نوآوری رمز موفقیت بوریا

لطفاً در مورد  ایده ساخت دستگاه روبوتافت توضیحاتی را بفرمایید؟
در واقع همه چیز از نیم ساعت پایانی نمایشگاه دموتکس ۲۰۰۷ هانوفر آغاز شد. در صحبتی که با یکی از مشتریان فرانسوی داشتیم مطلع شدیم که یک کمپانی سوئدی تولید کننده روبات هندتافت دچار مشکلاتی جدی در سیستم نرم افزاری خود است. لذا طی مذاکراتی که با این شرکت سوئدی انجام دادیم قرار بر این شد تا شرکت بوریا در یک همکاری مشترک این نقص را حل نماید. با توجه به این امر و پس از طی یک فاز مطالعاتی ۶ ماهه در رابطه با نوع عملکرد ماشین ونیز همکاری نزدیک با سه دانشگاه معتبر اتریشی، آمریکایی و یک دانشگاه از جمهوری چک موفق به اجرای قالب بندی اولیه و الگوریتم های لازم شدیم. کار در بخش نرم افزاری بسیار پیچیده بود و نیاز به محاسبات زیاد والگوریتم‌های پیچیده و قوی داشت. اما بوریا موفق شد با همکاری نزدیک با این دانشگاه‌ها و تلاش شبانه روزی خود به این مهم دست یابد و حتی در بعضی قسمت های نرم افزار موفق شدیم با استفاده از جدیدترین مقالات و تحقیقات علمی، سرعت اجرا را تا ۲۰ برابر افزایش دهیم. در ادامه، برای اولین بار این نرم افزار را در ایتما ۲۰۰۷ مونیخ به نمایش گذاشتیم.‏
پس از آن، روی این ایده کار کردیم که ساخت خود ماشین هم می تواند بسیار جالب باشد، به ویژه برای بازار داخل ایران که با تولید کفپوش و فرش اجین شده است.
‏
جایگاه این بخش از صنعت کفپوش یعنی تولید به شیوه ‏Handtuft‏ در بازار ایران و جهان کجاست؟
مقوله فرش و کفپوش در ایران جایگاه مناسبی و ریشه در تاریخ و فرهنگ ما دارد. اما باید به این نکته اشاره کرد که  هر چند در بعضی بخش ها – صرف نظر از صادرات – حداقل در تولید کمی و کیفی قوی هستیم، اما برخی بخش های صنعت کفپوش را نیز به فراموشی سپرده ایم. مثلاً در ایران بیش از ۲۰۰۰ ماشین بافندگی رویه به رویه (‏Face-to- Face‏) داریم در حالی که تعداد ماشین آلات بافندگی آکسمینستر (‏Axminster‏ ) در حد صفر است.‏
‏ به طور کلی اگر فرش ماشینی و دستباف را به دو جزیره تشبیه کنیم، این نوع کفپوشها در بین این دو قرار خواهند گرفت.
فرش دستباف به طور کلی به سه شاخه ‏‎ Hand tuft/ Hand Knot/ Hand Weave‎‏ تقسیم می شود. در ایران شاید ۹۹ درصد بافته های دستی ما ‏Hand Knot‏ یا گره دستی هستند. تنها یکی دو واحد فرش ‏Hand tuft‏ تولید می کنند و تولید فرش ‏Hand Weave‏ هم نزدیک به صفر است.
اما در هند به عنوان یکی از بزرگترین تولید کنندگان و صادر کنندگان فرش در جهان، حجم بزرگی از تولیدات آنها همین ‏Hand tuft‏ است. همینطور عمده فرش‌های مد روزی که در تایلند، چین و آسیای جنوب شرقی تولید می شوند، به همین روش هستند.
اما جای این بخش در بازار ما خالی است، نه تنها در بخش بافت دستی ‏‎(Hand tuft)‎‏ معمولی بلکه در بافت روباتیک (که یک روبات به جای انسان عملیات کاشت پرزها را انجام می دهد) نیز وضعیت چنین است.
فرش دستباف دارای انعطاف پذیری بسیار بالایی است اما از نظر زمان و میزان تولید با محدودیت مواجه است به همین خاطر است که در فرش های دستباف طرح های مد روز قابلیت اجرا ندارند. در فرش ماشینی حجم تولید بالا، زمان تولید کم و انعطاف پذیری متوسط است چرا که مثلاً تعویض رنگ و ایجاد تنوع در رنگبندی‌های جدید و مد روز مستلزم هزینه بسیار بالایی است. بنابراین بدلیل هزینه بسیار زیاد جهت ایجاد رنگبندی‌های متنوع و جدید، و حبس سرمایه بالا در انبارهای نخ، معمولاً نقدینگی تولید کننده پایین آمده و تولیدکنندگان از اجرای رنگ بندی‌های جدید پرهیز می‌نمایند.‏
Robotuft‏ در بین این دو قرار می گیرد. یعنی حجم تولید آن از فرش ماشینی کمتر ولی انعطاف پذیری فوق العاده بالا در نمره نخ، نوع و جنس نخ، تعداد رنگ و … دارد و از طرفی سرعت تولید بسیار بالاتری از فرش دستباف دارد. از نظر سرمایه انبار نخ تقریباً مشابه فرش دستباف است و می‌توانید تنها با قرار دادن چند بوبین نخ رنگی در پشت ماشین، یک فرش با رنگ بندی جدید را ببافید. ضمن اینکه می‌توانید همزمان در یک نقطه بافت، چندین نوع نخ با رنگ و جنس و حتی نمره های مختلف را استفاده کنید که ترکیب کردن این‌ نخ‌ها بایکدیگر طرح‌های جالب و قدرت خلق بسیار بالایی را به تولید کننده می دهد.‏

رقبای شما در دنیا؟
در این حوزه کلاً دو شرکت سوئدی و استرالیایی- بلژیکی فعالیت می کنند. جالب اینکه شرکت سوئدی در یک همکاری مشترک با ما، پس از ایتمای مونیخ ماشین آلات خود را با نرم افزار بوریا به فروش می رساند و در حال حاضر نرم افزارهای ما با ماشین آلات این شرکت در کشورهای سوئد، اسپانیا، مراکش، آمریکا، بلژیک و هلند نصب شده است.‏
ماشین ساخت بوریا دقیقاً با نمونه های خارجی برابری می کند و حتی  سرعت ماشین بوریا در مواردی هم بیشتر است.‏

اهمیت ورود به بازار مد روز دنیا و قابلیت های این ماشین در این زمینه ؟
در مسئله بازار مد روز، فرش دستباف نمی تواند جوابگو باشد، چرا که تنها بافت فرش دستباف بین ۳ تا ۶ ماه طول می کشد، بنابراین با محدودیت هایی روبروست. به همین خاطر است که تجار فرش دستباف طرح های کلاسیک را ترجیح می دهند (البته به غیر گلیم و گبه).‏
برای فرش ماشینی نیز هر چند از نظر سرعت، زمان و طرح و نقشه محدودیتی وجود ندارد، اما تولید کننده نیاز به سرمایه در گردش بسیار زیادی برای بافت طرح‌ها و نقشه‌های متفاوت با رنگ بندی‌های مختلف دارد که با توجه به مکانیزم‌های فروش چند ماهه در ایران، در توان اکثر تولید کنندگان ما نیست. ضمن اینکه تعویض کریل و آماده کردن ماشین برای بافت طرح و رنگ بندی جدید نیز زمان خاص خود را نیاز دارد، به ویژه با شرایط اقتصادی ایران که نقدینگی یکی از مشکلات عمده تولید کننده است. چرا که داشتن یک انبار نخ چند صد میلیونی در مقابل چکهای مدت دار چند ماهه خریداران همخوانی ندارد. هر چند که مقوله پرداختن به مد روز در فرش و روش‌های نوین بازاریابی نیز یک علامت سوال است که در جای خود باید راجع به آن بحث کرد.‏
اما روبات ‏Hand tuft‏ این امکان را به شما می دهد که فرش را در یک روز تولید کنید ضمن اینکه سرمایه بسیار ناچیزی برای مواد اولیه صرف می کنید و سرمایه‌گذاری  شما در مواد اولیه، به اندازه سفارش خواهد بود.
بدین ترتیب می‌توانید انبار نخی با صدها رنگ بندی و هزینه بسیار بسیار پایین در مقایسه با فرش ماشینی داشته باشید. در نتیجه با این مشخصات می توانید براحتی وارد بازار مد روز دنیا شوید. سفارش بگیرید و ۴۸ ساعته تحویل دهید، با رنگ‌بندی و طرح و نقشه‌ای که می‌تواند امروز کاملاً متفاوت با دیروز باشد و این همان چیزی است که تکنیک ‏Hand tuft‏ را انعطاف پذیر می‌کند.‏
همانطور که امروز می‌بینید اغلب برندها و بزرگان فرش و کفپوش جهان از تولید کنندگان فرش ‏Hand tuft‏ هستند و باید بنیانگذاران مد در فرش را هم به این جمع اضافه کرد. به عنوان مثال یکی از شرکت های تولید کننده ترکیه‌ای که بسیار قوی روی مد و ‏Brand Name‏ کار می‌کند، یک فرش پرز بلند (‏Shaggy‏) را در فروشگاه خود در استانبول، متری ۷۰۰ هزار تومان به فروش می‌رساند به عبارتی یک فرش ۶ متری ۴ میلیون و دویست هزار تومان که این فرش با جنس پشم نیوزیلند و ویسکوز به همین روش ‏Hand tuft‏ تولید می‌شود. در این روش شما از خلق ایده تا تحویل فرش به مشتری چند روز بیشتر فاصله ندارید.‏

به نظر شما دلیل موفقیت ترکیه در بازار ایران چیست؟
شاید یک از علل آن خسته شدن مردم از طرح‌ها و نقشه‌های فرش ماشینی ایرانی است. چرا فرش ماشینی ترکیه پارسال چند میلیون دلار در ایران فروش می‌رود؟ شما نه با تعرفه گمرکی می‌توانید جلوی فروش فرش ماشینی ترکیه یا مصر را بگیرید و نه با اعمال سایر محدودیت‌های دیگر. تنها راه اینست که شما باید آنچه را مردم دوست دارند، تولید کنید. شما نمی‌توانید مردم را مجبور کنید که نوآوری را دوست نداشته باشند و یا مد روز را نپسندند. بلکه شما باید بتوانید آنچه را که آنها می‌پسندند، تولید کنید. اگر شما نتوانید آن را تولید کنید، طبیعی است که به سراغ دیگری می‌روند. اگر این کار را انجام دهید، خواهید دید که به طور اتوماتیک فروش فرش ترکیه کم خواهد شد. چرا که مسلماً کیفیت فرش ما یکی از بهترین ها در دنیاست و تفاوت زیادی در این زمینه وجود ندارد (البته در خصوص تولیدکنندگان خوب و بنام ما).‏
باید فکر کنیم که چرا مردم فلان فرش مارک‌دار ترکیه را می خرند؟ در حالی که کارخانه آن در ترکیه یک سوم کارخانجات بزرگ ماست. آنها روی ‏Brand Name‏ ، مد و ‏Fashion‏ کار کرده‌اند و ما اصلاً!!‏

پیش بینی شما برای  ورود ماشین ‏Robotuft‏ بوریا به بازار ایران؟
به چند دلیل ما این پروژه را، پروژه موفقی در ایران پیش بینی می کنیم و به همین دلیل برای اولین بار قصد داریم از آن در نمایشگاه بین المللی تهران رونمایی کنیم. این ماشین یک گزینه عالی برای کارگاه‌های کوچک است و این یکی از دلایل حضور موفق ما در بازار داخل خواهد بود. با اینکه بیش از صدها کارخانه فرش در ایران است اما شاید تعداد کارخانجات بسیار بزرگ و مکانیزه ما از تعداد انگشتان دست تجاوز نکند. به همین دلیل علاوه بر کارخانجات بزرگ که بدنبال نوآوری و تنوع در محصولات خود هستند، در شهرهایی مانند کاشان، تبریز، یزد و اصفهان که کارگاه‌های کوچک نساجی رواج دارد می‌تواند موفق باشد. به طوری که شما می توانید در یک کارگاه بسیار کوچک یک تجارت خانوادگی راه بیاندازید که نه امکانات سوله صنعتی غریب نیاز دارد، نه پساب صنعتی، نه هوای‌سازی صنعتی، نه فوندانسیون، نه برق سه فاز و … پس همه جا می تواند نفوذ کند. حتی در طبقه دوم یک آپارتمان!‏
همچنین قیمت ماشین و میزان سرمایه در گردش کم، راه را برای ورود به بازاری باز می کند که می تواند کاملاً نو و جذاب باشد.
اولین برنامه ما برای نمایش خارجی ‏Robotuft‏ نیز احتمالاً نمایشگاه ‏Zemin‏ ترکیه در فروردین ۸۸ و یا نمایشگاه هانوفر ۲۰۱۰ خواهد بود. متاسفانه به دلیل نزدیکی نمایشگاه دموتکس به نمایشگاه تهران قادر به نمایش آن در دموتکس امسال نخواهیم بود و از آنجایی که در چند سال اول تمرکز خود را بر بازار داخل خواهیم داشت، ترجیح می دهیم در نمایشگاه تهران برای اولین بار به نمایش بگذاریم. ‏

در فرآیند ساخت این ماشین کدام بخش برای شما دشوارتر بود؟
هر چند که بخش نرم افزاری این دستگاه بسیار پیچیده بود، اما با توجه به تجربه و تخصص ۱۲ ساله شرکت ما در برنامه نویسی و تولید نرم افزارهای مرتبط با صنعت فرش، برای ما مشکلات کمتری در برداشت. در هرصورت این پروژه‌ای بود شامل، سه بخش نرم‌افزاری مستقل، بخش‌های سخت‌افزاری متنوع، تابلو برق و مدارات الکتریکی و الکترونیکی، بخش‌های مکانیکی متنوع و … که هر یک ظرافت‌ها و دغدغه‌های خاص خود را داشت. به ویژه اینکه ایده ما، ساخت یک ماشین با کیفیت بالا، استاندارد و در مواردی بالاتر از رقبای خارجی جهت بازارهای داخلی و خارجی است و تولید ماشین ارزان به هر قیمتی را هیچ‌گاه مد نظر نداشتیم.‏

حمایت‌های دولتی؟
به نظر من حمایت‌های دولتی تنها در زمینه حمایت‌های بانکی (وام‌های کم بهره) می‌توانند برای شرکت‌ها کارساز باشد. ما در شرکت بوریا هیچگاه روی سایر حمایت‌های دولتی حساب باز نکرده‌ایم. تنها انتظار ما، سهولت در دریافت وام‌های بانکی با بهره کم برای کل صنایع است. با اینکه به بیش از ۳۰ کشور دنیا نرم افزار صادر کرده‌ایم، اما شاید در اتحادیه صادر کنندگان نرم افزار خیلی‌ها با نام بوریا آشنا نباشند! ما هیچ گاه دنبال القاب و عناوینی دولتی مانند صادرکننده نمونه و غیره نبوده‌ایم و تنها سعی کرده‌ایم با کار و تلاش موجب ارتقای کیفیت محصولات خود شویم. چرا که اعتقاد دارم اگر محصولی با کیفیت و قابل رقابت و بی نقص تولید کنیم، مشتریان خود به خود به سمت ما می‌آیند و نیازی به حمایت کسی نخواهیم داشت. بهترین حامی، همیشه پشتکار، صداقت و کیفیت در کار است. ‏