روایت مرکز ملی از افزایش فزاینده صادرات در سال جاری و واقعیاتی که کتمان می شوند
به قلم : علیرضا قادری - اتاق فکر فرش دستباف ایران
ما در این انبار گندم مىکنیم
گندم جمع آمده گم مىکنیم
مىنیندیشیم آخر ما به هوش
کین خلل در گندم است از مکر موش
موش تا انبار ما حفره زدست
وز فنش انبار ما ویران شدست
اول اى جان، دفع شر موش کن
و آنگهان در جمع گندم جوش کن
مولانا
ارزش صادرات فرش دستباف ایران در نه ماهه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته، بیش از ۹ درصد رشد داشته است.
این خبر را خبرگزاری مهر به نقل از مرکز ملی فرش ایران منتشر کرده است،
در این خبر مرکز ملی باستناد آمار منتشر شده از سوی گمرک جمهوری اسلامی ایران، ارزش فرشهای صادراتی ایران که در نه ماهه سال گذشته حدود ۳۱۱ میلیون دلار بوده را، با رشدی ۹ درصدی در نه ماهه سال جاری ۳۴۰ میلیون دلار اعلام و میزان وزنی این فرشهای صادراتی را نیز ۵/۵ هزار تن اعلام نموده است.
در این گزارش آمده است، میزان صادرات فرش دستباف ایران در هشت ماهه نخست سال جاری، با رشدی ۰۵/۷ درصدی به ۲۹۱ میلیون دلار رسیده بود که با تداوم برنامه های مرکز ملی فرش ایران، این روند افزایش، تداوم یافته و به ۳۰/۹ درصد رشد رسیده است.
مدیریت جدید و حرف های کهنه:
این نحوه برخورد با آمار و ارقام و برنامه ها سنت ناپسندی است که متاسفانه مزمن گردیده و ریشه در نوع رویکرد مدیران قبلی دارد. انتظار داریم ریاست جدید مرکز ملی فرش ایران جلو رفتار نهادینه شده مرکز در ارایه آمار و برنامه هایی که موجب گمراهی تولید کنندگان و صادرکنندگان می شود بطور جدی ایستاده و توجه تمامی مدیران و بدنه سازمان خود را معطوف به ارایه و اجرای برنامه هایی کند که بویی از رشد و خاصیت از آن به مشام رسیده و موجبات امید در دستاندرکاران این بخش را فراهم کند. این انتظار زیادی نیست و کار شاقی هم نیست!
برنامه های مرکز ملی فرش ایران بجز تحمیل هزینه و هدم اعتبارات حاصل دیگری نداشته است
سئوال اینجا است که مرکز ملی فرش ایران تداوم کدامین برنامه های خود را موجبات افزایش صادرات فرش شناخته و از آن نام برده است؟ و آیا دستاندرکاران فرش کشور لازم نیست بدانند که از موهبت کدام برنامه مرکز ملی فرش ایران دچار این شکوفایی! و موفقیت روز افزون! شده اند؟
حقیقت این است که برنامه های مرکز ملی فرش ایران حکم سوراخی را برای کیسه درآمدهای صادراتی بازی می کند. این مرکز که نه دستی در تولید دارد و نه دخالتی در تجارت و صادرات، صرفا به صرف و هضم درآمدهای صادراتی ای، که در نتیجه خون دل خوردن تولیدکننده، تحمل بار طاقت سوز تورم و تامین معیشت توسط بافنده و دهها گروه فعال در این بخش بدست می آید، مشغول است. ۵/۲ میلیارد هزینه تبلیغات سالانه برای فرش، ۵/۱ میلیارد هزینه آموزش بهبافی، قریب ۱۳۰ میلیون تومان برای چاپ تنها ۳ جلد کتاب نتیجه تحقیقات! در باره بازارهای هدف!! و تامین حقوق و مزایا و پاداش و… پیکره بزرگ و سنگین این مرکز عملا بخش بزرگی از درآمدهای حاصل از صادرات را در مسیرهایی بدون هدف و بعضا کاملا غلط صرف و هدم می کند.
اگر آمار گمرک که هزار اما و اگر در آن است ذره ای رشد نشان دهد مرکز ملی با بی انصافی تمام آنرا حاصل سیاستها و برنامه های خود می نامد و اگر همین آمار نشانگر کاهش باشد سیل انتقادات را بسوی بخش اصلی و درگیر تولید با انواع اتهامات نقش دلالان و ندانم کاری و عدم شناخت و درک از بازار و کوته فکری و سنت گرایی در تولید و تجارت فرش روانه می کند. همین امر بهانه سفرهای مارکوپولویی لطفی افشار کارشناس بازاریابی مرکز فرش می گردد تا ایشان با تعیین خط سیر استانها را یکی پس از دیگری درنوردیده و با تکرار مکررات کسالت آوری که تا کنون کمترین نقشی در بهبود تولید و یا اثرگذاری در توسعه بازار نداشته است صورت هزینه های تازه ای را بر گرده خسته و خمیده فرش کشور تحمیل کند.
مادام که سوراخ این کیسه وصله نشود و فکری برای نظارت بر حسن مصرف اعتبارات در این مرکز بگردد نه تنها گره ای از کار فرش کشور گشوده نخواهد شد بلکه درآمدهای حاصله همچنان با رشد فزاینده ای که بخود گرفته است صرف بیهوده کاری های مرکز ملی فرش خواهد شد. چنین مباد.
و یک سئوال اساسی:
آیا شرکت سهامی فرش ایران بر اساس تعریف وزیر بازرگانی به عنوان بازوی اجرایی و پایلوت فرش کشور حاضر است ریسک زیان تولید فرش بر اساس رهنمودهای معاونت بازاریابی و فرمولهای بازارشناسی مرکز ملی فرش ایران را پذیرفته و مطابق با نسخه آنان دست به تولید و صادرات فرش به کشورهای توصیه شده در این نسخه ها بزند. بیگمان… خیر!
