دویچه وله: ظرفیت های اقتصاد ایران برای شرکت های آلمانی

دویچه وله گزارش داد: مقام های ارشد بنز، زیمنس و فولکس واگن اخیرا در تهران بودند و درباره طرح های مختلفی با مقام های جمهوری اسلامی ایران گفت وگو کردند.

به گزارش ایرنا، شبکه اینترنتی دویچه وله فارسی در گزارشی نوشت: یک نشریه آلمانی به انگیزه این سفر، به ظرفیت های اقتصاد ایران در همکاری با شرکت های آلمانی پرداخته است.

سفر اخیر رؤسای سه شرکت معروف آلمانی به ایران دوباره محملی برای بحث درباره مناسبات اقتصادی غرب با ایران و پتانسیل های اقتصادی این کشور شده است.

یو کازر، مدیرعامل شرکت زیمنس، ولفگانگ برنارد، رییس بخش کامیون سازی مرسدس بنز و هربرت دیس، مدیر بخش مارک های مختلف خودروهای فولکس واگن هفته گذشته در تهران بودند؛ سفری که بازتابی گسترده در رسانه های اقتصادی آلمان یافت.

روزنامه هندلز بلات، از معروفترین نشریات اقتصادی آلمان در شماره روز پنجشنبه ۲۵ فوریه (۶ اسفند) خود به انگیزه بررسی سفر یادشده، به ایران ۸۰ میلیون نفری و بازار بزرگ آن اشاره می کند.

این نشریه درآمد سرانه ۱۷ هزار دلاری ایرانیان در سال را معادل درآمد مردم ترکیه می داند و نتیجه می گیرد که قدرت خرید مناسبی در ایران نهفته است.

حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران گفته است که با اجرای برجام و رفع تحریم ها احتمالا ایران ظرف یک سال ۵۰ میلیارد سرمایه گذاری خارجی جذب خواهد کرد.

مجموع ظرفیت های اقتصادی ایران و بیرون آمدن آن از زیر تحریم ها سبب شده که شرکت های آلمانی بیش از پیش توجه خود را بر این کشور متمرکز کنند.

آلمان تا شروع تحریم ها علیه ایران در سال ۲۰۰۶ طرف اصلی تجاری ایران بود، اما در شرایط تحریم ها، شرکت های چینی و آسیایی بخشی از بازار ایران را در غیاب آلمان به دست گرفتند.

با این همه، ایرانی ها در سفر سه مقام یادشده کتمان نکرده اند که مایلند آلمان همچنان شریک اصلی ایران در اروپا باقی بماند.

برای شرکت های آلمانی برخی پیش بینی ها مبنی به رشد اقتصادی هشت تا ۹ درصدی ایران در سال های آتی جذاب و وسوسه انگیز است.

دویچه وله فارسی توضیح داد: از آغاز روی کارآمدن دولت روحانی در سال ۲۰۱۳ شمار توریست های آلمانی در ایران به سالانه ۵۰ هزار نفر افزایش یافته است.

یک شرکت توریستی آلمانی به هندلزبلات گفته است که در این سال ها درآمد ما از فعالیت توریستی در ایران هر سال دو برابر شده است.

تویی فلای (Tuifly)، شرکت هواپیمایی وابسته به شرکت توریستی تویی (Tui) آلمان قصد دارد با همکاری شرکت های هواپیمایی ایران پرواز توریستی مستقیم به این کشور برقرار کند.

شرکت لوفت هانزا نیز در صدد است در کنار پروازهای روزانه خود به ایران از فرانکفورت، پروازهایی را نیز از مونیخ شروع کند.

بانک های آلمانی البته هنوز در ارتباط با ایران دست به عصا راه می روند.

آنها همچنان بیم دارند که ورق در آمریکا برگردد و محافلی در پایان دولت اوباما کار اجرای برجام را مشکل کنند یا دوباره به اهرم تحریم دست یازند.

اما این مانع عمده ای در راه خیز شرکت های آلمانی برای همکاری مجدد با ایران نبوده است.

برای مثال شرکت دارویی مرک از یک سال پیش در ایران به تولید داروی ضد قندخون مشغول است.

پائولو کارلی، رییس بخش خاورمیانه ای مرک در گفت وگو با هندلز بلات از تجربه این یک سال با ایران به نیکی یاد کرده است.

شرکت زیمنس نیز که در برخی از رشته های فعالیتش با مشکلات و رکود روبروست، افزایش فعالیت در ایران را مهم ارزیابی می کند.

این شرکت امیدوار است که در زمینه تولید انرژی، تاسیسات قطارهای زیرزمینی و تکنولوژی پزشکی به قراردادهایی با ایران دست یابد.

زیمنس در ژانویه گذشته بیانیه ای با ایران امضا کرد که به گزارش رسانه های ایران به مشارکت زیمنس در طرح های مربوط به الکتریزه کردن قطار تهران به مشهد، ایجاد یک خط آهن سریع السیر میان تهران و اصفهان و نیز تولید ۵۰۰ واگن قطار برمی گردد.

دویچه وله فارسی اضافه کرد: در زمینه پتروشیمی و طرح های مربوط به گاز و نفت نیز شرکت هایی مانند BASF و لینده رشته مذاکراتی با ایران انجام داده اند که گرچه خود این دو شرکت در مورد آنها سکوت می کنند، اما طرف ایرانی جزییاتی از آنها را انتشار داده است.

برای نمونه مرضیه شهدایی، معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی و مدیر عامل شرکت ملی پتروشیمی ایران از آمادگی BASF برای یک سرمایه گذاری چهار میلیارد یورویی در تاسیسات پارس جنوبی (عسلویه) خبر داده است.

یک سرمایه گذاری دو میلیارد یورویی دیگر در بخش های دیگر نفت و گاز ایران نیز مطرح است.

شرکت لینده نیز برای سرمایه گذاری در چندین طرح پتروشیمی در ایران ابراز آمادگی کرده است.

مرسدس بنز نیز به گفته ولفگانگ برنارد، رییس بخش کامیون سازی آن، قصد دارد کارخانه تعطیل شده خود در ایران را با مشارکت ایران خودرو دوباره فعال کند.

برنارد که هفته گذشته در ایران بود، ابراز امیدواری کرده است که مرسدس در بازار ایران نیز به تولید و فروشی معادل ترکیه، یعنی ۴۰ هزار کامیون در سال برسد.

او البته این را هم ناگفته نگذاشته که در دوره تحریم ها و غیاب نسبی آلمان در بازار ایران، حالا بازار این کشور به دست رقبایی افتاده که کار بازگشت شرکت های آلمانی به موقعیت گذشته خود، به رغم حسن شهرتی که در ایران دارند، را با دشواری های روبرو می کند، به خصوص که محصولات شرکت های چینی و آسیایی ارزانتر هم عرضه می شوند، بدون آن که در زمینه کیفیت هم سطح محصولات آلمانی باشند.