تجارت ترجیحی ایران و ترکیه تداعی‌کننده معاهده ارزنه‌الروم است
سازمان توسعه تجارت در پاسخ به منتقدان اجرای تعرفه ترجیحی، گفت: با توجه به نقش بازدارنده قوی تجارت ترجیحی و کاهش تعرفه‌ها در کاهش قاچاق از ترکیه، بیم آن می‌رود که مخالفان این موضوع خواسته یا ناخواسته به زبان قاچاقچیان تبدیل شوند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، روابط عمومی سازمان توسعه تجارت در انتقاد به کسانی که تجارت ترجیحی ایران و ترکیه را به معاهده ترکمانچای تشبیه می‌کنند اعلام داشت: این تشبیه و این مقایسه ناشی از عدم شناخت معاهده ترکمانچای و عدم بررسی دقیق در خصوص مفاد تجارت ترجیحی ایران و ترکیه است زیرا که تجارت ترجیحی ایران و ترکیه تداعی‌کننده معاهده ارزنه‌الروم است.
سازمان توسعه تجارت در پاسخ به منتقدان اجرای تعرفه ترجیحی، تصریح کرد: با توجه به نقش بازدارنده قوی تجارت ترجیحی و کاهش تعرفه‌ها در کاهش قاچاق از ترکیه، بیم آن می‌رود که منتقدان و مخالفان این موضوع خواسته یا ناخواسته به زبان قاچاقچیان تبدیل شوند.
نیازی به تعرفه ترجیحی با ترکیه در بخش صنعت نیست
در گزارش سازمان توسعه تجارت آمده است: انتقاد به تجارت ترجیحی با ترکیه درحالی مطرح می‌شود که منتقدان از شوک‌آور بودن لیست کالاهای ایرانی مشمول طرح تعرفه ترجیحی صحبت می‌کنند، اما آنچه بیشتر شوک‌آور است، استدلال و نتیجه‌گیری منتقدان براساس اطلاعات مخدوش و عدم بررسی دقیق مفاد توافقنامه و شرایط و ویژگی‌های هر دو کشور است.
فهرست کالاهای ترجیحی ایران برای ورود به ترکیه در حالی ارائه شده است که ایران نیازی به گرفتن امتیاز در بخش صنعتی ندارد؛ چراکه بر اساس نظام تعرفه‌ای کشور ترکیه، تعرفه واردات محصولات غیرکشاورزی ۵.۵ درصد تعیین شده است که این امر نشان‌دهنده سطح بسیار پایین تعرفه‌ها برای کالاهای صنعتی است.
محدودیت ترکیه در اعطای امتیاز ترجیحات تجاری در بخش صنعتی
سازمان توسعه تجارت اعلام کرد: ترکیه با اتحادیه اروپا اتحادیه گمرکی تشکیل داده، بنابراین در تجارت با کشورهای ثالث، تعرفه وارداتی را هماهنگ با تعرفه گمرکی اتحادیه اروپا در نظر می‌گیرد و از آنجا که کالاهای کشاورزی و تعداد محدودی از کالاهای صنعتی ترکیه مشمول قواعد این اتحادیه نیستند، بنابراین کشور ترکیه تنها قادر است در بخش‌هایی که خارج از توافق با اتحادیه اروپا است، به سایر کشورها تحت عنوان موافقتنامه ترجیحات تجاری امتیاز اعطا کند.
بر اساس این گزارش البته در خصوص تعداد محدودی از کالاهای صنعتی از جمله در بخش زغال‌سنگ و برخی کدهای مشخص مربوط به فولاد و همچنین برخی محصولات صنعتی امکان کاهش بسیار محدودی وجود دارد که مورد توجه قرار گرفته است.
اخذ امتیاز در بخش کشاورزی نقطه قوت توافقنامه ترجیحی
روابط عمومی سازمان توسعه تجارت مطرح کرد: یکی از نقاط قوت توافقنامه ترجیحی با ترکیه گرفتن امتیاز در بخش‌هایی است که به دلیل میزان بالای تعرفه، از سطح حمایتی بالایی در سیستم تجاری ترکیه برخوردار هستند. نرخ تعرفه اعمال شده کشور ترکیه برای محصولات کشاورزی ۴۲.۴ درصد است و همانطور که قبلا هم ذکر شد، کالاهای غیرکشاورزی تنها ۵.۵ درصد تعرفه دارند. بنابراین یکی از نکات مثبت ترجیحات دریافتی ایران از ترکیه، کسب امتیاز از بخش کشاورزی این کشور است که دارای سطح حمایتی بسیار بالایی است.
سازمان توسعه تجارت در انتقاد به کسانی که تجارت ترجیحی ایران و ترکیه را به معاهده ترکمانچای تشبیه می‌کنند اعلام داشت: این تشبیه و این مقایسه ناشی از عدم شناخت معاهده ترکمانچای و عدم بررسی دقیق در خصوص مفاد تجارت ترجیحی ایران و ترکیه است زیرا که تجارت ترجیحی ایران و ترکیه تداعی‌کننده و یادآور معاهده ارزنه‌الروم است.باید به این نکته توجه داشت که تعرفه‌های کشورمان جزء بالاترین نرخ تعرفه‌ها در سطح جهان است و در بسیاری موارد، حتی در صورت اعطای امتیازات و تخفیفات قابل توجه نیز همچنان متوسط تعرفه‌های کشورمان از سطح تعرفه‌های بین‌المللی بالاتر است؛ بنابراین ترس از آسیب‌پذیری تولیدات داخلی مطرح نیست بلکه این موافقتنامه فضای بهتری برای رقابت‌پذیری ایجاد و به طور چشمگیری از قاچاق کالا جلوگیری خواهد کرد.
روابط عمومی سازمان توسعه تجارت تصریح کرد: موافقتنامه ترجیحات تجاری ایران و ترکیه که پس از سال‌ها انتظار و مذاکره و تحت تاثیر دیپلماسی فعال اقتصادی دولت به سرانجام رسیده، آغازی برای نیل به اهداف تجارت خارجی و تمرینی برای ورود به عرصه تجارت بین‌المللی است؛ اکنون که ایران توانسته با ترکیه در این زمینه به توافق برسد، برخی افرادی که با انتقادات غیرمستدل به هر دلیلی اطلاعاتی صحیح و کافی در اختیار اذهان عمومی قرار نمی‌دهند، سعی دارند در فضایی غیرکارشناسانه این موافقتنامه را زیر سوال ببرند.
هم چنین اگر چه در دهه‌های گذشته انعقاد موافقتنامه‌های ترجیحات تجاری میان کشورهای جهان مرسوم بوده اما متأسفانه ایران هیچ‌گاه به طور جدی وارد این عرصه نشده و متأسفانه آنچه بهت‌آور است انتقاد به انعقاد موافقتنامه با ترکیه است که اکنون پس از سال‌ها بحث و بررسی‌های کارشناسانه محقق شده است.
در حال حاضر اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان با وجود عضویت در سازمان تجارت جهانی (WTO) با تبادل امتیاز بین خود انعقاد موافقتنامه‌های تجارت آزاد دو جانبه یا منطقه‌ای را گسترده‌تر کرده‌اند و اکنون که ایران توانسته با ترکیه در این زمینه به توافق برسد، برخی افراد که به هر دلیلی اطلاعاتی صحیح و کافی در اختیار اذهان عمومی قرار نمی‌دهند، سعی دارند در فضایی غیرکارشناسانه این موافقتنامه را زیر سوال ببرند.
