نمایشگاه‌های نساجی: فرصتی برای عبور از رکود و توسعه صادرات (ویدیو)

در نمایشگاه‌های نساجی سال‌های اخیر همواره حضور داشتیم و امسال نیز با امید به بهبود شرایط در نمایشگاه ایرانتکس شرکت کردیم. با توجه به رکود بی‌سابقه‌ای که در صنعت نساجی به وجود آمده و مشکلات مالی که این صنعت با آن مواجه است، به نظر می‌رسد دو روز نخست نمایشگاه به خوبی برگزار شده و بازخوردهای مثبتی دریافت کرده‌ایم. من و همکارانم امیدواریم این نمایشگاه بتواند تأثیر مثبتی بر ادامه فعالیت‌های ما داشته باشد.

زمانبندی نمایشگاه برای صنعت نساجی بسیار مهم است. به نظر من، اواخر شهریور و مهر ماه مناسب‌ترین زمان برای برگزاری این نمایشگاه است، زیرا به آغاز فصل کار صنعت نساجی نزدیک می‌شود که اوج فعالیت‌های این صنعت است. مسئله بعدی حفظ و جذب شرکت‌های خارجی برای شرکت در این نمایشگاه است.

شرکت‌های خارجی باید به نوعی ترغیب شوند که در این نمایشگاه شرکت کنند. در حال حاضر، بیشتر شرکت‌کنندگان ایرانی هستند و گاه‌گداری شرکت‌های چینی و هندی نیز حضور دارند، اما شرکت‌های بزرگ بین‌المللی به چشم نمی‌خورند. امیدواریم در آینده شرایطی فراهم شود که شرکت‌های معتبر و بزرگ نساجی که در گذشته حضور داشتند، دوباره به این نمایشگاه بازگردند.

تولیدات ما متنوع است، اما در چند سال اخیر تمرکز اصلی ما بر تولید پنبه مصنوعی است. ما تلاش کردیم ابتدا کیفیت را حفظ کنیم و سپس به سمت صنایع بازیافت حرکت کنیم؛ یعنی بازیافت ضایعات پلاستیکی به عنوان مواد اولیه، که این موضوع در حال حاضر به یک روند جهانی تبدیل شده است. استفاده‌کنندگان از این محصولات نیز استقبال خوبی داشته‌اند و این بسیار مهم است که بتوانیم مواد بازیافتی را جایگزین مواد اولیه بکر کنیم.

مهم‌ترین نقطه ضعف صنعت نساجی ایران، فاصله زیاد از تکنولوژی روز دنیاست. شرکت‌های معتبر، عمدتاً اروپایی، ماشین‌آلات خاصی در ایران ندارند. البته برخی دستگاه‌های ریسندگی و بافندگی با واسطه و هزینه‌های سنگین‌تر وارد می‌شوند، اما بسیار مهم است که ما از نظر علمی و تکنولوژیکی به روز باشیم.

عمده تمرکز ما بر صادرات بوده است و از ابتدای فعالیت، بازاریابی‌های خوبی در کشورهای مختلف انجام داده‌ایم؛ از ترکیه شروع کردیم تا غربی‌ترین نقاط اروپا مانند هلند، آلمان، فرانسه و ایتالیا. اما در سال‌های اخیر به دلیل تحریم‌ها، ابتدا تحریم‌های بانکی و سپس تحریم‌های شرکت‌ها و حمل و نقل، صادرات به اروپا تقریباً به صفر رسیده است.

ترکیه، که یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان محصولات ما بود، قوانین سختگیرانه‌ای را برای محصولات نساجی خود وضع کرده و با اعمال تعرفه‌های آنتی دامپینگ، صادرات به این کشور نیز به شدت کاهش یافته است. صادرات به روسیه نیز تحت تأثیر تحریم‌ها قرار گرفته و مشتریان ما در روسیه به دلیل عدم امکان ارتباطات بانکی مناسب، با مشکلاتی مواجه شده‌اند. در حال حاضر، عمده فعالیت‌های صادراتی ما به کشورهای افغانستان، پاکستان، تاجیکستان و ازبکستان متمرکز شده است.