داستان مخالفت سناتور نیک پور با تشکیل اتاق صنایع/ صاحبان صنایع بزرگ در سال ۱۳۴۱ چه کسانی بودند؟
اقتصاد سیاسی – در سراسر نیمه دوم دهه ۱۳۳۰ جعفر شریف امامی وزیر صنایع و معادن در سال های ۱۳۳۶ الی ۱۳۳۹ و معاونش طاهر ضیایی برای تاسیس اتاق صنایع و معادن پافشاری می کردند.
در سال ۱۳۳۶ شریف امامی پیش نویس لایحه ای را برای تصویب تشکیل اتاق صنایع و معادن ایران تسلیم مجلس کرد اما با مقاومت سناتور نیک پور و هم پیمانان اش مواجه شدند که از کاهش قدرت اتاق بازرگانی با تاسیس اتاق صنایع و معادن بیم داشتند.
در سال ۱۳۴۰ گروهی از صاحبان صنایع از علی امینی در خواست تاسیس چنین اتاقی را کردند و در مهر همان سال اتحادیه صاحبان صنایع را برای تحقق مطالبتشان تاسیس کردند. در نهایت با تلاش های طاهر ضیایی که در کابینه علم در سال های ۱۳۴۱ الی ۱۳۴۲ وزیر صنایع و معادن شد در همان مهر ۱۳۴۱ مورد تصویب هیات دولت قرار گرفت و در همان سال اتاق صنایع و معادن کشور توسط ۳۰ نفر از صاحبان صنایع و معادن کشور تشکیل شد و شریف امامی به عنوان نخستین رییس اتاق برگزیده شد. در خقیقت انتخاباتی برای ریاست شریف امامی برگزار نشد و وی به این مقام منتصب گردید.
در میان هیات نمایندگان اتاق صنایع و معادن صاحبان صنایع بزرگ چون قاسم لاجوردی از گروه صنعتی بهشر، حاج محمد تقی برخوردار صاحب پارس الکتریک، توشیبا و سیمان کرمان و غیره، علی و کاظم خسرو شاهی مالکان گروه صنعتی مینو و گروه صنعتی کی بی اس، حاج عبدالله مقدم مالک کارخانه های بزرگ نساجی، احمد و محمود خیامی صصاحبان گروه صنعتی ایران ناسیونال، بانک صنعتی ایران و بیمه آسیا، علی و محمود رضایی صاحبان گروه صنعتی شهریار و چندین معدن، رحیم متقی ایروانی صاحب گروه صنعتی ملی بودند.
