشار پایین و فشار بالا که طی فرآیند تولید آن باید مورد توجه قرار گیرد در نمودارهای زیر نشان داده شده است.

دلیل بکارگیری این پلیمر فیتیله روغن، ضریب اصطکاک بسیار کم و لغزندگی سطحی بالا و همچنین مقاومت در برابر جذب آب و خیس شوندگی پایین آن است.