ضرورت نگاهی نو به تبلیغات

در این یادداشت قصد داریم درمورد عدم تمایل برخی از شرکت‌های تولید کننده فرش ماشینی یا صنعت نساجی نسبت به تبلیغات صحبت کنیم.

برخی دلیل عدم تمایل خود را داشتن تولید محدود و عدم نیاز به افزایش تولید و مشتری عنوان می‌کنند. با هم این مسئله را برای یک بنگاه اقتصادی بررسی می‌کنیم.

شرکتی که بخواهد به فعالیت اقتصادی در یک سیر ثابت ادامه دهد به احتمال زیاد باتوجه به مشکلات اقتصادی که در کشور شاهد آن هستیم با مشکلاتی روبرو خواهد شد که برطرف کردن آن آسان نخواهد بود.

اما مهم ترین مسئله این است که داشتن تولید محدود با تمامی اصول یک بنگاه اقتصادی در تضاد است. اگر به سیر فعالیت چند شرکت مطرح امروزی و جایگاه انها در پنج سال گذشته نگاه کنیم متوجه تغییرات آنها باتوجه به حضور در فضای تبلیاتی و عدم حضور خواهیم شد.

در بخش نساجی و فرش ماشینی مدیرانی وجود دارند که تبلیغات را هزینه می‌دانند و وقتی یک مبلغی بابت تبلیغ در یک رسانه یا صفحه اجتماعی یک شخص در اینستاگرام یا سایت خاصی پرداخت می‌کنند آن را از دست رفته می‌دانند. نوع نگاه مدیران برخی شرکت‌ها همچنان به مسئله تبلیغات سنتی است.

حتی برخی از مدیران تبلیغات را حاشیه سازی برای برند خود می‌دانند؛ این درحالی است که بزرگترین برندهای تولیدی در این حوزه بیشترین هزینه‌ها را در بخش بازاریابی و تبلیغات خود صرف می‌کنند.

یک مثال عینی

با یک مثال عینی می‌توان این مسئله را به صورت کاملا شفاف توضیح داد. شرکت فرش الماس کویر در یک سال گذشته در کنار بخش بازاریابی و فروش خود به بحث تبلیغات نگاه ویژه‌ای داشته است. با سفر به نقاط مختلف ایران و بهره گرفتن از مشاوران حرفه‌ای و تیم تبلیغاتی متخصص و تیم تولید محتوای قوی برنامه‌های ویژه‌ای برای خود پیاده کرده است و نمونه‌های عملی آن در صفحات مجازی این شرکت قابل مشاهده است.

سیاست‌های کلی هر شرکت توسط مدیران آن مجموعه مشخص می‌شود و در دنیای امروز برای به دست آوردن موفقیت و پیشرفت‌های روز افزون و ماندن در سطح رقابت با تولیدکنندگان شما نیاز به رسانه و تبلیغات و قبل از آن افزایش کیفیت محصول تولیدی خود دارید و درصورتی که این مسائل را رعایت نکنید به زودی از چرخه اقتصادی خارج خواهید شد.