دبير انجمن صنايع نساجي ايران:هنوز نتوانسته ايم چادر مشكي توليد كنيم

شرايط کارخانجات نساجي کشور چگونه است؟

    با اين که انجمن صنايع نساجي، امسال رسما نامه اي مبني بر تعطيلي واحدهاي نساجي دريافت نکرده و هرچه در اين باره مي شنويم، اظهارات غيررسمي است، اما اطمينان داريم الان کارخانجات نساجي حداکثر با 50 درصد ظرفيت کار مي کنند. علت اين امر هم کمبود نقدينگي است.
   
    گفته مي شود پارچه هاي چيني، بازار پارچه کشور را هم تسخير کرده است. همين طور است؟

    وقتي قيمت دلار روي هزار تومان بود، واردات کالاو ازجمله پارچه توجيه داشت، اما با رشد قيمت دلار، توجيه واردات پارچه به طور رسمي و چه به طور غيررسمي کاهش يافته است. با اين حال، چون پارچه هاي چيني ارزان و هزينه توليد آن به خاطر توليد انبوه کم است، مورد اقبال مردم بوده و اقبال به آن زياد است.
   
    يکي از نقاط سياه کشور در صنعت نساجي اين است که کشور اسلامي ايران چادر مشکي توليد نمي کند. علت چيست؟

    صريح بگويم؛ بي عرضگي! اصلادرست نيست که نمي گذارند و فناوري نداريم و مافياست و… کشوري که فناوري هسته اي و موشکي دارد، فناوري توليد چادر مشکي را نمي تواند به دست بياورد؟ علت اين است که از توليد چادر مشکي حمايت نشده، وام کم بهره به آن نداده اند و… . اينچنين است که چادر مشکي ايران و کشورهاي عرب منطقه و مسلمانان را بايد کشورهايي چون کره،تايوان و ژاپن توليد کنند، در حالي که احداث کارخانجات چادر مشکي، بازار بسيار خوبي در کشور دارد. در خود ايران سالانه 80 ميليون مترمربع چادر مشکي مصرف مي شود. کشورهاي اطراف هم مشتري هستند. پس سرمايه گذاري مناسب مي تواند ايران را قطب توليد چادر مشکي منطقه کند.
   
    به ياد داريم روزي برندهاي مطرح نساجي در ايران وجود داشت، اما الان جز نامي از آنها باقي نمانده است.

    اين برندها توليد دارند، اما رونق قبل را ندارند. علتش هم روشن است؛ ارز دو نرخي. مي دانيد در زمان جنگ که ارز دو نرخي بود، تمام صنايع و ازجمله صنعت نساجي دوران پرسودي داشتند، اما اين سوددهي صوري و ناشي از ارزفروشي و فروش ارز دولتي در بازار آزاد بود. اما پس از آن که ارز تک نرخي شد، پول و سود بادآورده اي که ناشي از اين رانت بود هم از بين رفت. اين کارخانجات چون در مدت رانتخواري، سود مطمئني داشتند، خطوط توليد خود را بازسازي نکرده بودند، مديريتشان هم دولتي و قديمي بود؛ لذا بحران شروع شد و نزديک به 70 شرکت نساجي به اين ترتيب با بحران مواجه شدند. برندهاي نساجي بسياري چون پلي اکريل، جهان چيت، نساجي مازندران، مخمل ابريشم و… از آن بحران آسيب ها ديدند.