شکر ارزان ایرانی برای همسایگان!
در حالی که قیمت هرکیلو شکر تولید داخل ۱۱۷۵ تومان مصوب شده، شکر وارداتی با نرخ آزاد وبر اساس هزینه تمام شده در بازار مصرف کیلویی حداقل ۱۵۰۰ تومان است بر این اساس شکر ایرانی ارزان به کشورهای همسایه صادر شده و نیاز بازار داخل با شکر وارداتی گرانتر تامین میشود!
در این میان تولیدکنندگان مجبورند، علیرغم افزایش هزینهها و تامین نهادههای آزاد، محصول را با نرخ مصوب بفروشند و مصرفکنندگان هم شکر وارداتی را حداقل باید ۱۵۰۰ تومان بخرند. سود بیش از ۳۰۰ تومانی هر کیلو شکر از جیب مصرفکننده به واردکننده میرسد و سودی که تولیدکنندگان باید از محصولشان ببرند به جیب صادرکننده میرود.
به گزارش ایسنا، این درحالی است که به دلیل نرخگذاری کالای داخلی، کارخانهها برای پایین نگه داشتن قیمت تمام شده، بیشترین فشار را به کشاورز وارد میکنند و چغندر قند و نیشکر را کیلویی ۱۰۰ تا ۱۲۰ تومان از کشاورز میخرند. همین امر باعث شده تولید این محصولات برای کشاورزان صرفه اقتصادی نداشته باشد. از سوی دیگر با توجه به اینکه این محصولات آب مصرفی بالایی دارند، هزینه تمام شدهشان بالاست و وزارت کشاورزی نیز به عنوان متولی تولید حمایتی از این محصول ندارد.
در این میان مدیرعامل مرکز صنایع قند به ایسنا گفت: قیمت شکر داخلی ارزانتر از شکر وارداتی است؛ بهطوری که شکر داخلی به دلیل تعرفهگذاری کیلویی ۱۱۷۵ تومان باید فروخته شود، اما شکر وارداتی براساس هزینه تمام شده و اعمال سود، عرضه میشود، لذا شکر داخلی به دلیل ارزانی کشورهای همسایه از جمله تاجیکستان صادر میشود و با توجه به بالابودن نرخ ارز برای صادرکنندگان سودآور است.
خلیل بهزاد تصریح کرد: این در حالی است که باتوجه به افزایش هزینههای جهانی، افزایش بیمه و حملونقل هر کیلو شکر وارداتی حدود ۱۵۰۰ تومان است که گرانتر از تولید شکر داخلی بوده و با ۱۰ درصد سود و بدون نرخ مصوب فروخته میشود، لذا شکر وارداتی که گرانتر است در بازار مصرف عرضه میشود و تولید داخلی با قیمت ارزانتر وارد بازارهای همسایه میشود.
در صورتی که کارخانههای داخلی ظرفیت تولید سالانه ۲.۵ میلیون تن شکر دارند و میزان ضایعاتشان پایین بوده و قابل رقابت با بازارهای جهانی را دارا هستند اما به دلیل کمبود چغندر و نیشکر به عنوان ماده اولیه با ظرفیت خالی تولید میکنند. به گفته مدیرعامل مرکز صنایع قند ایران واردات چغندرقند از کشورهای همسایه از جمله نخجوان و افغانستان امکانپذیر است و در صورتی که تشریفات گمرکی کاهش یابد و امور واردات چغندرقند تسهیل شود، با توجه به ظرفیت بالای ایجاد شده در کارخانههای قند و شکر میتوان شکر مورد نیاز کشور را در داخل تولید کرد که قیمت آن از شکر وارداتی ارزانتر است.
اما در حالی که هم اکنون واردات نیشکر و چغندر به عنوان ماده اولیه تولید به سختی صورت میگیرد درهای واردات به روی محصول نهایی به راحتی گشوده شده است به طوری که تعرفه ۲۰ درصدی واردات، یکباره به صفر تبدیل و سه کشتی شکر وارد شد.
همچنین در مردادماه سال گذشته در پی صادرات شکر ارزان داخلی و خالی شدن انبارها، تعرفه واردات صفر و درهای واردات باز شد و این محصول به قیمت روز جهانی که در حال افزایش بود، برای مصرف داخلی تامین شد.
این امر در شرایطی صورت گرفت که شکر تولید داخل با قیمت مصوب کیلویی ۸۷۵ تومان که برای تامین نیاز کشور تولید شده بود، عدهای سودجویان با این قیمت صادرات شکر را در پیش گرفتند و هر کیلو شکر ۸۷۵ تومانی را ۱۴۰۰ تومان به کشورهای همسایه فروختند. از سوی دیگر شکر مصرفی در کشور از طریق واردات و با قیمت کیلویی ۱۲۵۰ تومان تامین شد. با احتساب مصرف سرانه ۳۲ کیلوگرمی شکر، سالانه دو میلیون و ۴۰۰ هزار تن نیاز کشور است که یک میلیون و ۳۰۰ هزار تن آن در داخل تولید میشود و تقریبا یک میلیون تن باید از طریق واردات تامین شود.