پنج روش برای کاهش اثرات محیطی در تولید پارچه

مهلقا صدوقی – تحریریه مجله کهن

مدت‌ها است که اثرات زیست محیطی صنعت نساجی مورد بحث قرار دارد. گروه‌های مختلف از مصرف‌کنندگان گرفته تا مقامات دولتی به دنبال نحوه ایجاد تغییرات مثبت هستند. در این مقاله پنج روش به تولیدکنندگان پارچه پیشنهاد شده است.

• کاهش استفاده از فرآیندهای سمی

اولین گزینه شناسایی فرآیندهایی است که بیشترین آسیب را به کره زمین وارد می‌کند. محققان دانشگاه آلتو با استفاده از پوشش واکس carnauba به روشی غیر سمی در ساخت منسوجات قابل تنفس و ضدآب دست یافتند. تولیدکنندگان پارچه می‌توانند در حین کاهش منابع، همزمان به رنگرزی و ضد آب کردن بپردازند.

• تولید منسوجات از پارچه بازیافتی

تعداد فزاینده‌ای از شرکت‌های نساجی برای کاهش اثرات زیست محیطی به استفاده از مواد بازیافتی روی آوردند. مثلا از تورهای ماهیگیری بازیافتی نایلون تولید می‌شود. همچنین کاهش مصرف آب نیز به محیط زیست کمک می‌کند.

• ممانعت از شرکت در روند فست فشن

درحالیکه صنعت پوشاک سنتی سالانه دو کلکسیون به نمایش می‌گذارند، فست فشن دارای ۵۰ چرخه است که معادل یک چرخه جدید برای هر هفته از سال می‌باشد. این بدان معنی است که مردم لباس‌های بیشتری می‌خرند اما اغلب از آنها استفاده نمی‌کند.

• بهبود اقدامات مربوط به پساب

صنعت نساجی در مرحله رنگرزی پساب بسیار زیادی تولید می‌کند. یک راه حل بازیافت پساب است. یک کارخانه نساجی پاکستان از بیوراکتور غشایی و اسمز معکوس استفاده کرد و باعث مناسب شدن آب برای استفاده مجدد در هنگام شستشوی پارچه شد. راه حل دیگر حذف آلاینده‌هایی مانند رنگ از پساب، قبل از خارج شدن از کارخانه است.

• تولید پارچه‌هایی که کمتر ریزش داشته باشند

تولیدکنندگان منسوجات می‌توانند با ساخت پارچه‌هایی که در هنگام شستشو الیاف پلاستیکی کمتری از آنها ریزش می‌کند، به محیط زیست این سیاره کمک کنند. آمارها نشان می‌دهد که یک چرخه شستشو ظریف باعث ریزش ۸۰۰۰۰۰ الیاف شده است. تولیدکنندگان با ایجاد منسوجاتی که نیازی به شستشوی ظریف ندارند و احتمال ریزش آنها کمتر است، آلودگی کره زمین را کاهش دهند.