نساجی بروجرد؛ قطب فراموش‌شده صنعت نساجی ایران

نساجی بروجرد به‌عنوان یکی از صنایع ریشه‌دار کشور، امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند سرمایه در گردش و حمایت پایدار است.

صنعت نساجی در ایران همواره نقشی تاریخی و اثرگذار در اقتصاد ملی ایفا کرده است؛ از کارگاه‌های سنتی بافندگی در شهرهای قدیمی گرفته تا کارخانه‌هایی که در دهه‌های اخیر به قطب تولید پارچه و منسوجات تبدیل شدند. در این میان، نساجی بروجرد جایگاهی ویژه دارد؛ واحدی صنعتی که نه تنها برای لرستان بلکه برای کل کشور ارزشمند است.

این کارخانه که ریشه‌های آن به دهه ۶۰ بازمی‌گردد، بارها تعطیلی و احیا، واگذاری به بخش خصوصی و نوسازی خطوط تولید را تجربه کرده و امروز بار دیگر در چرخه تولید قرار دارد. با این حال، کمبود سرمایه در گردش و سیاست‌های انقباضی اقتصادی همچنان مهم‌ترین چالش‌های پیش‌روی آن به شمار می‌روند.

نساجی بروجرد اکنون به تنهایی ظرفیت فعالیت چند کارخانه را بر دوش می‌کشد و نزدیک به هزار نفر را به صورت مستقیم مشغول به کار کرده است. با وجود این، برای بازگشت به جایگاه واقعی خود به برنامه‌ریزی بلندمدت و حمایتی ملی نیاز دارد.

حمایت از تولید، راهکار مقابله با فشارهای اقتصادی

کارشناسان و نمایندگان مجلس بر این باورند که تقویت صنایع داخلی راهی برای تقویت اقتصاد ملی است. نساجی بروجرد نمونه‌ای روشن از صنعتی ارزشمند است که می‌تواند مانع وابستگی به واردات منسوجات خارجی شود. احیای دوباره این کارخانه نیز نشان داد که با اراده جدی و برنامه‌ریزی امکان بازگشت واحدهای تولیدی به چرخه کار وجود دارد.

لرستان؛ استانی با ظرفیت بالا اما توسعه‌نیافتگی اقتصادی

به گفته فعالان اقتصادی، نبود تناسب میان ظرفیت‌های بالای استان لرستان و شاخص‌های توسعه یکی از چالش‌های جدی این منطقه است. سرمایه‌گذاری در واحدهای بزرگی مانند نساجی بروجرد می‌تواند به تغییر مسیر توسعه استان کمک کند.

سرمایه در گردش؛ گره اصلی صنعت

کمبود سرمایه در گردش، بزرگ‌ترین مانع پیش روی کارخانه‌های تولیدی است. طرح‌هایی برای تقویت سرمایه در گردش استان‌های کمتر توسعه‌یافته در حال اجراست و نساجی بروجرد به دلیل اهمیت و ظرفیت بالای خود در اولویت این طرح‌ها قرار دارد.

نساجی بروجرد؛ از گذشته تا امروز

این مجموعه صنعتی در دهه ۶۰ کار خود را آغاز کرد و طی سال‌های بعد توسعه یافت. پس از واگذاری به بخش خصوصی، بخشی از خطوط ریسندگی نوسازی شد و زنجیره تولید تکمیل گردید؛ به‌گونه‌ای که امروز علاوه بر تولید پارچه، در زمینه کالای خواب و منسوجات خانگی نیز فعال است.

با وجود تجربه و مهارت بالای نیروهای متخصص، همچنان کمبود نقدینگی مانع اصلی در مسیر توسعه و بهره‌برداری کامل از ظرفیت‌هاست.

آینده‌ای روشن یا تکرار بحران؟

اگرچه نساجی بروجرد بار دیگر به چرخه تولید بازگشته است، اما آینده آن وابسته به اصلاح سیاست‌های اقتصادی، تأمین پایدار سرمایه در گردش و نگاه ملی به صنایع مادر است.

در صورت تحقق این حمایت‌ها، نساجی بروجرد می‌تواند به نمادی از خودکفایی و اقتدار صنعتی ایران تبدیل شود و جایگاهی شایسته در عرصه ملی و بین‌المللی به دست آورد.

برای مشاهده جدیدترین اخبار صفحه اینستاگرام مجله نساجی کهن را دنبال کنید.