مهدی یکتا: در کشور صنعت پوشاک نداریم

 

درحال حاضر واحدهای نساجی کشور با حدود ۳۰ درصد ظرفیتشان فعالیت می کنند.

دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک معتقد است در ایران اصلا صنعت پوشاک وجود ندارد. مهدی یکتا می گوید:« به چه صنعت می گوییم؟ وقتی تعداد واحد صنعتی جمع می شوند یک صنعت شکل می گیرد اما ما در پوشاک ایران، زیر ۱۰۰ واحد صنعتی داریم. اینها بسیار معدودند بنابراین ما در ایران صنعت پوشاک نداریم ولی الی ماشاءالله واحدهای کوچک کارگاهی و صنفی داریم، شاید ۲۰ هزار تا ۳۰ هزار واحد صنفی در این حوزه فعالیت می کنند.»

او با بیان اینکه وقتی صنعتی وجود ندارد و زیرساختی که بخواهید روی آن تکیه کنید، می گوید:« وقتی صنعتی ندارم، چطور روی بحث توسعه صادراتی آن فکر و برنامه ریزی کنم! هم اکنون وسعت بازار پوشاک ما ۷ میلیارد دلار بازار پوشاک است که حدود ۲ میلیارد دلار آن را خودمان تامین می کنیم، ۵ میلیارد دلارش هم به صورت قاچاق از کشورهای دیگر وارد ایران می شود. بنابراین، قاعدتا بزرگ ترین تهدید این بازار قاچاق است.»

او در ادامه با اشاره به وضعیت واحدهای نساجی کشور و دست و پنجه نرم کردن آن ها با رکود می گوید:« درحال حاضر واحدهای نساجی کشور به صورت میانگین با حدود ۳۰ درصد ظرفیتشان فعالیت می کنند و دلیل اصلی این موضوع هم رکود حاکم بر بازار است. »

مهدی یکتا با بیان این که بیش از ۹۹ درصد صنعت نساجی ایران متعلق به بخش خصوصی است، می گوید:«در بخش خصوصی ورشکستگی مفهوم ندارد. مدیر بخش خصوصی یا یک کارخانه را که دارای توجیه اقتصادی است راه اندازی می کند و ادامه کار می دهد و یا اینکه اگرکار به نتیجه نرسد و سودآوری نداشته باشد، واحد را تعطیل می کند.»

به گفته او در حال حاضر تنها واحد ورشکسته نساجی کشور یک واحد دولتی به نام آرتاتجارت زرین در اردبیل است که شاید بشود گفت یکی از بزرگ ترین کارخانه های نساجی در خاورمیانه و دنیا باشد که بانک ها آن را تصاحب کرده اند و اعلام ورشکستگی کرد و در حال حاضر نیز یک گروهی آنجا را اجاره کرده و با ۲۰ درصد ظرفیت فعالیت می کنند.

یکتا می گوید:« اگر میانگین کلی فعالیت صنعت نساجی را در نظر بگیریم، واحدها امروز با حدود ۳۰ درصد ظرفیتشان فعالیت دارند، یعنی کمتر از نصف و دلیل اصلی این موضوع هم رکود حاکم بر بازار است. رکود در شرایطی اتفاق افتاده که قدرت خرید مردم به شدت کاهش پیدا کرده و کالایی مثل پوشاک، که اولویت دوم یا سوم مردم است به اولویت ششم و هفتم تبدیل شده؛ یعنی کرایه منزل، مواد غذایی و خیلی از هزینه های دیگر، جایگزین خرید پوشاک شده است.»

او می گوید:« تمام درآمدهای نفتی سرشاری که در دولت گذشته وجود داشته است خرج هیچ و پوچ شده و حالا دولت منابعی در اختیار ندارد تا بتواند به حمایت از واحدهای صنعتی بیاید و کمبود نقدینگی کنونی را بر طرف کند و یا سرمایه در گردش به واحدها تزریق کند و همه این فشارها باعث شده تا امسال شاهد بدترین شرایط صنعتی در بین سال های گذشته باشیم.»

به گفته او در طول این سال ها هیچگاه چنین وضعیتی را در صنعت نساجی شاهد نبوده ایم؛ « شاهدیم باوجود این که به سمت پایان سال می رویم و کارخانه ها فعالیتشان را بیشتر کنند، خیلی ها تصمیم به توقف تولید گرفته اند. علاوه براین در صنعت نساجی در سال قبل وسال جاری حتما شاهد تعدیل نیرو هم بوده ایم اما آمار دقیقی از آن وجود ندارد که بخواهم آن را اعلام کنم.»