کارخانجات پلی استر در ایران در آستانه نابودی…!

کارخانجات پلی استر در آستانه نابودی…!

بیانیه مهندس بور بور به انجمن صنایع نساجی ایران

ریاست محترم هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی

جناب آقای مهندس مروج

با سلام؛

احتراماً ضمن تشکر و قدردانی از جنابعالی و اعضاء محترم هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی موارد ذیل را جهت اطلاع و هر گونه اقدام لازم و ارائه راهکار به استحضار می رساند.

آیا ما خودمان می بایست با نحوه عملکردمان تیشه را برداریم و به ریشه بزنیم؟ آیا کم مشکل داریم؟ آیا می خواهیم دمپینگ داخلی ایجاد نمائیم؟ آیا آنتی دمپینگ خارجی برای از بین بردن صنعت نساجی کافی نیست؟

در شرایطی که مدیریت یک بنگاه اقتصادی در حال حاضر آنچنان سخت و پیچیده است که مدیریت یک بنگاه اقتصادی اگر به تمام دانش های ارضی و سماوی مجهز بشود باز هم اداره این بنگاه نه تنها سود و حاشیه سود را از بین می برد، بلکه امکان بقا را نیز به تزلزل می اندازد. چرا با تصمیم غلط وضعیت را بحرانی کنیم که مدیران بحران با چهل سال سابقه کار مدیریتی نیز از مدیریت آن عاجز و ناتوان شوند؟

مسئله بسیار ساده است اما راه حل آن چنان مشکل است که تنها پاک نمودن صورت مسئله (روش همیشگی که تصمیم سازان مسئولیت نپذیر ارائه می نمایند) آن را حل می نماید.

بعد از راه اندازی ده ها واحد صنعتی تولیدکننده الیاف مصنوعی و ایجاد اشتغال در چندین قطب صنعتی، صنایع نساجی در بسیاری از موارد از ورود الیاف پلی استر بی نیاز و حتی به صادرکننده تبدیل شدند که بنظر می رسد گناه بزرگی است.

ذکر آمار و اطلاعات در مقابل اساتید و سروران گرامی که بخوبی و با توجه به تجربه چندین ساله مواجه با مشکلاتی که نقشی در آن نداشته اند، اطاله کلام است ولی قاطعانه اعلام می نمایم صنایع نساجی که الیاف پلی استر مصرف می نمایند فقط در زمینه تولید ریسندگی الیاف کوتاه (سیستم پنبه ای) آنهم حداکثر ۲۰% مصرف کل سالانه نیاز به واردات این الیاف را دارند.

در بقیه موارد از جمله تولیدکنندگان (کالای خواب – تولیدکنندگان فیلترها و لایی های مورد مصرف در صنایع non woven – تولیدکنندگان فرش های پلی استر و بسیاری از صنایع مرتبط و…) نه تنها کلیه نیازشان در زمینه الیاف پلی استر را از داخل تامین نمایند بلکه در بسیاری مواقع با عدم نیاز مواجه هستیم.

بنابراین با وجود بیش از ۲۵ تولیدکننده الیاف در سطح کشور و وجود کارخانه پلی اکریل اصفهان، تامین مواد اولیه (الیاف پلی استر) کلیه صنایع نساجی تا ۸۰% نیاز کاملاً روشن و واضح است که توسط این تولیدکنندگان امکان پذیر است.

سرمایه گذاری ها چه توسط اشخاص چه توسط بانک ها تحت هر شرایطی بصورت ۱۰۰% یا مشارکتی انجام پذیرفته و کارخانه های تولیدکننده الیاف پلی استر مشغول کار هستند. این کارخانه ها در شرایط انحصاری مواد اولیه خود را از شرکت تندگویان تامین می نمایند. تهیه مواد اولیه مورد نیاز کارخانجات تولیدکننده الیاف پلی استر عمدتاً توسط بورس از شرکت تندگویان چنان شفاف و روشن است که در زمان عرضه در بورس قابل اندازه گیری و ثبت در جداول آماری و هر نوع جداول اقتصادی است.

لذا قیمت مواد اولیه که عمدتاً چیپس پلی استر بصورت TG 645 می باشد توسط بورس از طرف شرکت تندگویان اعلام میشود.

شرکت تندگویان هم تولیدکننده چیپس TG 641 و هم تولیدکننده الیاف پلی استر است، پس قیمت مواد اولیه برای تولیدکنندگان الیاف پلی استر و شرکت تندگویان یکسان است.

حال سوال اینجاست که اگر تولیدکننده الیاف پلی استر حاضر در سطح کشور وقتی چیپس پلی استر را بطور مثال کیلویی ۳۸.۰۰۰ ریال (وارد کارخانه خریدار با عوارض ارزش افزوده) خریداری می نماید و با احتساب هزینه های تولید اعم از نیروی انسانی، انرژی، حمل و نقل و… کاملاً منطقی است که قیمت فروش آن بین حداقل ۴۸.۰۰۰ تا ۵۴.۰۰۰ ریال (با عوارض ارزش افزوده) باشد. (بستگی به هزینه های جاری و بومی هر منطقه و پراکندگی کارخانجات). اگر قیمت فروش الیاف شرکت تندگویان ۴۱.۰۰۰ ریال است یعنی با ۷/۸۹% قیمت بالاتر از قیمت مواد اولیه اصلی الیاف پلی استر را به فروش می رساند.

حال اگر از خود شرکت تندگویان سوال شود وقتی قیمت چیپس را به تولیدکنندگان الیاف پلی استر مبلغ ۳۸.۰۰۰ ریال می فروشید (قیمت تمام شده در کارخانه خریدار) چگونه الیاف پلی استر تولید خود را ۴۱.۰۰۰ ریال عرضه می نمایند چه پاسخی دارند یعنی شرکت عظیم پتروشیمی تندگویان هزینه های تولید الیاف پلی استر ندارد و ۷/۸۱% سود و هزینه خط تولید و اداری و بازرگانی و… را تامین می نماید؟

تمامی تولیدکنندگان در دنیا به جهت هماهنگی و جلوگیری از ضرر و زیان احتمالی با تشکیل سندیکا یا انجمن به نحوی عمل می نمایند که به هنگام عرضه محصول با حفظ استقلال هر بنگاه اقتصادی قیمت فروش نوسانی بین ۱%  تا ۲% آنهم با توجه به شرایط هر شرکت تعیین شود که کاری است عاقلانه و مدیریتی و اقتصادی در غیر این صورت هر نوع قیمت بدون هماهنگی با انجمن یا سندیکای مربوطه ناشی از غیر عاقلانه بودن تصمیم یا دمپینگ است.

در هر صورت آیا انتظاری غیر از این داریم که بگوئیم با این شرایط اقتصادی هدفی جز زدن تیشه به ریشه وجود ندارد یا بگوئیم همه شرکت ها اقتصاد و مدیریت نمی دانند و فقط شرکت محترم تندگویان کاملاً به انواع و اقسام علوم از جمله مدیریت و اقتصاد مدیریتی مجهز است و اشراف دارد که می تواند با ۷/۸% افزایش روی مواد اولیه محصول تولید نماید که هم سود ده است و هم کلیه هزینه ها را جبران می نماید.

اگر غیر از این است پس قیمت چیپس پلی استری که به کارخانجات تولیدکننده الیاف پلی استر از طرف شرکت تندگویان عرضه می شود فوق العاده گران و حداقل با ۴۰% سود بازرگانی نسبت به قیمت تمام شده فروخته می شود.

در هر صورت این روش منجر به توقف کارخانجات تولیدکنندگان الیاف پلی استر خصوصی خواهد شد؛ چرا که شرکت تندگویان با ظرفیت بالا و یصورت انحصاری می تواند با این قیمت الیاف پلی استر را عرضه نماید و هیچ شرکت دیگری امکان عرضه الیاف پلی استر با این قیمت را نخواهد داشت.

لذا از جنابعالی بعنوان ریاست هیئت مدیره انجمن (صنفی غیر سیاسی) صنایع نساجی تقاضا می شود به هر نحو که صلاح می دانید این مسئله را با مسئولین و متولیان مربوطه مطرح و کمیته الیاف پلی استر را موظف به پیگیری این امر نمائید.

قبلاً از زحمات جنابعالی و همکاران محترمتان تشکر و قدردانی می نمائیم.

با تقدیم احترام
حسن بوربور
مدیر کارخانه

منبع : شماره ۲۴ مجله کهن

تلفن اشتراک : ۷۷۲۴۵۷۸۰-۰۲۱