کارآفرینی در صنعت نساجی و پوشاک / از هدف‌گذاری در سند چشم‌انداز تا تمرکز نداشتن روی تبلیغات
فرصت‌های کارآفرینی در صنعت نساجی و پوشاک به زعم اعضای کمیسیون جوانان اتاق ایران، دارای اشکالات اساسی است.
به گزارش مجله نساجی کهن به نقل از سرویس مد و لباس هنرآنلاین: چشم‌اندازها در زمینه کارآفرینی صنایع مختلف ایران بسیار است و بدون شک یکی از مهم‌ترین صنایع در این رابطه نساجی و پوشاک به شمار می‌رود.
طی هفته گذشته، نشستی میان اعضای کمیسیون جوانان اتاق ایران برپا شد؛ گروهی که همچون دیگر کمیسیون‌‌های تخصصی در اتاق ایران در راستای اجرای بند (د) ماده ۱۶ اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران مصوب پانزدهم اسفند ۱۳۶۹ به عنوان اتاق فکر و بازوهای مشورتی بخش خصوصی شکل گرفته است.
بنا به گزارش فصل اقتصاد، بی‌توجهی به استانداردها، نبود مطالعه‌های دقیق و کارشناسی در مورد ذائقه بازار، غیررقابتی بودن تولیدات و بی‌توجهی به برندسازی از جمله موضوعاتی بود که در این نشست مورد انتقاد قرار گرفت.
اعضای کمیسیون جوانان اتاق ایران طی این نشست به بررسی فرصت‌های کارآفرینی در صنعت نساجی و پوشاک پرداختند. به باور فعالان اقتصادی این حوزه، ظرفیت‌های قابل توجهی در ایران برای حضور مؤثر در بازار جهانی پوشاک وجود دارد اما متأسفانه به دلیل عدم شناخت کافی از سلایق و نیاز بازار نمی‌توانیم در برابر رقبای خود موفق عمل کنیم.
فعالان بخش خصوصی خواستار اصلاح وضعیت بازار بوده و تأکید می‌کنند که در صورت برندسازی و اعمال تبلیغات لازم، می‌توان تا حدودی از مشکلات عبور کرد.
خلیل‌الرحمن خلیل‌پور از مدرسان حوزه مد و لباس با بیان این مطلب که اشتغال‌زایی با سرمایه‌گذاری کمتر نسبت به سایر کشورها و تولید ارزش افزوده بالا از ویژگی‌های این صنعت است، تشریح کرد: طبق هدف‌گذاری‌های صورت گرفته در سند چشم‌انداز، ایران باید در این حوزه به رتبه سوم منطقه و رتبه ۵۰ جهانی با تکیه بر رقابت‌پذیری، نوسازی و سرمایه‌گذاری همراه با توسعه فناوری و ارتقای بهره‌وری عوامل تولید دست پیدا کند که با توجه به شرایط موجود غیرممکن به نظر می‌رسد.
به اعتقاد وی به دلیل غفلت تولیدکنندگان این صنعت از تحقیق و توسعه، رقابت‌پذیری تولیدات کشور کاهش پیدا کرده تا آنجا که امروز سهم صادرات صنعت نساجی کشور از کل صادرات بسیار ناچیز است.
وی با اشاره به میزان واردات کشور در این بخش که از ابتدای سال جاری تا دی‌ماه حدود ۱۳ میلیون دلار و میزان صادرات که بالغ‌بر ۵۳ میلیون دلار بوده، تأکید کرد: در کشور بر برندسازی و تبلیغات تمرکز نمی‌شود. از طرفی تولیدکنندگان ما باید تعریفی از نوع نگاه و مدل کاری خود ارائه دهند و بر اساس آن برنامه‌ریزی کنند.
خلیل‌پور، رشد خریدوفروش آنلاین، برندسازی و کاهش هزینه‌های تمام شده را جزو اولویت‌های این صنعت دانست و تصریح کرد: برای موفقیت در این عرصه باید نیاز و سلیقه مخاطب خود را به دقت بررسی کنیم. باید تحولاتی که در دنیا رخ می‌دهد را مطالعه کنیم و بدانیم که صنعت پوشاک تنها محدود به لباس نیست.
در همین رابطه مینو پدرام، نایب رئیس انجمن طراحان لباس و پارچه نیز بر لزوم استانداردسازی صنعت نساجی سخن گفت. به اعتقاد این فعال اقتصادی، فرصت‌های خوبی برای بخش خصوصی ایران وجود دارد که می‌توان به کمک آموزش این پتانسیل‌ها را از قوه به فعل تبدیل کنیم.
او تأکید کرد: برندسازی از طراحی درست و اصولی شروع می‌شود که رشد و شکوفایی آن هم به حمایت نیاز دارد. این حمایت‌ها می‌تواند از طریق انجمن، مدیریت شود.
او ناهماهنگی و پراکندگی در فعالیت‌های تولیدی را یک نقطه ضعف جدی در عرصه صنعت پوشاک عنوان کرد و یادآور شد: استانداردسازی، فرهنگ‌سازی و برندسازی، موضوعاتی هستند که در قالب فعالیت‌های تشکلی راحت‌تر و سریع‌تر انجام می‌شود.
پدرام خاطرنشان کرد: آنچه در میدان عمل انجام می‌شود، حلقه‌های جدای از هم هستند که اگر بتوانند یک زنجیره را شکل دهند، موجب رشد و تحرک صنعت پوشاک در سطح ملی و بین‌المللی خواهند شد.
