چکیده:
با توجه به اهمیت هنرـ صنعت فرش در ایجاد اشتغال و صادرات غیر نفتی ایران و با در نظر گرفتن این امر که کشورهای رقیب ایران با تقلید از نقشها و طرحهای ایران بیش از پیش در صدد گرفتن سهم بیشتری از بازارهای جهانی هستند، علائم تأییدی که در موافقتنامه مادرید در مورد ثبت بینالمللی علائم بدان اشاره شده است؛ میتواند ابزار حقوقی خوبی برای حمایت از فرش ایران باشد
.
واژگان کلیدی: علایم تأییدی، موافقتنامه مادرید، فرش ایران
Cerificotion Mark, Madrid agreement, Persian Caroet
۱ـ علامت تأییدی چیست؟ علایم تأییدی برای تبعیت از استانداردهای مشخص شده اعطا میشوند اما محدود به هیچ عضوی نیستند؛ هر کس که محصولاتش با بعضی استانداردهای معین و موجود برابری میکند، میتواند از این علایم استفاده کند.
۲ـ تفاوت علائم تأییدی با علایم جمعی: قبلا گفته شد که علائم تأییدی یا تضمینی، علامتی است که صرفاً براساس استاندارد معینی مورد استفاده قرار میگیرد. تفاوت این علامت با علامت جمعی این است که: الف ـ علایم جمعی تنها توسط شرکتهای مشخص مثل اعضای اتحادیه که مالک علامت جمعی است مورد استفاده قرار میگیرد، در صورتی که علایم تأییدی ممکن است توسط هر کسی که بتواند کالا و خدمات خود را با استاندارد تعیین شده مطابقت دهد مورد قرار گیرد. ب ـ استفادهکنندگان از علایم تأییدی یا تضمینی الزامی به تولید محصولات در یک منطقه خاص جغرافیایی ندارند؛ به عبارت دیگر وابستگی به اقلیم در این نوع علامت وجود ندارد. ج ـ تفاوت دیگر این که مالکین جمعی بر خلاف علامت تأییدی، از استفاده از علامت منع نشدهاند، در صورتی که در علامت تأییدی به منظور تأمین بیطرفی، مالک علامت اجازه ندارد از آن استفاده کند، به حدی حتی عدم توجه به این اصل، ممکن است به ابطال یا لغو اعتبار علامت منجر شود. دـ علائم تأییدی بر خلاف علایم جمعی که بیشتر به عضویت اعضا تأکید دارند به استاندارد کیفی خاص میپردازند که به کیفیت کالا یا خدمات مربوط میشود؛ بدین صورت که هر کسی بتواند این استاندارد کیفی را دارا باشد، میتواند از علایم تأییدی استفاده کند.۱
۰۱ـ میرحسینی: سیدحسن، مقدمهای بر حقوق مالکیت معنوی، چ ۲، نشر میزان، ۱۳۸۵ ص ۱۷۲
۳ـ تفاوت علامت تأییدی با نشانههای جغرافیایی: در مورد تفاوت نشانه جغرافیایی با علامت تأییدی میتوان گفت که نشانه جغرافیایی در صدد متمایز کردن و نشان دادن محصول یک “منطقه جغرافیایی خاص” است که کیفیت شهرت یا سایر ویژگیهای آن محصول اساساً مربوط به آن منطقه جغرافیایی است، در حالیکه علامت تأییدی در صدد متمایز کردن محصول “یک گروه خاص” است. در واقع علامت تأییدی، علامتی است برای نشانهگذاری و متمایز کردن محصول یک گروه خاص.
۴ـ تفاوت علامت تأییدی با علامت تجاری: علامت تأییدی با علامت تجاری تفاوت دارد؛ زیرا علامت تجاری نباید توصیفی باشد بلکه باید وجه مشحصه و تمییزدهندگی داشته باشد، اما علائم تأییدی میتوانند با توصیف جغرافیایی محل یا کالا یا خدماتی که به آن اختصاص یافته، وجه مشخصه پیدا کنند. دومین تفاوت عمده این است که علامت تجاری برای مالک آن ایجاد حق انحصاری میکند ولی علایم تأییدی برای مالک یا مالکین اختصاص پیدا نمیکند بلکه فقط مصرفکنندگان هستند که از آن بهره میبرند.
۵ـ ویژگیهای علایم تأییدی:پس از این که با مفهوم علامت تأییدی و فرق آن با بعضی مفاهیم مشابه، مشخص شد اکنون به بررسی ویژگیهای علایم تأییدی میپردازیم
.
الف) علایم تأییدی برای مالک یا مالکان آن حق انحصاری ایجاد نمیکند:این ویژگیمشترک بین علائم تأییدی و علائم جمعی است، بدین معنی که مالک یا مالکان علامت تأییدی فقط در ارتباط با بررسی ویژگیها و کیفیت مشخص شده برای محصولات و اظهار نظر درخصوص رعایت یا عدم رعایت آن موارد صلاحیت دارند و هیچ حق انحصاری در این ارتباط به آنها تعلق نمیگیرد و هر شخصی با رعایت استانداردهای کیفی مشخص شده میتواند از این علامت استفاده کند. به عبارت دیگر، سیستم حاکم را به نوع علایم، بر خلاف علامت تجاری، باز میباشد، نظیر علامتUPV یا ISO 9000 که نشانگر حداقل استانداردهای کیفی میباشد
.
ب) علایم تأییدی قابل نقل و انتقال نیستند:این ویژگی از نتایج مورد اول میباشد؛ بدین توضیح که چون علامت تأییدی برای مالک یا مالکان آن حق انحصاری ایجاد نمیکند، لذا این علائم قابل نقل و انتقال نیستند. به عبارت دیگر مالک علامت تأییدی هیچ حقی در مورد علامت ندارد که بتواند خواهان انتقال آن حق باشد، فقط میتواند از مزایای آن بهرهمند شوند
.
ج) علایم تأییدی توسط مرجع صلاحیتدار اعطا میشوند.
به عنوان مثال نشان Wool mark یک علامت تأییدی ثبت شده برای شرکت Wool mark است.
Wool mark یک سمبل تضمین کیفیت بوده؛ بیانگر این است که محصولاتی که این علامت بر روی آنها میباشد، صد در صد از پشم جدید ساخته شدهاند و از ویژگیهای دقیق شرکت Wool mark تبعیت میکنند
.
این علامت در بیش از ۱۴۰ کشور ثبت شده و پروانه آن به تولیدکنندگانی که با این استانداردهای کیفیت برابری کنند، در ۶۵ کشور اعطا شده است.
۱ – اگر این طرح در مورد فرش دستباف ایران اجرا شود، ۲ راه حل وجود دارد. اول اینکه برای همه فرشهای تولید شده در ایران کیفیتی خاص در نظر گرفته شود؛ بدین معنی که یک متولی خاص که در این مورد میتواند مرکز ملی فرش ایران باشد، به تمام تولیدکنندگانی که بتوانند شاخصههای تعیین شده از قیبل نوع پشم، رنگ، بافت و پرداخت را رعایت کنند گواهی کیفیت فرش اعطا نماید ولی دومین راه حل که عملیتر مینماید این است که اتحادیههای استانی هر کدام برای منطقه خود ویژگیها و مشخصههایی تعریف کنند که هر تولیدکننده با رعایت آن ویژگیها بتواند گواهی کیفیت را دریافت کند. راه حل دوم با توجه به تنوع ویژگیهای فرش دستباف در هر منطقه ایران و پراکندگی و همچنین جمعیت بالای آن میتواند عملیتر باشد؛ در این صورت مرکز ملی فرش ایران نیز میتواند بر کار اتحادیهها نظارت داشته باشد. بحث دیگری که در این خصوص قابل ذکر است این که علامت تأییدی باید ابتدا از طرف مقام صلاحیت دار درخواست گردد، بدین معنی که در مثال پیش گفته هر یک از اتحادیههای فرش باید رعایت ضوابط قانونی نسبت به درخواست علامت تأییدی از مقام صلاحیتدار اقدام نمایند. در ایران با توجه به این که متولی اصلی امور مربوط به علائم اعم از تجاری، جمعی و تأییدی و همچنین مرجع ثبت آنها مطابق قانون، داره کل مالکیت صنعتی میباشد به نظر میرسد که همین مقام، صلاحیت صدور علایم تأیید را داشته باشد
.
د) مرجع اعطا کننده گواهی نمیتواند خود تولید کننده کالا باشد.در علایم تأییدی با توجه به اینکه آنها متعلق به هیچ شخص یا گروهی نیستند و مالک خاصی ندارند و فقط یک مقام اعطا کننده گواهی وجود دارد؛ باید توجه داشت که برای رعایت اصل بیطرفی مقام اعطاکننده گواهی نمیتواند خود نسبت به تولید کالا از همان نوع اقدام کند، چه در این صورت این خطر وجود دارد که حالت انحصار به وجود آید و اصل بیطرفی در این امر رعایت نشود
.
۱ـ علائم تجاری طرحهای صنعتی و اختراعات، قدم به قدم از آفرینش تا ثبت، ترجمه غلام سلطانی، ص ۴۲ و ۴۳
۲ـ مواد ۳۳ و ۳۹ قانون جدید اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری ۸۶
۶ـ آیا قواعد عمومی علائم تجاری برعلایم تأییدی انطباق هستند؟
در رأی دیوان عالی سوئیس در ژوئن ۲۰۰۶ آمده است که قواعد علائم تجاری برای علائم تأییدی نیز قابل اعمال هستند ولی دادگاه به این نکته توجه نکرده که در صورتی که یک نشانه جغرافیایی به عنوان علامت تأییدی به ثبت رسیده باشد، وضعیت چگونه است؟ ولی به نظر میرسد در این مورد هم قواعد عمومی علایم تجاری قابل انطباق باشد البته در این موارد ویژگیهای پیش گفته علائم تأییدی در اجرای قواعد حاکم باید در نظر گرفته شود.
۷ـ اهمیت حمایت از فرش دستباف ایران به عنوان علامت تأییدی:
اولین نکته مهم در این ارتباط این است که اولاً چون این علایم از طریق سیستم مادرید ثبت و حمایت میشوند، کشورهای زیادی را در برمیگیرد به بیان دیگر هم اکنون (دسامبر ۲۰۰۸) ۸۲ کشور عضو موافقت نامه مادرید هستند که یکی از اعضا اتحادیه اروپاست که به تنهایی (۲۷) عضو دارد و دیگر اینکه کشورهای رقیب ایران همچون چین و ترکیه و همچنین اکثر کشورهای مقصد فرش همچون آمریکا، انگلیس، ژاپن، آلمان و فرانسه عضو این موافقت نامه و پروتکل آن میباشند
.
۸ـ امکان حمایت همزمان فرش ایران توسط دو ابزار حقوقی:
علاوه بر نشانههای جغرافیایی که میتوان برای حمایت از فرشهای ایرانی از آن کمک گرفت، همزمان میتوان این نشانهها را به عنوان علایم تأییدی ثبت و حمایت نمود، البته به شرطی قوانین داخلی این امر را منع نکرده باشند که در خصوص مورد با بررسی قوانین موجود به نظر نمیرسد که اجرایی این طرح مشکلی برخورد کند، لذا فرش ایران را هم از طریق نشانههای جغرافیایی و هم از طریق علایم تأییدی و مطابق موافقت نامه مادرید و پروتکل آن حمایت نمود در سوئیس برخی از نشانههای جغرافیایی قبلاً به عنوان علامت تأییدی به ثبت رسیدهاند برای مثال VACHERIN, TILSITER، هر کدام علامت تأییدی برای نوع از ……. هستند.
همچنین مشکلاتی که برای ثبت فرشهای ایران از طریق کفرانسیون لیسبون به عنوان نشانه جغرافیایی بود با این علائم برطرف خواهد شد. به عنوان مثال تعیین دقیق منطقه جغرافیایی که کیفیت، شهرت یا سایر ویژگیهای محصول منتسب به آن است یکی از دشواریهای نظام ثبت لیسبون بود ولی در علایم تأییدی این مشکل وجود ندارد و هرکس اگر چه دقیقاً در یک منطقه جغرافیایی خاص نباشد، اگر بتواند استانداردها و مشخصههای تعیین شده برای یک علامت تأییدی را احراز کند میتواند از آن علامت برای محصول خود استفاده کند. علاوه بر اینها میتوان این موارد را به عنوان مزیتهای حمایت از فرش ایران با استفاده از علایم تاییدی ذکر کرد:
۱ـ کمک به تولیدکنندگان برای دریافت قیمت بیشتر برای محصولاتشان
۲ـ تضمین کیفیت کالابرای مصرف کنندگان
۳ـ گسترش و پیشرفت اقتصاد روستا
۴ـ حمایت از دانش سنتی و توانمندسازی دانش محلی
۵ـ کنترل کیفیت
۶ـ اشتراکی کردن (collectivization) بدین معنی که این کار تولیدکنندگان را قادر میسازد که با هم مشترک شوند و محصولات خود را به قدر لزوم و با قیمت مشخص عرضه کنند
همچنین با جمع شدن تولیدکنندگان تحت عنوان دارندگان علامت تأییدی، امکان پیگیری حقوقی به صورت موثر وجود دارد.
نگارنده : آقای عباس عبادتی
نویسنده: قاسم حیدری، فوق لیسانس تکنولوژی نساجی کمپانی های سازنده ماشین آلات ریسندگی نیز در…
تبلیغات روی جلد: کاوان شیمی فهرست مطالب شماره 90 مجله نساجی کهن نمایشگاه پیشرفتهترین فناوریهای…
در نمایشگاه Heimtextil 2025، بخش فرش و کفپوش به سطح جدیدی از گسترش و نوآوری…
نویسنده:سیامک عیقرلو آری، تیتر این نوشتار درست نوشته شده است و به درستی آن را…
فناوریهای نوظهور و هوش مصنوعی با وجود همه اثرات مثبت و غیرقابل انکاری که برای…
ایتما آسیا ۲۰۲۴ فرصتی برای نمایش پیشرفتهای چشمگیر صنعت نساجی چین بود، جایی که شرکتهای…