بازار پارچه در انتظار نوسازی صنایع نساجی
در ابتدای سال‌جاری با بروز بحران اقتصاد جهانی قیمت مواد اولیه بسیاری از محصولات از جمله پارچه کاهش یافت و تولیدکنندگان امیدوار شدند که این کاهش قیمت مواد اولیه، هزینه تولید آنها را کاهش داده و در نتیجه قیمت نهایی محصول در بازار پایین بیاید. با این‌که این تعدیل قیمت‌ها بخصوص در زمینه مواد اولیه نسبتا چشمگیر بود اما رفته‌رفته نرخ‌ها به حالت قبلی برگشت.
از سوی دیگر، بازار پارچه که در نیمه نخست سال از رونق خوبی برخوردار نبود، به انتظار فصل افزایش تقاضا یعنی نیمه دوم سال نشسته بود تا بازار پوشاک و پارچه از رکود خارج شود.
رئیس هیات‌مدیره انجمن صنایع نساجی در گفت‌وگو با “گسترش صنعت” گفت: با آغاز فصل مدارس رونق نسبی در بازار پارچه و پوشاک به وجود آمد هر چند که انتظارات اولیه برآورده نشد، اما به هر حال از شرایط خرید و فروش در تابستان بهتر بود.
محمد مروج با اشاره به این که به‌طور معمول هر ساله در دو نوبت اواخر شهریور و در نزدیکی سال نو قیمت‌ها در بازار پوشاک با افزایش روبه‌رو می‌شود، اظهار کرد: از آنجا که تغییر چندانی در نرخ محصولات نساجی و پوشاک در آستانه بازگشایی مدارس رخ نداد پیش‌بینی می‌شود که تا پایان سال‌جاری نوساناتی در قیمت این محصولات به وجود آید.
وی در زمینه قیمت مواد اولیه مورد نیاز در صنعت نساجی تصریح کرد: به دلیل کاهش قیمت‌ها در بازارهای جهانی شاهد تعدیل نرخ مواد در ابتدای سال بودیم، اما رفته‌رفته این روند، معکوس شد و قیمت‌ها به میزان اولیه خود برگشت. وی افزود: طبق آمار سرانه مصرف پارچه در ایران سالانه ۲۰ مترمربع است. به این ترتیب اگر جمعیت کشور را ۷۰ میلیون نفر در نظر بگیریم یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون مترمربع باید انواع پارچه در بازار کشور توزیع شود.
مروج افزود: در حال حاضر حدود ۸۰۰میلیون مترمربع پارچه در کشور تولید می‌شود بنابراین حدود ۶۰۰ میلیون مترمربع از این محصول به‌صورت رسمی یا غیررسمی به کشور وارد می‌شود.
وی تصریح کرد: با توجه به سهم بالای بیمه و مالیات در هزینه کارخانه‌های نساجی، قیمت تمام شده تولید پارچه در کشور زیاد بوده و از این لحاظ نمی‌توان با محصولات کشورهایی چون ترکیه و پاکستان رقابت کرد.
رئیس هیات‌مدیره انجمن صنایع نساجی در ادامه گفت: اگر به مراکز فروش پارچه در تهران مانند خیابان زرتشت مراجعه کنید، پارچه‌های وارداتی زیادی را که به لحاظ وزنی، سبک بوده اما از قیمت بالایی برخوردارند مشاهده خواهید کرد.
او معتقد است: صنایع نساجی مشکلی در فروش ۸۰۰ میلیون مترمربع پارچه تولیدی خود ندارند اما باید سازوکاری در رابطه با ۶۰۰ میلیون مترمربع پارچه وارداتی اندیشید، چون این میزان، سهم قابل توجهی از بازار را در دست گرفته است. صنعت نساجی ما نیازمند سرمایه‌گذاری و با نوسازی ماشین‌آلات و نیز احداث واحدهای جدید است تا کشور از واردات پارچه بی‌نیاز شود و بازار آن با محصولات ایرانی تامین شود.
به گفته مروج، هر چند بخش خصوصی به لحاظ تولید و فروش از وضعیت مطلوبی برخوردار است، اما کمتر سرمایه‌گذاری حاضر به فعالیت در این صنعت می‌شود.
وی افزود: علاوه بر این، از آنجا که سود واردات پارچه بیشتر از تولید آن است رفته‌رفته برخی از تولیدکنندگان اقدام به واردکردن این کالا می‌کنند و ما شاهد آن هستیم که تولید داخلی به سمت تجاری شدن می‌رود.
یک فعال دیگر در صنعت نساجی گفت: با هماهنگ کردن تعرفه‌های واردات نساجی و جلوگیری از قاچاق پارچه به داخل، امکان افزایش کیفیت و کمیت تولید کالا فراهم شده و بازار صنایع داخلی رونق می‌گیرد.
ناصر رجبی افزود: ۹۳ درصد از بازار مصرف چادر مشکی در اختیار شرکت‌ها و اجناس خارجی است و با وجود استفاده فراوان ایران از چادر بویژه چادر مشکلی تولید این محصول در داخل به‌ندرت صورت می‌گیرد.
وی ادامه داد: اگر به بازارها و سراهای پارچه و چادر مشکی سری بزنید، اصلا با چادر مشکی ایرانی برخورد نمی‌کنید چرا که این کالا کمتر در بازار وجود دارد.
رجبی تصریح کرد: از جمله مشکلات صنعت نساجی وجود تعرفه‌های ناهماهنگ و قاچاق کالاست.
وی افزود: زمانی که محصولات و تولیدات داخل با قیمت تمام شده بالایی در بازار عرضه می‌شود به‌تبع آن خریداران و مصرف‌کنندگان نیز به کالاهای خارجی که از قیمت پایین‌تری نیز برخوردارند رجوع خواهند کرد.
این فعال صنعت نساجی کمبود مواد اولیه تولید پارچه را از جمله عوامل افزایش قیمت تمام شده محصولات نساجی عنوان کرد و افزود: در صورتی که بتوان مواد اولیه محصولات نساجی را با قیمت پایین برای تولیدکنندگان محصولات نساجی تامین کرد به‌تدریج قیمت‌ها کاهش می‌یابد و مصرف‌کنندگان نیز به خرید تولیدات داخل تشویق می‌شوند.
