مهار ریشهای قاچاق پوشاک
بحث قاچاق پوشاک، معضلی است که همواره در رسانهها به روشهای مختلف به آن پرداخته شده است؛ درحالی که باید برای برطرف شدن آن کاملا کارشناسی و با دقت برنامهریزی شود و به جای جریانسازی اشتباه، با شیوههای علمی و اصولی آن را به واردات قانونی تغییر…
بحث قاچاق پوشاک، معضلی است که همواره در رسانهها به روشهای مختلف به آن پرداخته شده است؛ درحالی که باید برای برطرف شدن آن کاملا کارشناسی و با دقت برنامهریزی شود و به جای جریانسازی اشتباه، با شیوههای علمی و اصولی آن را به واردات قانونی تغییر مسیر داد. از اینرو لازم است قبل از هرگونه اظهار نظر ابتدا به برخی آمارهای موجود در این زمینه توجه کنیم و آدرس اشتباه از دلایل افزایش قاچاق به مسئولان ندهیم.
سرانه مصرف پوشاک ایران چیزی نزدیک ۱۴۰ دلار است که در مجموع جمعیت کشورمان حدود ۵/۱۱ میلیارد دلار تقاضای پوشاک کشورمان است. از اینرو اگر میزان قاچاق اعلام شده از سوی وزیر محترم صنعت یعنی ۵/۲ میلیارد دلار را از این رقم کم کنیم، میبینیم نسبت سهم بازار تولیدات داخلی به واردات غیرقانونی بسیار بیشتر است که باعث ایجاد این سوال میشود که پس چطور بازهم شاهد افزایش قاچاق هستیم؟
پاسخ این سوال در دو نکته عرضه و تقاضا و بروکراسی غیراصولی واردات نهفته شده است. درباره نکته اول یعنی عرضه و تقاضای موجود بازار میبینیم، میزان عرضه پوشاک چه از نظر مد یا کیفیت و چه از نظر حجم تولید، متناسب با تقاضای بازار نیست، اما در بخش دوم، این قوانین غیراصولی واردات قانونی کالاست که باعث روند روبه رشد قاچاق به داخل بازار کشورمان شده است.
پس اکنون که صحبت از کاهش قاچاق و حمایت از تولیدات داخلی است، لازم است به این نکته توجه داشته باشیم که دیوار تعرفهای چاره کار نیست. همانطور که تاکنون نتوانسته جلوی قاچاق را بگیرد و باید با برطرف کردن مشکلات موارد یاد شده مسئولان بدون نگرانی از واردات البته از نوع قانونی شرایطی را فراهم کنند تا مبادا صنعت پوشاک کشورمان نیز دچار معضلی همانند صنعت خودروسازی ایران شود؛ چون پوشاک لکوموتیو صنعت نساجی است و در صورتی که رشد نداشته باشد، در آینده مشکلات بزرگتری را تجربه خواهیم کرد.