روایتی نو از عشق و کوچ و جدائی در آساناک های عشایر قشقایی

شادی تاکی از امتزاج یافته ها و داشته های خود از طرح های سنتی و تجربیات و مطالعاتش در حوزه گرافیک، گبه هایی را فراهم آورده است که در کاری مشترک با زنان عشایری موجودیت یافته اند. گبه های شادی تاکی روایتی است از احساسات و دریافت های عاطفی زنان عشایر که بر پیکر رنگ رنگ گبه ها باز-روائی شده است.

تاکی در باره نمایشگاهش برایمان می نویسد:
« رنگ ها در امواجِ موزون بر لباس ها و دستمال های زنان عشایر در حرکت اند، هنگامی که کمی دورتر از چادرها در دشت وسیعی گردهم حلقه می زنند و با صدای ساز و کرنا رقص را آغاز می کنند.

دایرۀ رنگین زنانِ رقصنده، حرکت دستمال های رنگ در رنگِ حاصل از نوای شورانگیز سازها، بارها و بارها در ذهن تداعی می شوند… و فرم ها و رنگ ها را بر سفیدی کاغذ می آفرینند.

ده ها آساناک خوانده می شود و هر یک داستانی را از عشق، کوچ و جدایی بازگو می کنند، غم ها و شادی هایشان بارها و بارها در ذهن تداعی می شوند… و فرم ها و رنگ ها را بر سفیدی کاغذ می آفرینند.

 

… و حال زمان جلوه گری ست، فرم ها و رنگ ها نشانه هایی هستند در جستجوی مکانی مناسب، برای بهتر دیده شدن. مکانی از جنس خود، هم زبان خود و در پیوند با زادگاه و ریشۀ عشایری شان و از این رهگذار است که نشانه های حک شده بر کاغذ به دستان زنان و دختران عشایری سپرده می شوند تا نخ های رنگین را رگ به رگ بر تارهای پشمی گره زنند.
و این است حاصل پیوند ذهن من با دستان زنان هم روزگارم در میان مردمان عشایرنشین »

نمایشگاه گبه های شادی تاکی با برداشتی آزاد از رقص ها، ترانه ها و موسیقی های قشقایی
۱۷ تا ۲۲ خردادماه از ساعت ۱۶ تا ۲۰، گالری هفت ثمر
تهران، خیابان مطهری (تخت طاووس)، خیابان کوه نور، کوچۀ پنجم، شمارۀ ۸،
تلفن: ۸۸۷۳۱۴۰۳

 

منبع: کارپتور