انقلاب اتوماسیون در حال ترند شدن است
انقلاب اتوماسیون در حال ترند شدن است. صنعت پوشاک یکی از جدیدترین بخشهای اقتصادی است که در حال جهش است. که طعنه آمیز است زیرا در بین اولین مواردی بود که مکانیزه شد.
امروزه آنها هنوز به دستان انسانی ماهر برای هدایت و رسیدگی به مواد دارند در این قسمت از moving upstream سومین برنامه ما در مورد انقلاب روباتیک به دنبال این هستیم که بدانیم این تکنولوژیهای به روز قادر به انجام چه کارهایی هستند. و تاثیراتی که بر روی جهان در حال
پیشرفت دارند را بررسی میکنیم. در سراسر جهان، ۶۰ میلیون مردم هر روز در صنعت پوشاک زحمت میکشند، به فقرا , مخصوصا زنان فقیر فرصتهای شغلی ارائه میدهد که ممکن است در جای دیگر پیدا نکنند
آنها بیش از سه و نیم میلیون نفر را استخدام میکنند، اکثر آنها برای کمی بیشتر از حداقل حقوق کشور کار میکنند، در حدود ۶۴ دلار آمریکا در ماه. و گاهی در شرایطی که جانشان را به خطر میاندازد کار میکنند. حادثه وحشتناک دیگری در یک کارخانه پوشاک در بنگلادش رخ داده است. حداقل صد و دوازده نفر جان باختند. صدها مجروح از صحنه خارج شده اند
اکنون یک موضوع جدید برای معیشت کارگران در حال ظهور است، ماشین هایی که بخشهایی از فرآیند تولید لباس را خودکار میکنند. به عنوان مثال، این ربات ساخت آلمان در حال بافتن ژاکت برای برندهایی مانند H&M و Zara است .در ژانویه Johnny Mont از JS WAYS از کارخانههای پوشاک در بنگلادش بازدید کرد.
من از کارخانههایی در داکا بازدید میکردم که کارگران به صورت دستی برای تولید ژاکت کار میکردند، در حالی که ماشینهای خودکار نیز دقیقاً همان کار را انجام میدهند. و کاملاً مشخص بود که قرار است کارگران با این ماشینها جایگزین شوند.
و من از کارگرا میپرسیدم که آیا میترسید که شغل شما توسط ماشینهای خودکار از بین برود و آنها میگفتند بله ما میترسیم تا همین چندوقت اخیر ماشینها تطبیق پذیری نداشتند مهارت در کار با مواد نرم که انسانها به طور طبیعی آن را انجام میدهند اما به لطف یادگیری ماشینی و سایر اشکال هوش مصنوعی.
چیزی که اینجا میبینید شاید فقط نوک ُسوزن باشد. انواع جدیدی از ماشینها که قادر به انجام
کارهای پیچیدهتر هستند در راه هستند، ماشینهایی مانند اینها تهدیدی هستند که ممکن است وضعیت را برای کشوری که شدیدا به مشاغل بیشتر نیاز دارد وخیمتر کند.
بنگلادش، طبق گفته بانک جهانی نیاز به ایجاد دو میلیون شغل دارد در سال دارد تا با نیروی کار در حال گسترش خود همگام شود. اما تعداد مشاغل جدید اضافه شده توسط صنعت پوشاک به ۶۰۰۰۰ در سال کاهش یافته است، زمانی که از دور نگاه کنید منطقهای میبینید که در حال ترکیدن است و افرادی که نیاز به کار دارند.
پیش بینی میشود که در دو دهه آینده هر ماه در اینجا نزدیک به یک میلیون نفر وارد نیروی کار شوند. بر اساس یک برآورد، اگر اتوماسیون به پتانسیل خود برسد، برخی از کشورها ممکن است بیش از ۸۰ درصداز مشاغل تولیدی نساجی و پوشاک را ازدست بدهند.
چقدر نگران کشورهایی مانند بنگلادش هستید؟
من خیلی نگران هستم از آنجا که ۸۵ درصد اقتصاد آنها تحت سلطه صنعت پوشاک است، کری نورتلند استادی در دانشگاه براون در مورد تأثیر جهانی شدن بر زنان تدریس میکند. چون زنان این مشاغل را دارند و اغلب تنها نان آوران خانواده خود هستند، تنها نان آورا درست است. آنها توانسته اند خانوادههای خود را از اعماق فقر بیرون بیاورند.
این مشاغل کم مهارت ممکن است خیلی زود منقرض شوند. اریک برینیولفسون که تأثیر اقتصادی آنچه را که او عصر دوم ماشین مینامد را مورد مطالعه قرار میدهد معتقد است که تنها راه حل این کشورها آموزش است.
آنها باید جهش کنند و به سطح اروپا ، ایالات متحده، ژاپن و سایر کشورهای پیشرفته برسند و این کار آسانی نیست. فناوری نیز میتواند در آنجا کمک کند. ما برنامههای آنلاین در MIT داریم. این افراد حتی سواد هم ندارند.
درست است. بسیاری از این زنان سطح خواندن و ریاضیات ابتدایی دارند. پس این زنان کجا خواهند رفت؟ آیا آنها فرصتی برای بازآموزی خواهند داشت؟ این یک سوال بی جواب است.
از شانس خوب آنها جوامعی که ارتشهای عظیمی از دوزندگان را به کار میگیرند هنوز به زمان نیاز دارند. چرخ خیاطیهای خودمختار به اندازه وسایل نقلیه خودران دور از دسترس نیستند.
در سفر اخیر خود به ژاپن از یک شرکت بازدید کردیم که در حال برداشتن گامهای واسطهای در جهت خودمختار است. آنجا بود که ما از یو هو بازدید کردیم. شرکتی که دهه هاست روی چالش جایگزینی چرخ خیاطی با ماشینهایی است که خیاطی میکنند. این آکیهیسا تاکاگی است. بنیانگذار و رئیس ۷۷ ساله یو هو.
با استفاده از دستگاههای ما حتی کسانی که قبلا با یک دستگاه خیاطی کار نکرده اند هم قادر به انجام این کار خواهند بود. دستگاههای یوهو برخی از مراحل وقت گیرتر خیاطی را مکانیزه میکنند.
دستگاهی که توسط کامپیوتر کنترل میشود میتواند هر الگو, شکل و اندازهای را به صورت خودکار بسازد. یوهو پیشنهاد کرد که از مکانی بازدید کنیم که بتوانیم برخی از ماشینهای آن را در عمل مشاهده کنیم، ما را به یک زندان فرستادند
چه جور یونیفرم هایی اینجا درست میکنند؟ یونیفرمهای زندانبانها را میسازند. در زندان ناکازاکی در ژاپن …
ماشینهای یوهو به زندانبانانی که طیق خواسته مسئولان زندان چهره شان محو شده کمک میکنند کار روزانه خود را به اتمام برسند. و برای اینکه بتوانید از یکی از اینها استفاده کنید چقدر به آموزش نیاز دارید؟ یه روز کافیه.
از این به عنوان مثال برای دوختن جیبهای یونیفرم استفاده میشود که اگر دستی انجام شود به سه نفر و زمان بسیار بیشتری برای تکمیل آن نیاز دارد، زندانیان باید حداقل ۵۰ جفت شلوار
و کت به صورت روزانه تولید کنند.
صاحبان یو هو به ما میگویند که ماشین هایشان در چین استفاده میشود، جایی که هزینههای نیروی کار برای کمک به تولید لباس برای Uniqlo در حال افزایش است. اما کشورهای در حال توسعه تا این حد علاقه مند نبوده اند. او میگوید، چون قیمت آنها بسیار بالاست، قیمت یکی از دلایلی است که ممکن است اتوماسیون در صنعت پوشاک ابتدا در غرب ریشه بدواند
یک شرکت آمریکایی به نام software, قصد دارد کاری را انجام دهد که یوهو نکرده است حذف تقریبا کامل دخالت انسان در فرآیند ساخت مثلا تی شرت این شرکت این فیلم از نمونه اولیه sowbot را به ما ارائه کرده است.
بازارگرمیهای نرم افزاری به شکل sawbot تولید پوشاک را به آمریکا بازمیگردانند. تا پایان ۲۰۱۸ این شرکت قصد دارد یک کارخانه در آرکانزاس افتتاح کند که بتواند سالانه بیش از یک میلیون تی شرت تولید کند.
در قیمتهایی که این شرکت میگوید با کمترین دستمزد در جهان برابری میکند. پس روزی که Sawbotها از ابتدا تا انتها بتوانند محصولات پوشاک تولید کنند چندان دور از دسترس نیست. چی فکر میکنید ؟ آیا این فناوریها تأثیر شگرفی بر ایالات متحده و جهان در حال توسعه خواهند داشت.
ما دوست داریم نظرات شما را بشنویم.