‎ ‎راهنمای صادرات سوریه ‏

این مقاله برای شرکت ها و یا تجاری که قصد بررسی بازار کشور سوریه را  دارند بسیار مفید است و حاوی اطلاعات جامعی از جنبه های مختلف فرهنگی و اقتصادی سوریه است.

مساحت: ۱۸۵.۱۸۰  ‏km
جمعیت: (۲۰۰۹) ۲۰.۱۷۸.۴۸۵
پایتخت:  دمشق
زبان: ۱-عربی   ۲-انگلیسی
پول رایج: لیره سوریه
دین ومذهب: اسلام
نرخ بیکاری: ۹ %
نرخ تورم: ۱۴.۹ %‏
درآمد سرانه: (۲۰۰۷) ۴۵۰۰ $
نرخ رشد صنعت: ۳.۲ %
نرخ رشدواقعی: ۴.۸ %‏
تولید ناخالص داخلی: ۹۵.۳۶میلیارددلار

حدود جغرافیایی:
سوریه با ۱۸۵۱۸۰کیلومتر مربع وسعت، هشتاد وهفتمین کشور جهان است که در جنوب غربی قاره آسیا، کنار دریای مدیترانه و در همسایگی کشورهای ترکیه در شمال، عراق در شرق و جنوب شرقی، اردن در جنوب، فلسطین در جنوب غربی و لبنان در غرب واقع شده‌است.‏

آب وهوا:
آب و هوای آن در کناره‌ها و نواحی جنوب غربی معتدل و مرطوب (مدیترانه‌ای)و در سایر نقاط گرم و خشک است. بلندترین نقطه آن از دریا، جبل شیخ با ۲۸۱۴ متر ارتفاع است. از رودهای مهم آن می‌توان به فرات، خابور، عاصی، عفرین، قوین و دجله اشاره داشت که رود فرات، با ۲/۶۹۶ کیلومتر طولانی‌ترین آنها و حدود نیمی از آن در ترکیه و عراق جاری است .‏

نظام حکومتی: جمهوری
روزهای تعطیل: ۱۷ آوریل (روزاستقلال) ، جمعه و شنبه
شهرهای مهم: دمشق – بانیاس – طرطوس- حلب – حماه – حمص
بنادرمهم: بانیاس- لاذقیه – طرطوس

سهم بخش ها درGDP‏ :
کشاورزی  ۲۲.۵ %      صنایع    ۲۷.۹ %     خدمات   ۴۹.۶  %‏

بودجه:
درآمدها: ۱۰.۹میلیارد دلار  –   هزینه ها    ۱۳.۷۷ : میلیارد دلار
درصد سرمایه گذاری از ‏GDP‏: ۲۲.۶  %‏
ذخایرارزوطلا: ۶.۱۰۴ میلیارد دلار

نرخ ارز(حدود): ۱$ = ۴۶.۵۲۸۱لیره سوریه

سهم صادرات در تجارت جهانی: (۲۰۰۷) ۰.۰۸%
سهم واردات در تجارت جهانی: (۲۰۰۷) ۰.۱%‏

تاریخ سوریه :
سوریه کنونی که در گذشته همراه با کشورهای اردن، لبنان، فلسطین، بخشی از سرزمین شام محسوب می‌شد، سابقه‌ای بس دراز در تاریخ دارد که مورخان، این قدمت را به حدود پنج هزار سال پیش ‍ می‌رسانند. از آنجا که این سرزمین در طول مدت یاد شده، از فرهنگ و تمدن درخشانی برخوردار بوده، آثار و نشانه‌هایی از این تمدن بر جای گذاشته‌است. قبل از تسلط مسلمانان بر این کشور، اقوام مختلفی از جمله: اقوام سامی، آموری، آرامی، مصری، آشوری، بابلی، یونانی، رومی و ایرانی که هر از چند گاهی این کشور را سکونت گاه خویش نموده و یا آن را در معرض تاخت و تاز قرار داده‌اند، نشانه‌هایی از تمدن خاص خویش را برای اعصار بعدی به یادگار گذاشته‌اند. با تصرف شام در سال سیزده یا شانزده هجری به وسیله سپاه اسلام، فرهنگ این دین جدید بر تمدن‌های چندین سده اقوام مذکور غلبه یافت. در قرنهای پنجم و ششم هجری که با جنگهای صلیبی بود، حکام بسیار مقتدر و دینداری در این کشور بر تخت سلطنت نشسته و پرچم جهاد علیه صلیبی‌ها و رومیان را برافراشتند. کسانی چون نورالدین محمود زنگی شهید، سلطان صلاح الدین ایوبی، ملک عادل ایوبی، ملک ظاهر بیبرس البندقدارى ، سیف الدوله حمدانی و… که نه تنها امور جنگی و نظامی را در راس اقدامات خود قرار داده و به ایجاد پایگاههای نظامی، ساخت قلعه‌ها، حفر خندق‌ها و… پرداختند که امروزه وجود صدها اثر تاریخی از آن دوران بیانگر این مدعاست . در قرون بعدی، ممالیک و سرانجام ترکان عثمانی پس از استیلا بر این سرزمین، سیاست پیشگامان خود را تداوم بخشیده و ضمن حفاظت و بازسازی آن آثار اسلامی، به احداث بناهای دیگری نیز پرداختند.‏

آشنایی با سوریه:
جمهوری عربی سوریه کشوری است در منطقه خاورمیانه که پیش از این بخش عمده‌ای از سرزمین شام بود. این کشور با کشورهای لبنان، قبرس، فلسطین اشغالی، اردن، عراق و ترکیه هم‌مرز است. کشور امروزی سوریه در سال ۱۹۲۰ میلادی مستعمره فرانسه شد اما در سال ۱۹۶۴ اعلام استقلال کرد.نام سوریه را فرانسوی‌ها پس از اشغال این کشور بر آن نهادند که به تاریخ کهن این سرزمین و استقرار آشوریان در آن اشاره دارد.در سال ۱۹۶۳ میلادی در سوریه حزب بعث بر سر کار آمد و از سال ۱۹۷۰ تاکنون رئیس حکومت در این کشور یکی از افراد خاندان اسد است.در حال حاضر بشار اسد، رئیس جمهور سوریه است. او فرزند حافظ اسد است که از سال ۱۹۷۰ تا زمان مرگش در سال ۲۰۰۰ این کشور را اداره می‌کرد.
سوریه در سال‌های گذشته درگیری‌های زیادی را با رژیم اشغالگر صهیونیستی داشته است و در این مدت بخشی از خاکش را هم از دست داده است. بلندی‌های جولان بخشی از سوریه است که از زمان جنگ شش روزه دو کشور در سال ۱۹۶۷ تحت اشغال اسرائیل در آمده است.‏

سیاست در سوریه:
در کشور سوریه بالاترین‌ مقام‌ رسمی‌  رئیس‌جمهور است که توسط‌ مجلس‌ خلق‌ و بنا به‌ پیشنهاد دبیرکل‌ حزب‌ بعث‌ کاندیدا می‌شود و در یک رفراندوم توسط مردم انتخاب می‌شود. این‌ رفراندم‌ به‌ درخواست‌ رئیس‌ مجلس‌ خلق‌ برگزار و رئیس‌ جمهور برای‌ یک‌ دوره‌ هفت‌ ساله‌ انتخاب‌ می‌شود. رئیس‌جمهور سوریه باید مسلمان‌ و از شهروندان‌ عرب‌ سوریه‌ باشد.
بنابر قانون‌ اساسی‌ سوریه‌، نخست‌وزیر سومین‌ مقام‌ رسمی‌ کشور پس‌ از رئیس‌جمهور و معاون‌ اول‌ او است. نخست‌ وزیر بر فعالیت‌های‌ وزرا نظارت‌ دارد. هیات دولت موظف است هر سال به مجلس گزارش عملکرد ارائه دهد. سابقه‌ مجلس‌ در این‌ کشور به‌ سال‌ ۱۹۱۹ یعنی‌ قبل‌ از استعمار فرانسه‌ برمی‌گردد و سوریه‌ اولین‌ کشور عربی‌ است‌ که‌ در آن‌ مجلس‌ تأ‌سیس‌ شد.‌ نام‌ اولین‌ مجلس‌ سوریه‌ “کنفرانس‌ سوریه‌ بزرگ” بود که‌ اعضایی‌ از دیگر کشورها‌ مانند لبنان، اردن‌ و فلسطین‌ نیز در آن‌ حضور داشتند. در دوران‌ استعمار فرانسه‌ در سال‌ ۱۹۲۳ دومین‌ مجلس‌ سوریه‌ تشکیل‌ شد که‌ ۳۰ عضو داشت. پس‌ از پایان‌ دوره‌ استعمار بار دیگر مجلس‌ با ساختاری جدید شکل‌ گرفت‌ و از سال‌ ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۷ مجلس‌ با ۱۲۴ عضو تشکیل‌ شد. بعد از جنبش‌ اصلاحی‌ حافظ‌ اسد، قانون‌ جدید مجلس‌ نوشته‌ شد.
تعداد نمایندگان‌ مجلس‌ ۲۵۰ نفر است که‌ از این‌ تعداد ۱۲۷ کرسی‌ به‌ کارگران، کارمندان‌ دولت‌ و کشاورزان‌ اختصاص دارد و ۱۲۳ کرسی‌ دیگر متعلق‌ به‌ باقی‌ اقشار جامعه‌ مانند صاحبان‌ صنایع، تجار، پزشکان‌ و وکلا است . از این ۲۵۰ کرسی‌ ۱۳۱ کرسی متعلق به حزب بعث و ۳۲ کرسی متعلق به باقی احزاب است. حزب بعث که حزب حاکم در سوریه است با ادغام‌ حزب‌ بعث‌ به‌ رهبری‌ میشل‌ عفلق و حزب‌ سوسیالیست‌ عرب‌ به‌ ریاست‌ اکرم‌ حورانی در اواخر سال‌ ۱۹۵۲ به‌وجود آمد. این حزب‌ در جریان جدایی‌ میان‌ مصر و سوریه‌ (از سال‌ ۱۹۵۹) نقش‌ فعالی‌ ایفا کرد و در کودتای‌ هشتم‌ مارس‌ توانست‌ زمام‌ امور را به ‌دست‌ گیرد.‏

وضعیت اقتصادی سوریه :
اقتصاد سوریه در گذشته بشدت متاثر از جنگ سرد بوده و تا اوائل دهه ۱۹۹۰ در گروه بندی اقتصادی و سیاسی به رهبری شوروی سابق قرار داشت. ویژگی اقتصاد این کشور عبارت است از یک بخش صنعتی دولتی بسیار بزرگ و انحصاری همراه با تمرکزگرائی شدید تصمیم گیری در سطح دولت ، با این حال باید گفت که از ابتدای رسیدن به قدرت بشارالاسد ، اقتصاد بتدریج بسوی بازار آزاد و بخش خصوصی گشایش یافته است بویژه در بخش هایی نظیر مخابرات، بانک، واردات خودرو و …….
بعد از به قدرت رسیدن حافظ اسد در ۱۹۷۰ یک تغییر عمده در ساختار اقتصادی سوریه به عمل آمد و قدرت اقتصادی کشور که به طور عمده بر عهده زمین داران، تجار و  صاحبان صنایع بود به دست بخش عمومی افتاد.
اقتصاد این کشور کاملاً وابسته به دو بخش است که نتایج هر دو بخش اساساً از عوامل برون گرا نشأت  می گیرند. این دو بخش عبارتند از بخش کشاورزی که نتایج آن وابسته به میزان بارندگی بوده و بخش نفت که میزان درآمدهای صادراتی آن وابسته به قیمت های جهانی  می باشد. سوریه به طور سنتی یک کشور کشاورزی است اما به علت شرایط طبیعی و داخلی (مهاجرت و مصرفی شدن جامعه) اتکای اقتصاد سوریه بر پایه استخراج و صدور نفت تا اندازه ای تشدید یافته است. نفت، گاز، جهانگردی، صادرات غیر نفتی (پنبه، حبوبات،لباسهای ساده و کالاهای سنتی)، صنایع(نخ، پارچه و مواد شیمیایی)، معادن( سنگ نمک و فسفات ) و نیروی برق در سوریه از جایگاه خاصی برخوردار بوده و در آمدهای ارزی این کشور را تأمین می کنند. کمک های خارجی به ویژه از سوی کشورهای نفتی و ثروتمند عربی همواره نقش مهمی در اقتصاد سوریه داشته است.

منبع اصلی درآمد دولت سوریه نفت می باشد. تا سال ۲۰۰۶ ، ذخائر نفتی این کشور با تولیدی در سطح ۳۵۰ هزار بشکه در روز، تا  ده سال تخمین زده می شود. ۶۰ الی ۷۰  درصد درآمد صادراتی سوریه از نفت (خام یا پالایش شده ) تأمین می گردد. تولید نفت خام این کشور به ۴۰۵ هزار بشکه در روز می رسد که از این میزان حدود ۲۳۰ هزار بشکه در داخل کشور مصرف می شود.
از آنجایی که چشم انداز منابع نفت خام سوریه چندان روشن نیست به همین جهت دولت سعی در تمرکز بر روی منابع گاز طبیعی دارد. منابع گاز سوریه حدود ۲۲۰ میلیارد متر مکعب تخمین زده شده و درآمدهای ناشی  از آن می تواند تا ۵۰ سال مددکار اقتصاد سوریه باشد.
تراز تجاری سوریه همواره مثبت است. به استثنای نفت، مهمترین تولیدات صادراتی این کشور از بخش کشاورزی شامل پنبه و غلات می باشند.
سوریه دارای اقتصادی بکر و تقریباً دست نخورده است و به دلیل  عدم بر خورداری از ساختاری قوی و بنیادین، نیازمند تکنولوژی پیشرفته و متوسط در عرصه صنعت و اقتصاد می باشد. در سال های اخیر گام های موثری در زمینه انجام اصلاحات و بهبود زیر ساخت های اقتصادی سوریه برداشته شده است. در این رابطه می توان به رفع موانع سرمایه گذاری خارجی ،  آزاد سازی نظام ارزی  و تثبیت نرخ ارز، گشودن اکثر بخش های اقتصادی بر روی بخش خصوصی، افتتاح مجدد بازار بورس پس از ۴۰ سال تعطیلی، اصلاح قوانین سرمایه گذاری و امکان خروج سود سرمایه گذاری خارجی، اصلاح مقررات مالیاتی، ایجاد سیستم بانکی خصوصی پویا، کاهش نرخ متوسط تعرفه ها به سطح ۱۴.۵ درصد و کاهش تعرفه به ۶۰ درصد، کاهش بوروکراسی اداری و مراحل صدور مجوزها، کاهش کالاهای ممنوع الورود و تسهیل فرایند ترخیص کالاها اشاره کرد.

بر این اساس اقتصاد سوریه از ابتدای سال ۲۰۰۰ با رشد مستمری همراه بوده است. اصلاحات صورت گرفته در شش سال اخیر نتایج به نسبت قابل قبولی را به بار آورده است. به طوری که تولید نا خالص داخلی به ۹۵.۳۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۸ رسید(۱۵.۲ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۸ ). در آمد سرانه از ۱۲۸۵ دلار در سال ۲۰۰۲ به ۴۵۰۰ دلار در سال ۲۰۰۸ رسید که هنوز نسبت به سطوح درآمد سرانه منطقه پائین است. منابع رسمی در سوریه، نرخ رشد اقتصادی این کشور در سال ۲۰۰۸ میلادی را حدود ۴.۸ درصد  اعلام کردند و آن را ناشی از رشد صادرات غیر نفتی،  افزایش درآمدحاصل از گردشگری، جذب سرمایه های خارجی و نیز افزایش درآمد های مالیاتی پس از کاهش تعرفه های مالیاتی برشمرند. نرخ رشد اقتصادی کشور از ۲.۳۷ درصد در سال ۲۰۰۰ به ۵ درصد در سال ۲۰۰۶ و ۴.۸ درصد در سال ۲۰۰۸ میلادی رسید. رشد صنعت در سوریه در سال ۲۰۰۸ به میزان ۳.۲ درصد بوده است. کنسروسازی، تولید مواد شیمیایی، نساجی و نوشیدنی ها جزو مهمترین صنایع سوریه می باشند. سوریه از اول سال ۲۰۰۳ با کلیه کشور های همجوار به استثنای ترکیه، سیاست تجارت آزاد را اتخاذ نموده است و از ابتدای سال ۲۰۰۱ نیز تمایل خود را به پیوستن به سازمان تجارت جهانی اعلام نموده است.‏

بررسی بخش های اصلی اقتصاد سوریه

کشاورزی
بخش کشاورزی یکی از بخش های حیاتی اقتصاد سوریه به شمار می آیدکه ۲۲.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می دهد و ۲۶ درصد از نیروی کار این  کشور را در خود جای داده است. سوریه در بخش غلات خود کفا بوده وبخشی از آن را به همسایه های خود صادر می نماید.  گندم، جو، ذرت، نخود، خشکبار، لوبیا، عدس، پنبه، زیتون، گوشت گاو و گوسفند، تخم مرغ، ماکیان و شیر مهمترین تولیدات کشاورزی سوریه را تشکیل می دهند.سوریه یکی از مراکز مهم تولید سبزیجات، زیتون و مرکبات به شمار می آید.
به دلیل ارزان بودن نیروی کار و حاصلخیز بودن زمین های این کشور و بارندگی کافی زمینه مناسبی برای سرمایه گذاری در این بخش وجود دارد. لازم به ذکر است که ۲۶ درصد از زمین های سوریه قابل کشت می باشد. در بخش کشاورزی و بویژه کتان و زیتون دانش تخصصی افزایش یافته است. البته بخش غلات نیز توسعه خوبی داشته است و نیاز به تجهیزات جدید و انتقال تکنولوژی بسته بندی وجود دارد. صنایع فرآوری مواد غذایی عمدتاً تحت کنترل بخش دولتی می باشد و لازم است تا بر روی فعالان جدید گشوده شود.
در سال های اخیر دولت برای نیل به خود کفایی در بخش مواد غذایی، افزایش صادرات و جلوگیری از مهاجرت به شهرها،  اولویت برنامه های خود را از بخش صنعت بر روی بخش کشاورزی متمرکز کرده است. با افزایش سرمایه گذاری در زمینه استفاده از منابع طبیعی، توسعه امکانات زیر بنایی و استفاه از تکنیک های پیشرفته و پرداخت یارانه برای مواد اولیه و نظارت بر قیمت ها،تولید محصولات کشاورزی افزایش چشمگیری داشته است.  در نتیجه سوریه در زمینه تولید بسیاری از محصولات به خود کفایی رسیده است و به یکی از صادر کنندگان کتان، میوه، سبزی و سایر مواد غذایی تبدیل شده است. همچنین طرحهایی برای سرمایه گذاری در این حوزه وجود دارد. از جمله انجام پروژه های مختلف جنگلی، آموزش و  تأمین نیروی انسانی و همکاری با هیئت مدیره مرکز ارتباطات بین المللی اعراب.

پسته:
پسته سوریه یکی از معروف ترین پسته های جهان به شمار می آید. تولید پسته این کشور با توجه به اینکه درخت های پسته سوریه به میوه دهی رسیده اند و هنوز جوان هستند در حال رشد است. سوریه پسته تولیدی خود را به صورت سبز صادر می کند و پسته خشک شده وارد می کند. کل بازار پسته این کشور در اختیار بخش خصوصی است و استاندارد خاصی برای این محصول وجود ندارد.  لیکن دولت سوریه با توزیع بذر به قیمت دولتی از پسته کاران حمایت می کند، با این  حال به دلیل افزایش قیمت روغن زیتون،کشاورزان این کشور در حال جایگزین کردن باغ های پسته با زیتون می باشند. قیمت پسته تولید داخل این کشور به دلیل یخبندان سال ۲۰۰۴ و بالا رفتن قیمت های شیرینی های عربی که با پسته ساخته می شوند؛ افزایش یافته و هنوز در سطح بالایی قرار دارد.  پسته های وارداتی بسیار ارزان تر از پسته های تولید داخل است. از این رو واردات پسته در سطح بالایی قرار دارد به گونه ای که در سال گذشته این کالا به دومین کالای صادراتی ایران به سوریه تبدیل شد وحدود ۳۰ میلیون دلار از این کالا به این کشور صادر گردید.

غلات:
ذرت مهمترین غله مصرفی در کشور است که عمدتاً از آمریکا وارد می شود. تقاضا برای این محصول در حال افزایش است. برنج در داخل سوریه تولید نمی شود و تمام نیاز بازار از خارج وارد می شود. به دلیل کیفیت خوب، قیمت مناسب و هزینه های حمل پایین بازار سوریه به سمت برنج مصری روی آورده است. سوریه با مصر قرار داد مبادله برنج با گندم دارد. با توجه به افزایش جمعیت و مهاجرت مردم به شهرها نیاز بازار سوریه به این محصول در آینده افزلیش خواهد یافت. هر چند قدرت خرید پایین مردم این مساله را تحت تاثیر قرار داده و بازار به سمت برنج ارزان قیمت گرایش پیدا کرده است. این کشور در تولید گندم به خود کفایی رسیده است و مقداری از این محصول به کشورهای عربی، اروپایی و شمال آفریقا صادر می گردد. سوریه قصد دارد ظرفیت سیلوهای خود را تا پنج سال آینده به میزان یک میلیون متر مکعب افزایش دهد. سیلوهای سیمانی در اختیار دولت است لیکن اخیراً به بخش خصوصی نیز اجازه احداث سیلو داده شده است.

تجهیزات آبیاری:
اقتصاد سوریه شدیداً وابسته به کشاورزی است و هنوز ۲۰ درصد از زمین های آن زیر کشت آبی هستند. وزارت آبیاری برای افزایش ۳۵۰.۰۰۰ هکتار به سطح زمین های آبی، برنامه های زیادی برای نصب سیستم های آبیاری در شمال شرق سوریه دارد؛ تا بدین وسیله میزان کشت آبی را به ۲۵ درصد برساند. برنامه هایی نیز برای نصب پمب های پر ظرفیت در کنار رودخانه دجله جهت آبیاری ۱۵۰.۰۰۰ هکتار زمین وجود دارد. خرید سیستم های آبیاری مدرن تر در سال های آتی الزامی خواهد بود. لذا در بازار سوریه فرصت های خوبی برای صادرات تجهیزات آبیاری و یا ایجاد سیستم های آبیاری موجود است. پروژه ایجاد باران های مصنوعی و بارورکردن ابرها که با همکاری شوروی سابق آغاز گردید، در جهت افزایش منابع آبی موثر بوده است.  اما در حال حاضر با کسب مهارت ها و تأمین نیروی انسانی لازم، کشور سوریه در این زمینه مستقل شده  و برای انجام این فرایند در کشور های دیگر نیز اعلام آمادگی کرده است.

صنعت:
بخش صنایع سوریه از جمله بخش های توسعه نیافته این کشور محسوب می گردد که به تازگی تلاش هایی برای توسعه آن صورت پذیرفته است. این کشور بخش اعظم نیازهای صنعتی و نیمه صنعتی خود را از خارج وارد می کند. وجود شرکت های متعدد و بزرگ دولتی با زیر ساختهای غیر مدرن و شرکت های خصوصی کوچک و متوسط و پویا از ویژگی های این بخش می باشد. در بخش صنعت، بجز چند کارخانه روغن کشی بزرگ، صنایع کوچک و متوسطی فعالند؛ بویژه کارخانه های کتان، دارو ومونتاژ ماشین آلات. حدود ۲۷.۹ درصد تولید نا خالص داخلی از این بخش تأمین می گردد. نفت،منسوجات، فرآوری مواد غذایی و نوشیدنی، تنباکو و فسفات از بخش های عمده صنعتی سوریه محسوب می شوند. دولت سوریه به دنبال ایجاد تنوع در صنایع با هدف رسیدن به  خود کفایی است و به این منظور  از ایجاد کارخانه های مونتاژ استقبال می نماید. اصلاح قوانین سرمایه گذاری خارجی نیز از دیگر اقدامات دولت در جهت توسعه صنایع بوده است. در این راستا برخی از بخش ها بر روی بخش خصوصی گشوده خواهند شد؛ لیکن شرکت های عمومی به جای خصوصی سازی به شرکت های عمومی خصوصی تبدیل خواهند گردید و مالکیت ( که همچنان عمومی خواهد بود) از مدیریت (که بر اساس ضرورت های  بازار اداره خواهد گردید) تفکیک می گردد. همچنین بخش خصوصی می تواند در برخی از بخش هایی که در انحصار دولت بوده اند، همچون صنایع شکر، تولید نیرو، صنایع نفت و گاز و صنعت سیمان سرمایه گذاری کند. مالیات تولیدات صنعتی و عوارض گمرکی کم یا حذف خواهد شد. در حال حاضر چندین بازارچه خرید در کشور با بودجه ای معادل ۵۰۰ میلیون دلار آمریکا در حال ساخت می باشد و برآورد می گردد افتتاح این طرح ها افزایش حجم مبادلات مربوط به صنایع غذایی را به دنبال داشته باشد.

به دلیل بالا بودن قیمت کالاهای صنعتی در سوریه، پایین بودن هزینه های بازار یابی در این کشور و هم مرز بودن آن با کشور های لبنان و عراق، زمینه مناسبی جهت فعالیت در این بخش وجود دارد. به عنوان مثال گروه فرانسوی ‏BEL‏ پس از تصویب قانون شماره ۱۰ مربوط به سرمایه گذاری خارجی، با ۱۳ میلیون یورو سرمایه گذاری در صنعت تولید پنیر با در اختیار داشتن ده هزار شعبه در سراسر سوریه، سهم خود از بازار سوریه را از ۵ درصد به ۶۵ درصد رساند. همچنین شرکت ‏PEPSI‏  با حضور در بازار نوشیدنی این کشور ۵۰ درصد از این بازار ۱۰۰ میلیون دلاری را به دست آورد.

پارچه کتانی:
در گذشته صنعت کتان در انحصار دولت بود اما با تصویب قانون شماره ۱۰ به سرمایه گذاران خصوصی اجازه داد تا در این حوزه به فعالیت بپردازند و نسبت به تاسیس کارخانه های تکمیلی( بافت، دوخت، پوشاک) اقدام کنند. در نتیجه تعدادی از سرمایه گذاران خصوصی موفق به کسب مجوز از شورای عالی سرمایه گذاری شدند. به عنوان بخشی از سیاست دولت برای صادرات تولیدات کتانی به جای کتان خام، سه کارخانه کتان دوزی در لاذیقه، ادلب و جباله ایجاد گردید. در آینده کارخانه دیگری هم در طرطوس تاسیس خواهد گردید. دولت امیدوار است با صدور مجوز واردات پارچه و لباس کیفیت و قیمت محصولات تولیدی سوریه بهبود یابد.
تولید پارچه کتان در سوریه به میزان ۰۰۰/۱۲۰ تن در سال برآورد می شود. دولت سوریه قصد دارد ظرفیت تولیدی محصولات کتانی خود را به ۰۰۰/۲۵۰ تن در سال برساند. لذا در سالهای آینده ایجاد ۱۰ کارخانه نساجی ضروری است که این امر فرصت های تجاری خوبی را برای فعالان صنعت نساجی کشورمان فراهم می آورد.

صنعت ساختمان:
رشد اقتصادی سوریه، حرکت سرمایه های خارجی به سوی بازار این کشور و ورود مهاجران عراقی، صنعت ساختمان سوریه را به بازار پویایی تبدیل کرده است. صنعت ساختمان سوریه به سرعت در حال رشد است وپروژه های بسیاری در بخش های احداث راه،ساختمان سازی و ایجاد منازل مسکونی و مراکز اداری و توریستی در دست احداث می باشد. دولت سوریه با همکاری بخش خصوصی نسبت به ساخت منازل مسکونی و مراکز توریستی اقدام می کند. مشاهدات حاکی از این است که چهره های تجاری سوریه که به داشتن ارتباطات قوی با رهبران سیاسی کشور شهرت دارند انجام چنین پروژه هایی را بر عهده دارند. افزایش ساخت و ساز و سرمایه گذاری در این زمینه موجب رونق بازار مصالح ساختمانی در سوریه شده است.
تمرکز سرمایه ها در بخش مسکن، افزایش قیمت مصالح ساختمانی بویژه سیمان، رشد ۲.۵ درصدی جمعیت و هجوم خیل عظیم مهاجران عراقی به سوریه موجب افزایش بهای مسکن و تورم شده است. همچنین تصمیم دولت مبنی بر واگذاری زمین های حاشیه شهر ها جهت ساختمان سازی در افزایش قیمت زمین و در نتیجه مسکن موثر بوده است. به گونه ای که در سالهای گذشته بیشتر سرمایه گذاری های انجام شده در بخش مسکن بوده است. به عنوان مثال در سال ۲۰۰۵ میلادی، نزدیک به ۱۰ میلیارد  دلار سرمایه های خارجی وارد سوریه شد که۶ میلیارد دلار آن، جذب املاک ومستغلات شد. یکی از دلایل این امر پایین بودن ضریب ریسک سرمایه گذاری در املاک و مستغلات بوده است. تعداد زیادی از سرمایه گذاران داخلی و خارجی به شهرهای تاریخی به ویژه دمشق و  حلب روی آورده اند و ساختمان های قدیمی را برای استفاده های شخصی یا ایجاد هتل و رستوران خریداری می کنند. شرکت های مختلفی از شیخ نشین های خلیج فارس به طور گسترده ای اقدام به سرمایه گذاری در بخش املاک ومستغلات درسوریه کرده اند. به عنوان مثال، در حال حاضرشرکت  ((اعمار)) امارت سرگرم اجرای یک طرح عظیم مسکونی به ارزش چهار میلیارد دلار و شرکت کویتی (( عارف)) نیز در صدد سرمایه گذاری دو میلیارد دلاری در زمینه مسکن و ساختمان سازی در سوریه است. از دیگر طرح های در دست اجرا، می توان به راه اندازی یک پروژه بزرگ تفریحی با سرمایه گذاری ۴۵ میلیون دلار در منطقه ییلاقی (( زبدانی)) در حومه دمشق از سوی یک شرکت سعودی اشاره کرد. در این زمینه می توان به همکاری شرکت ایرانی مانا در احداث کارخانه سیمان (( حماء)) و یک مجتمع بزرگ فرهنگی – آموزشی در کشور سوریه اشاره کرد.

دولت سوریه درصدد است، با تصویب قوانین جدیدی در زمینه سرمایه گذاری مسکن، شرکتهای خارجی را به بهره گیری از مزایا و مشوق های سرمایه گذاری در سوریه ترغیب کند. بر اساس یک برنامه پنج ساله قرار است ۵۲.۶ میلیارد دلار در بخش مسکن سوریه سرمایه گذاری شود.

تولید کود و مواد شیمیایی :
این بخش نیازمند توجه ویژه دولت سوریه می باشد. با وجود در دست بودن مواد خام، هر ساله مقداری کود برای برآورده کردن نیاز بخش کشاورزی  وارد کشور می شود. وزارت صنایع سوریه قصد دارد یک کارخانه تولید سوپر فسفات در پالمیرا و نزدیکی معادن فسفات و یک کارخانه تولید اوره در نزدیک میادین نفتی حصاک تاسیس کند. فرصت هایی برای مشاوره، آموزش و انتقال تکنولوژی در این بخش وجود دارد.

محصولات معدنی:
کشور سوریه یکی از تولید کنندگان نفت خام، فسفات، سنگ آهن، گازطبیعی، کروم، منگنز، سولفور، سیلکا،نمک، گچ، سنگ نما و مرمر به شمار می آید. این کشور همچنین سیمان ، کود ، شیشه ، فولاد و اسیدسولفوریک تولید می کند. شرکت تولیدی آهن وفولاد و پنج شرکت خصوصی ، فولاد نیمه ساخته تولید می کنند.
میزان تولید سیمان دو کارخانه دولتی سازمان سیمان و مصالح ساختمانی (‏GOCBM‏ )و گروه سیمانی خانه های نظامی در سال ۲۰۰۵ به ۴.۷ میلیون تن رسید. به دلیل بالا رفتن  تقاضا و رکود در تولیدات داخلی، واردات سیمان از لبنان با افزایش روبرو بوده است.سازمان سیمان و مصالح ساختمانی قصد دارد تا تولید سیمان کشور را به ۸.۵ میلیون تن در سال برساند. با آزاد سازی صنعت سیمان از سوی دولت، این سازمان طی پانزده سال آینده کارخانه های خود را به بخش خصوصی واگذار خواهد کرد. تا کنون شرکت ایرانی احداث صنعت یک کارخانه جدید سیمان با ظرفیت یک میلیون تن در شهر حما احداث کرده است. قراردادی نیز با یک شرکت چینی برای احداث یک واحد کارخانه سیمان به امضاء رسیده است.
شرکت دولتی معدن و فسفات (‏GECOPHAM‏) از معادن الشرقیا وکنیفیس فسفات استحصال می کند. پانزده درصد از تولید سالانه جهت تولید کود فسفات و اسید فسفریک در داخل کشور به مصرف می رسد و مابقی صادر می گردد.

 

تولید نیرو:
در زمینه تولید انرژی بویژه نیروی برق سوریه با کمبود های بسیاری مواجه است. اخیراً،خاموشی های طولانی و قطع مکرر برق در پایتخت و دیگر شهرهای سوریه، بخش های مختلف صنعتی، بهداشتی، درمانی و خدماتی را فلج کرده و اعتراض شدید مردم را برانگیخته است. افزایش مصرف برق، مستهلک بودن و محدودیت ظرفیت نیروگاه های موجود و نبود بودجه کافی برای توسعه ی شبکه ی برق رسانی، از علل بروز بحران قطع برق در سوریه به شمار می رود. در حال حاضر، چندین پروژه استفاده از گاز طبیعی جهت مصرف به عنوان منبع انرژی جایگزین بویژه در مراکز تولید الکتریسیته و در بخش حمل ونقل وجود دارد.
گفته می شود دولت سوریه برای افزایش ظرفیت تولید برق و تامین نیاز روز افزون کشور، به سه ونیم میلیارد یورو منابع مالی نیازمند است. بر اساس آخرین آمار موجود، ظرفیت تولید برق در این کشور، بالغ بر ۳۰ میلیارد کیلو وات ساعت است. هم اکنون دولت سوریه درصدد اجرای سه طرح جدید برای افزایش ظرفیت تولید برق در این کشور، به میزان ۴۵۰ میلیون کیلو وات ساعت است وپیش بینی میشود این کشور تا سال ۲۰۱۰ میلادی به تولید ۴۴ میلیارد کیلو وات ساعت برق نیاز پیدا کند.

وزارت برق سوریه در جهت افزایش تولید و کارایی، یافتن منابع جایگزین، مدرنیزه کردن خدمات مشتریان و هزینه خدمات، بهبود توزیع و اتصال شبکه برق سوریه به کشورهای همسایه پروژه هایی را معرفی کرده است. مهمترین برنامه جاری، پروژه اتصال شبکه برق سوریه با کشور های لبنان، اردن، مصر، عراق و ترکیه است. بعلاوه برای جایگزین کردن نیروگاه های گازی ساده موجود (نصریه، تشرین و زیزون) با نیرو گاههای سیکل ترکیبی  برنامه ریزی هایی انجام شده است. تامین مالی این پروژه ها از سوی بانکهای ابوظبی، اسلامی، عربی و صندوق توسعه کویت انجام خواهد شد.
در زمینه استفاده از ارژی باد و خورشیدی، دولت سوریه برنامه ای ۱۴۸۰ میلیون دلاری را برای توسعه این بخش تا سال ۲۰۱۱ آغاز کرده است. ۵۰ درصد از این میزان در زمینه استفاده از انرژی باد جهت تولید ۸۰۰ مگاوات برق به مصرف خواهد رسید. مابقی این مبلغ برای نصب ۱۶۰۰۰  واحد سلول خورشیدی در ۱۰۰۰ روستا به مصرف خواهد رسید. همچنین استفاده از فضولات حیوانی و کشاورزی و فاضلاب شهری برای تولید انرژی پیش بینی شده است. بخش انرژی تجدید پذیر طبق برنامه ۴ درصد از کل انرژی کشور را تا سال ۲۰۱۱ تامین خواهد کرد و ۷۲۲۵ فرصت شغلی جدید ایجاد می کندو منجر به ۲.۶ میلیون تن کاهش در میزان گازهای گلخانه ای خواهد شد.

ارتباطات :
در سالهای آتی تقریباً در تمامی بخش های ارتباطی و  مخابراتی سوریه برنامه هایی برای توسعه و مدرنیزاسیون وجود دارد. مناقصه ‏GSM‏ در ژولای  ۲۰۰۰ در قالب قرارداد))       ‏BOT  ((  buildoperate  transfer‏  به دو شرکت  اپراتوری فعال در سوریه یعنی (( اسپیس تل )) و ((سیراتل)) واگذارگردید. به دلیل بالا بودن هزینه مکالمات تقاضا برای تلفن همراه کمتر از میزان مورد انتظار بود که این امر مسئولان سوری را بر آن داشت تا هزینه ها را کاهش دهند و سرویس های ‏SMS‏ و انتظار مکالمه به صورت رایگان ارائه شود.
همچنین این کشور در جهت ارتقای زیر ساخت های بخش فناوری ارتباطات طرحی برای واردات یک میلیون کامپیوتر همگانی در برنامه خود دارد. قرار است یک میلیون کامپیوتر همگانی به همراه یک میلیون خط پر سرعت اینترنت به مشترکان سوری عرضه شود. این اقدام در راستای پاسخ به تمایل روز افزون نسبت به گسترش  شبکه اینترنت و تحقق بخشیدن دولت الکترونیک در سوریه و تشویق سوری ها به سرمایه گذاری برای خرید کامپیوتر های همگانی صورت می گیرد. در حال حاضر تقاضای بسیار زیادی برای خطوط اینترنت وجود دارد و با توجه به جوان بودن جمعیت و رشد جمعیت این کشور در چند سال آینده سوریه بهترین بازار منطقه ای برای سرمایه گذاری صنایع ‏IT‏ محسوب خواهد شد.

کامپیوتر :
صنعت کامپیوتر سوریه در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است. سوریه کامپیوتر های مونتاژ شده در این کشور را به سایر کشور ها صادر می کند. بازار سوریه نیازمند حوزه متنوعی از تولیدات و قطعات کامپیوتری است و این امر بازار کامپیوتر این کشور را تبدیل به یک بازار رقابتی کرده است. برخی از شرکتهای کامپیوتری بزرگ در این کشور دارای نمایندگی هستد.
بازار تجهیزات کامپیوتر که ۷۵ درصد از کل بازار کامپیوتر را در بر می گیرد؛ عمدتاً در اختیار چین، تایوان و ژاپن است .
بدلیل پایین بودن دستمزدها در این کشور خرید کامپیوتر و لوازم الکترونیکی پیشرفته محدود به تعداد اندکی از مردم سوریه می گردد. با این حال تقاضا برای این لوازم رو به افزایش است که یکی از دلایل اصلی آن به عدم اعمال قواعد مالکیت معنوی مربوط می شود. همچنین بازار خوبی برای کامپیوتر های دست دوم در این کشور وجود دارد.‏

نفت و گاز:
استخراج نفت وگاز یکی از بهترین فرصت های موجود جهت سرمایه گذاری در سوریه به شمار می آید. دولت سوریه زمینه های مختلفی برای سرمایه گذاری در حوزه استخراج نفت و گاز پیشنهاد  می کند. شرکت الفرات که روزانه در حدود ۲۵۰.۰۰۰ بشکه نفت خام تولید می کند، برنامه هایی برای انجام میلیون ها دلار سرمایه گذاری در سال های آتی دارد. بعلاوه شرکت نفتی دیرالزور با تولید ۶۰.۰۰۰  بشکه نفت در روز به برنامه های توسعه و سرمایه گذاری خود ادامه خواهد داد. شرکت نفت سوریه با تولید ۱۵۰.۰۰۰  بشکه نفت در روز قرار دادهای مختلفی برای افزایش میزان استخراج نفت خام منعقد کرده است.
همچنین این دولت قصد دارد تولید گاز طبیعی این کشور را که در سال ۲۰۰۵ به ۹.۷ میلیارد متر مکعب رسیده بود را به ۱۲.۸ میلیارد متر مکعب برساند. شرکت نفت دولتی سوریه (‏SPC‏) برای توسعه ۱۵ میدان گازی و دو پالایشگاه گاز برنامه ریزی کرده  است. همچنین برای جایگزینی خط لوله موجود میان سوریه وعراق، دولت سوریه قصد دارد تا خط لوله ای با ظرفیت ۸۰۰.۰۰۰ بشکه در روزایجاد کند. آشنایی با این پروژه ها فرصت خوبی را برای شرکت های ایرانی فعال در بخش نفت و گاز مطرح خواهد کرد.‏

لوازم و تجهیزات پزشکی:
تقاضا برای تجهیزات پزشکی در سوریه شدیداً در حال افزایش است؛ به ویژه در زمینه تامین تجهیزات پیشرفته برای بیمارستان ها و دانشگاه ها. لازم به ذکر است که در کشور سوریه مردم از خدماتی نظیر بیمه رایج در ایران بهره می برند و به جز قشر مرفه عامه مردم از بیمارستان های دولتی استفاده می کنند. وزارت سلامت سوریه قرار داد یک وام ۱۰۰ میلیون یورویی را به بانک سرمایه گذاری اروپا جهت تجهیز ۱۸ بیمارستان عمومی ۱۲۰ تختخوابی منعقد کرده است. این وزارتخانه قصد دارد  امکانات ملی خود را به میزانی برساند که تا سال ۲۰۲۰ برای هر ۱۰.۰۰۰ نفر در مناطق روستایی و هر ۲۰.۰۰۰  نفر در شهر ها یک مرکز پزشکی وجود داشته باشد. این وزارتخانه همچنین  موازینی را برای توسعه صنعت پزشکی کشور با آموزش نیروی انسانی ماهر، ارتقای استانداردهای سلامت و ارتقای تشکیلات اداری با تمرکز بر ادغام تکنولوژی اطلاعات با مراقبت های پزشکی مقرر کرده است.
در زمینه صدور لوازم و تجهیزات پزشکی با توجه به تصمیم دولت سوریه نسبت به احداث ۱۰ بیمارستان کاملاً جدید و همچنین نوسازی تجهیزات بیمارستانی قبلی خود و با توجه به علاقه دولت و مردم سوریه نسبت به کالای ایرانی چه از لحاظ فرهنگی و چه از جنبه های کیفیت وقیمت، شرکت های ایرانی بایستی به سرعت در این مقوله وارد شوند. بر اساس مطالعات صورت گرفته نیاز های موجود در بازار سوریه را می توان به قرار ذیل برشمرد: یونیت وسایر تجهیزات دندانپزشکی، تخت های بیمارستانی، تخت و تجهیزات اتاق عمل، تجهیزات آزمایشگاهی، سرنگ و سرم، تجهیزات ‏MRI‏ و دستگاه های رادیولوژی و دستکش جراحی. در حال حاضر تنها کشوری که تولیداتش را در حیطه تجهیزات پزشکی ، تجهیزات دندان پزشکی و آزمایشگاهی، به قیمتی ارزان تر از ایران در سوریه ارائه می دهد، کشور چین است که کیفیت محصولاتش قابل قیاس با محصولات ایرانی نیست. شرکتهای اروپایی با توجه به دارا بودن نمایندگی های زیاد در سوریه، در بازار این کشور بسیار فعال می باشند. صادرات تجهیزات دست دوم به سوریه ممنوع می باشد، لیکن امکان صادرات دستگاه های نوسازی شده به شرط تضمین سلامت وجود دارد.‏

صنعت داروسازی :
صنعت داروسازی سوریه از سال ۱۹۸۸ با محدود کردن واردات و عدم رعایت قواعد  مالکیت بین المللی سریعاً رشد کرد و ۹۰ درصد از تقاضای داخلی را پوشش داد. از سال ۱۹۹۶ حجم بازار داخلی با نرخ ۷.۵ درصد رو به رشد بوده است. سازمان دولتی ((صیدالالیا)) انحصار واردات داروهایی که در کشور تولید نمی شوند ( مانند واکسن، سرم، تولیدات بیوتکنولژیک، داروهای سرطان و …) را در دست دارد و با انجام مناقصات بین المللی و ثبت نمایندگی شرکت های خارجی قیمت و مسائل تکنیکی را تحت کنترل دارد. تولید مواد خام فعال در سوریه انجام نمی شود و تمامی اینگونه مواد از خارج وارد می شوند. ۶۰ تا ۸۰ درصد بازار مواد خام فعال در اختیار چین و هند است.
کالاهای تولید شده به کشور های خاورمیانه و شمال آفریقا صادر می گردد. گستردگی این بازار و سهولت تولید بسیاری از مواد شیمیایی برای تولید دارو زمینه مناسبی را برای توسعه این بخش ایجاد کرده است. برخی از شرکت های سوری نمایندگی تولید محصولات  شرکت های دارویی خارجی را بر عهده دارند و امکانات تولیدی با کیفیت مناسب از سوی شرکت های خارجی به سوریه صادر می گردد. در حال حاضر ۳۶ شرکت چند ملیتی در سوریه  به تولید محصولات تحت لیسانس می پردازند که نیمی از آنها آمریکایی هستند. بر اساس گزارش وزارت سلامت سوریه ۳۹۰۰ گونه دارو توسط ۴۳ کارخانه که ۴۱ واحد آنها خصوصی هستند تولید می شوند. اخیراً قراردادی برای ایجاد یک شرکت مشترک برای تولید دارو و تجهیزات پزشکی در سوریه میان دولت سوریه و آرژانتین به امضاء رسیده است.‏

بانکداری:
بخش بانکی سوریه ترکیبی است از بانک های مهم دولتی و تخصصی نظیر بانک تجارت سوریه، کشاورزی و بانک های خصوصی که از ابتدای سال ۲۰۰۴ تاسیس  شده اند نظیر بانک ‏DEMO FRANSI SAUDI‏  و یا ‏Bank for Trade and finance Housing‏. تا کنون شش بانک خصوصی در سوریه راه اندازی و مجوز  تاسیس چهار بانک خصوصی نیز صادر شده است. نخستین بانک خارجی به نام (( بانک لبنان و اروپا)) در سال ۲۰۰۰ در این کشور شعبه دایر کرد. اخیراً دولت این کشور، با افزایش سهم سرمایه گذاران خارجی در بانکهای خصوصی این کشور از ۴۹ درصد به ۶۰ درصد موافقت کرده است. دولت امیدوار است که تاسیس بانک های خصوصی زمینه بازگشت سرمایه ۱۲۰-۸۰ میلیارد دلاری سوری ها را از سراسر جهان به سوریه مهیا کند. مجازات نقض قوانین مربوط به معاملات ارز و فلزات گرانبها تخفیف یافته اند و فضای آزادتری برای سرمایه گذاری و نقل و انتقال سرمایه و سود ایجاد شده است. بازار بورس کشور آغاز به کار کرده است. شورای پول واعتبار مجددا فعال گردید و در اولین اقدام نرخ بهره را که سال ها ثابت بود پایین آورد.‏

سرمایه گذاری:
بازنگری در قوانین در جهت آزاد سازی تجارت، حذف کامل تعرفه های گمرکی مربوط به سرمایه گذاری ها، آزاد سازی معاملات مالی و تاسیس بانک های خصوصی، موجب جذب سرمایه های خارجی به سوریه شده است. بطوریکه درصد سرمایه گذاری از تولید ناخالص داخلی ۲۲.۶ درصد در سال ۲۰۰۸ بالغ شده است . همچنین این کشور برای جذب ۳۶ میلیارد دلار سرمایه ی خارجی در پنج سال آینده برنامه ریزی کرده است. در سال های گذشته بیشتر سرمایه گذاری های انجام شده در بخش مسکن بوده است.
در سال های اخیر سرمایه گذاری و صدور خدمات فنی و مهندسی به کشور سوریه مورد توجه خاص قرار گرفته است که به طور مستمر در حال افزایش است. بطوریکه حجم سرمایه گذاری ایران در سوریه از یک میلیارد دلار در سال گذشته به یک و نیم میلیارد دلار در سال  جاری خواهد رسید.
در حال حاضر سرمایه گذاری هایی در زمینه  تولید خودرو، شیشه، ساخت واگن، کشت و صنعت، ایجاد نیرو گاه های برق، احداث کانال انتقال آب و تاسیس بانک مشترک در سوریه در دست پیگیری و اقدام است. این سرمایه گذاری ها به وسیله شرکت های ذیل انجام پذیرفته است:
ایران خودرو، سایپا، صانیر، ناموران، عمران و مسکن قدس رضوی، صنعت پل، پارسیان، جهاد توسعه سیلوها، صفانیکو، ایرتک، نیر پارس، شیمبار، تولید ملزومات برق، آذر آب، ساپنا، سابیر.
پروژه ی ۲۰۰  میلیون دلاری سیمان ((حماه)) ساخت ده واحد سیلوی بتونی انبار غلات، در زمره  طرح های در دست اجرای پیمانکاران ایرانی در سوریه به شمار می روند. شرکت  احداث صنعت، پروژه سیمان حماه را با ظرفیت ۳۳۰۰ تن در روز به ارزش حدود ۱۹۸ میلیون دلار اجرا کرده است. پروژه احداث سیلو نیز در سوریه در حال تکمیل است.‏

اولویت های‌ سرمایه‌گذاری‌ صنعتی‌ ایران‌ در سوریه‌ :
اولویت های‌ سرمایه‌گذاری‌ صنعتی‌ ایران‌ در سوریه‌ می‌تواند سرمایه‌گذاری‌ مشترک ‌در صنایع‌ شیمیایی‌، فلزات‌ اساسی‌ و موادغذایی‌، امکان‌ خرید سهام‌ واحدهای‌ صادراتی‌ و تولیدی‌ در منطقه‌ آزاد سوریه‌، ایجاد خط تولید خودرو و ساخت‌ ماشین‌آلات‌ صنعتی‌ ومعدنی‌ ، تولید مشترک انواع‌ محصولات‌ کانی‌ غیرفلزی‌ (مانند سیمان‌ و آهک‌)، محصولات ‌شیمیایی‌ و پاک‌ کننده‌ها، کاغذ و محصولات‌ کاغذی‌، شکر، الکل‌ طبی‌، سیمان، کود شیمیایی، ریسندگی‌، بافندگی‌ و فرآیند تکمیل‌ منسوجات‌، تولید پوشاک‌، پارچه‌ وکشباف‌، سرمایه‌گذاری‌ در زمینه‌ جهانگردی (ساخت‌ هتل‌ در جوار بارگاه‌ مطهر حضرت‌ زینب‌(س‌)) و ایجاد کشتارگاههای‌ صنعتی‌ با هدف‌ صدور محصولات‌ تولیدی‌ به‌ سایر کشورهای‌ منطقه ‌باشد.‏

حمل ونقل :
موقعیت جغرافیایی سوریه به عنوان یک کشور خاورمیانه ای در حاشیه دریای مدیترانه و در همسایگی کشور های ترکیه، عراق، اردن و لبنان و قرارداشتن این کشور در مسیر شمال – جنوب و شرق – غرب فرصت مناسبی را برای تبدیل این کشور به یک گذرگاه منطقه ای فراهم نموده است. در این راستا دولت سوری به منظور گسترش روابط اقتصادی با کشورهای همسایه تلاش دارد شبکه حمل و نقل این کشور را بهسازی نموده و توسعه بخشد. وجود چهار فرودگاه بین المللی به همراه خطوط ریلی و جاده ای مناسب، امکان ترابری به سوریه و داخل کشور را فراهم آورده است. بین شهر های اصلی و بنادر سوریه ارتباط ریلی وجود دارد که این کشور را به راه آهن های ترکیه و عراق متصل می سازد.
لازم به ذکر است بخش اعظم ترانزیت کالاهای ترکیه و لبنان به کشورهای حوزه خلیج فارس تا کنون از طریق سوریه بوده است در این حوزه فرصت های سرمایه گذاری جدید زیادی وجود دارد و برخی از پروژه های قبلی همچون فرودگاه دمشق وجاده ساحلی نیز هنوز نیمه تمام هستند.‏

آموزش خصوصی و برنامه های آموزش فنی و حرفه ای:
آموزش و پرورش در سوریه در سال ۱۹۹۶ ملی اعلام شد. لیکن در سال ۲۰۰۰ دولت اجازه تاسیس مدارس و دانشگاه های خصوصی را در این کشور صادر کرد. در نتیجه تاسیس مدارس و مراکز حرفه ای خصوصی در این کشور آغاز گردید. مجوز تاسیس دو دانشگاه خصوصی انگلیسی زبان با نام های کلامون و دانشگاه اتحادیه صادر شد اولین مدرسه بین المللی با نام (( شویفات))در سپتامبر۲۰۰۱ آغاز به کار کرد. اخیراً وزارت آموزش عالی تصمیم به ایجاد یک ((دانشگاه مجازی)) برای آموزش از طریق اینترنت گرفته است.‏

خدمات و توریسم:
بخش خدمات با ۴۹.۶ درصد تولید ناخالص داخلی مهمترین بخش اقتصادی سوریه محسوب شده و دورنمای توسعه آن در آینده بسیار روشن است. مهمترین فعالیت در این حوزه بخش توریسم می باشد.
موقعیت سیاحتی ویژه سوریه، تمدن کهن وفرهنگ غنی این کشور، آثار باستانی، مساجد، کلیسا ها و مقبره ها و اماکن مذهبی وزیارتی موجب گردیده تا این کشور صنعت توریسم قابل قبولی داشته باشد. سفر سالانه بیش از یک میلیون توریست از کشورهای مجاور و سایر مناطق جهان به سوریه، درآمدی معادل یک میلیارد دلار در سال نصیب دمشق می نماید.

با این حال در زمینه امکانات توریستی از قبیل هتل، تاسیسات  رفاهی، رستوران های بین المللی، تئاتر ها، مراکز اتومبیل کرایه و مراکز تفریحی کمبود هایی وجود دارد. آموزش مهارت های لازم و ایجاد مراکز تفریحی و هتل های جدید ضروری است. هتل های سطح متوسط در کشور ناکافی و تاریخ گذشته اند و در مکان های تفریحی قرار نگرفته اند.
توریسم یکی از پویاترین فعالیت ها در سوریه است. دولت دیدگاه جدیدی به توریسم پیدا کرده است و قصد دارد تا این بخش را به قله اقتصادی تبدیل کند. گشایش دانشگاه علوم سیاحتی، اجازه به بخش خصوصی جهت تاسیس مدارس تخصصی هتلداری و جهانگردی از جمله اقدامات مقامات سوریه در این زمینه است. بعلاوه این دولت به منظور  جلب جهانگردان خارجی اقدامات وسیعی را در مناطق سیاحتی کنار دریا و مناطق باستانی انجام داده است. برای اولین بار شرکت های هتلداری اجازه فعالیت در سوریه را پیدا کرده اند. در نتیجه شرکت هایی همچون اینتر کانتیننتال، هالیدی این، رویال، آکسور و سویز وارد بازار سوریه شده اند.
همچنین دولت سوریه جهت تسهیل سرمایه گذاری در این بخش شورای عالی توریسم را تاسیس کرده است و پروژه های توریستی را از پرداخت مالیات و هزینه ها و عوارض گمرکی معاف کرده است. در اولین همایش سرمایه گذاری برای گردشگری در سوریه که از تاریخ ۳ تا ۵ ادریبهشت ۱۳۸۴ با هدف بازاریابی برای سرمایه گذاری در بخش جهانگردی سوریه و معرفی تسهیلات ارائه شده در این زمینه از سوی وزارت جهانگردی این کشور در دمشق برگزار شده بود ۳۷ پروژه سرمایه گذاری در بخش سیاحتی سوریه به ارزش تقریبی۸۰۰ میلیون دلار ارائه شد؛ که ۵۳ تقاضا  به ارزش ۴۳۵ میلیون دلار برای ۱۵پروژه پذیره نویسی شد.
‏

اطلاعات عمومی سوریه

سیستم اندازه گیری : متری
وقت محلی : اکتبر   + ۲ ساعت
آوریل   + ۳ ساعت
کد بین المللی : ۹۶۳+
کد استانها :
دمشق: ۰۱۱
حلب: ۰۲۱
حمص: ۰۳۱
اللاذقیه: ۰۴۱
طرطوس: ۰۴۳
حماه: ۰۳۳
أدلب: ۰۲۳
دیر الزور: ۰۵۱
الحسکه: ۰۵۲
الرقه: ۰۲۲
درعا: ۰۱۵
السویداء: ۰۱۶
برق  : ۲۲۰ ولت، ۵۰ ۵۰ ‏AC, European 2‎‏ ‏pin
پول رایج : لیره سوری
نرخ ارز  : ۴۶ لیره سوری =  ‏۱ دولار
انواع اسکناس: ۱-۵-۱۰-۲۵-۵۰-۱۰۰-۲۰۰-۵۰۰-۱۰۰۰.
انواع سکه : ۱-۲-۵-۱۰-۲۵.

کارتهای اعتباری:
در هتل ها و هواپیمائی از کارت اعتباری و در بازار از پول نقد استفاده می شود . مسافرین بایستی چکهای خود را در بانکها نقد نمایند.

تبدیل ارز :
تبدیل ارز در المصرف التجاری السوری (ساعت کار: ۰۸ صبح تا ۱۲ شب ، از شنبه تا پنجشنبه) ، یا در مراکز تبدیل ارز رسمی ( ساعت کار : ۰۸ صبح تا  ۰۸ شب ، از شنبه تا پنجشنبه ).

ساعت کار :
بخش دولتی : ۰۸ صبح تا ۱۴ بعد الظهر
بخش خصوصی : ۰۹ صبح تا  ۱۴ بعد الظهر و از ۱۷  عصر تا ۲۱  شب