آیین نامه انجمن های صنفی و کانونهای مربوط – ماده ۱۳۱ قانون کار

آئین نامه چگونگی تشکیل ، حدود وظائف و اختیارات و چگونگی عملکرد انجمنهای صنفی و کانونهای مربوطه

وزارت کار و امور اجتماعی

وزیران عضو کارگروه تصویب نامه شماره ۷۲۸۸۴/ت ۳۴۴۵۲ ه مورخ ۱۳۸۴/۱۱/۹ به استناد تبصره (۵) ماده (۱۳۱) قانون کار – مصوب ۱۳۶۹ – و با رعایت تصویب نامه یاد شده، آیین نامه چگونگی تشکیل، حدود وظایف و اختیارات و نحوه عملکرد انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط را به شرح زیر تصویب نمودند:

آیین نامه چگونگی تشکیل ، حدود وظائف و اختیارات و چگونگی عملکرد انجمنهای صنفی و کانونهای مربوطه

فصل اول – چگونگی تشکیل انجمن های صنفی و کانون های مربوط

ماده ۱- در اجرای ماده (۱۳۱)  قانون کار جمهوری اسلامی ایران  مصوب ۱۳۶۹ به منظور حفظ حقوق و منافع مشروع و قانونی و بهبود وضع اقتصادی کارگران و کارفرمایان که خود متضمن حفظ منافع جامعه نیز است، کارگران مشمول قانون کار و کارفرمایان هر حرفه یا صنعت می توانند با رعایت مقررات قانونی و این آیین نامه مبادرت به تشکیل انجمن صنفی نمایند.

ماده ۲- کمترین حد نصاب لازم برای تشکیل انجمن صنفی کارگری در سطح کارگاه ده نفر و در حرفه یا صنعت، حداقل پنجاه عضو  از حرفه یا صنعت مربوط در قسمتی از شهرستان تا سراسر استان می باشد. انجمن صنفی کارفرمایی، با عضویت دست کم ده شخص حقیقی یا حقوقی (کارفرما) شاغل در آن حرفه یا صنعت در حوزه جغرافیائی مورد درخواست در قسمتی از یک استان تا سراسر کشور تشکیل می شود.
تبصره ۱– چنانچه در سطح یک استان به لحاظ عدم کسب نصاب یاد شده در یک حرفه یا صنعت خاص، انجمن صنفی کارفرمایی قابل تشکیل نباشد، جهت فراگیر نمودن آن، می توان انجمن صنفی حرفه یا صنعت خاص را با توجه به تقاضای کارفرمایان شاغل در استانهای مورد نظر با نظر وزارت کار و امور اجتماعی در حوزه جغرافیائی فراتر از استان تشکیل داد.
تبصره ۲- در صورتی که علی رغم رعایت تبصره (۱)، نصاب تشکیل انجمن صنفی کارفرمائی در سطح یک حرفه یا صنعت وجود نداشته باشد، وزارت کار و امور اجتماعی نظر نهایی در خصوص امکان تشکیل انجمن صنفی مورد نظر را اعلام می نماید.
تبصره ۳- عضویت کارگران و کارفرمایان به اعتبار شغل و فعالیتهای مختلف در انجمنهای صنفی کارفرمایی یا کارگری متفاوت مجاز است ولی نمی توانند در بیش از یک انجمن صنفی کارفرمایی یا کارگری به عنوان رئیس هیات مدیره یا دبیر انتخاب شوند.
تبصره ۴- تعداد اعضای هیات مدیره انجمنهای صنفی کارگری در سطح کارگاه متناسب با تعداد اعضای انجمن صنفی، به شرح زیر خواهد بود:

از ۱۰ تا ۱۵۰ نفر ،      ۳ عضو اصلی و ۲ عضو علی البدل
از ۱۵۱ تا ۵۰۰ نفر،     ۵ عضو اصلی و ۲ عضو علی البدل
از ۵۰۱ تا ۱۰۰۰ نفر،   ۷ عضو اصلی و ۲ عضو علی البدل
از ۱۰۰۱ تا ۵۰۰۰ نفر، ۹ عضو اصلی و ۳ عضو علی البدل
۵۰۰۱ نفر و بالاتر،    ۱۱ عضو اصلی و ۳ عضو علی البدل

ماده ۳- به منظور هماهنگی در انجام وظائف محول شده و قانونی ، انجمن های صنفی هر حرفه یا صنعت یک استان می توانند مطابق این آئین نامه نسبت به تشکیل کانون انجمن های صنفی آن حرفه یا صنعت در آن استان اقدام نمایند.

تبصره ۱- کانونهای انجمن های صنفی حرفه یا صنعت خاص در استانها از اجتماع نمایندگان دارای حق رای هیات مدیره حداقل پنج انجمن صنفی مربوط تشکیل می شود.
تبصره ۲- در شرایطی که به لحاظ محدودیت یک حرفه یا صنعت خاص، امکان تشکیل کانون مربوط در استان میسر نباشد، انجمن های صنفی حرفه یا صنعت خاص می توانند با تجمیع استانهای دارای حرفه یا صنعت مذکور، فقط یک کانون سراسری تشکیل دهند.
تبصره ۳- انجمن های صنفی حرفه یا صنعت خاص با توجه به تعداد اعضای خود، نمایندگان موضوع تبصره (۱) را به مجمع عمومی کانون معرفی می نمایند.

ماده ۴- کانون انجمن های صنفی حرف یا صنایع استان توسط نمایندگان معرفی شده از سوی کانونهای حرفه یا صنعت خاص استان مربوط  با توجه به تعداد انجمن های صنفی عضو، حداکثر به تعداد سه نماینده از هر کانون، طبق اساسنامه کانون حرف یا صنایع استان و نمایندگان معرفی شده از سوی انجمنهای صنفی که کانون مربوط را تشکیل نداده اند، تاسیس می شود.
تبصره – تا زمانی که در یک استان کانونهای حرفه یا صنعت خاص تشکیل نشده باشد، انجمن های صنفی استان می توانند با توجه به تعداد اعضا که در اساسنامه کانون حرف یا صنایع استان مشخص خواهد شد، نمایندگان خود را به مجمع عمومی کانون حرف یا صنایع همان استان معرفی نمایند.

ماده ۵- کانون انجمن های صنفی هر استان از نمایندگان کانون انجمن های صنفی حرف و کانون انجمن های صنفی صنایع استان با توجه به تعداد اعضا و طبق اساسنامه کانون استان تشکیل می شود.
تبصره ۱- تا زمانی که در یک استان، کانونهای انجمنهای صنفی حرف یا صنایع استان تشکیل نشده باشد، انجمن های صنفی استان می توانند با توجه به تعداد اعضا طبق اساسنامه کانون انجمنهای صنفی استان، نمایندگان خود را به کانون استان معرفی یا به عضویت آن درآیند.
تبصره ۲– تعداد پنج نفر از نه اعضای اصلی و دو نفر از چهار نفر اعضای علی البدل هیات مدیره کانون استان از بین اعضای مجمع عمومی کانون استان که در بخش صنعت شاغل هستند ، انتخاب می شوند و باید نسبت فوق همواره محفوظ بماند.

ماده ۶- کانون های عالی انجمن های صنفی کارگری یا کارفرمایی کشور (کانون عالی کارگران یا کارفرمایان کشور) توسط هیات مدیره کانونهای انجمن های صنفی کارگری یا کارفرمایی حداقل یک دوم استانهای کشور با توجه به تعداد انجمنهای صنفی دارای اعتبار موجود در استان، حداکثر به تعداد نه نماینده طبق اساسنامه کانون عالی تشکیل می شود.

تبصره ۱- انجمنهای صنفی کارفرمایی که حوزه فعالیت آنها فراتر از یک استان است، می توانند به عضویت کانون عالی کارفرمایان درآیند.
تبصره ۲- تا زمانی که در یک استان کانون استان تشکیل نشده باشد، انجمنهای صنفی همان استان، با توجه به نسبت مندرج در ماده (۶)، نمایندگان خود را انتخاب و به مجمع عمومی کانون عالی کارگران یا کارفرمایان کشور معرفی می نمایند.
تبصره ۳- تعداد ۵ نفر از ۹ نفر اعضای اصلی و ۲ نفر از ۴ نفر اعضای علی البدل هیات مدیره کانون های عالی انجمنهای صنفی کارگری یا کارفرمایی، از بین اعضای مجمع عمومی کانون عالی که در بخش صنعت شاغل هستند ، انتخاب می شود و باید نسبت فوق همواره محفوظ بماند.

فصل دوم – هیات مؤسس و ارکان انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط

ماده ۷- به منظور تاسیس و فراهم نمودن مقدمات تشکیل تشکلهای موضوع این آیین نامه، هیات موسسی مرکب از حداقل سه نفر از اشخاص ذیربط با توجه به نوع تشکل، با وظایف زیر تشکیل می شود:

۱- ارائه درخواست تاسیس انجمن صنفی یا کانون مربوط حسب مورد به وزارت کار و امور اجتماعی یا واحد کار و امور اجتماعی استان مربوط.

۲- انتشار آگهی پذیرش عضو (آگهی در شرف تاسیس) در روزنامه کثیر الانتشار سراسری یا روزنامه محلی (با توجه به حوزه فعالیت تشکل) به غیر از انجمنهای صنفی کارگری در سطح کارگاه.

۳- بررسی درخواستهای متقاضیان عضویت از نظر داشتن شرایط عضویت و اظهار نظر در مورد آن و همچنین تهیه فهرست اسامی و مشخصات آنان.

۴- تهیه پیش نویس اساسنامه با رعایت مواد (۱۱) و (۱۲) این آیین نامه.

۵- دعوت از اعضا جهت تشکیل مجمع عمومی موسس به منظور تصویب اساسنامه و انتخاب اعضای هیات مدیره ، بازرس یا بازرسان.

۶- تسلیم دعوتنامه تشکیل مجمع عمومی به وزارت کار و امور اجتماعی به منظور نظارت بر انتخابات.

تبصره – پس از انتخاب هیات مدیره تشکلهای موضوع این آیین نامه، هیات موسس بخودی خود منحل می گردد.

ماده ۸- تشکلهای موضوع این آیین نامه دارای سه رکن زیر خواهند بود :

۱- مجمع عومی

۲- هیات مدیره

۳- بازرس یا بازرسان

تبصره – چگونگی تشکیل مجامع عمومی ، حدود وظائف و اختیارات ارکان تشکل و سایر مواردی که در این آیین نامه پیش بینی نشده در اساسنامه تشکل درج خواهد شد.

ماده ۹- شرایط داوطلبان عضویت در هیات مدیره و بازرسان تشکلهای موضوع این آیین نامه به شرح زیر می باشد :

۱- تابعیت جمهوری اسلامی ایران
۲- التزام عملی به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
۳- عدم وابستگی به احزاب و گروههای سیاسی غیر قانونی
۴- نداشتن محکومیت قطعی کیفری موثر
۵- عدم اعتیاد به مواد مخدر

ماده ۱۰- هیات مدیره تشکلهای موضوع این آیین نامه، مکلفند دست کم سه ماه پیش از پایان دوره، مجمع عمومی را برای تجدید انتخابات دعوت نمایند به گونه ای که تا پایان دورۀ اعتبار هیات مدیره، انتخابات مسوولان تشکل انجام شده باشد.
تبصره ۱- بازرس یا بازرسان یا یک چهارم از اعضا می توانند در هر زمانی که تشخیص دهند نسبت به دعوت برای تشکیل مجمع عمومی اقدام نمایند.
تبصره ۲- حداکثر دو ماه پس از پایان دوره، بازرس یا بازرسان نسبت به تشکیل مجمع عمومی و تجدید انتخابات اخطار می دهند. یک سوم اعضا تا چهارماه فرصت دارند تا نسبت به دعوت مجمع عمومی و تجدید انتخابات اقدام نمایند.
تبصره ۳- چنانچه شش ماه پس از پایان دوره، تجدید انتخابات صورت نگرفته باشد، بازرس یا بازرسان مکلفند انحلال تشکل – انجمنهای صنفی کارفرمایی یا کانون مربوط – را به وزارت کار و امور اجتماعی اعلام نمایند. در صورت عدم اقدام، وزارت کار و امور اجتماعی، به هزینه تشکل از طریق درج آگهی در یکی از روزنامه های کثیر الانتشار یا روزنامه محلی مربوط به حوزه فعالیت تشکل، انحلال تشکل را اعلام می نماید.

فصل سوم – چگونگی ثبت و انحلال انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط

ماده ۱۱- ضوابط و مقررات قانونی که باید در اساسنامه انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط درج شود، ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این آیین نامه بنا به پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی خواهد رسید.

ماده ۱۲-  تشکلهای موضوع این آیین نامه به هنگام تشکیل، موظف به تنظیم اساسنامه با رعایت مقررات قانونی و طرح و تصویب آن در مجمع عمومی مربوط و ثبت در وزارت کار و امور اجتماعی می باشند.

ماده ۱۳- ثبت تشکلهای موضوع این آیین نامه و انتخاب و تجدید انتخاب یا تغییر اعضای هیات مدیره، دبیر و بازرسان و هرگونه تغییر یا اصلاح اساسنامه تشکلهای فوق الذکر ، مستلزم تسلیم مدارک ذیل به وزارت کار و امور اجتماعی می باشد:

۱- تقاضا نامه تاسیس تشکل (در مرحله تاسیس)

۲- دو نسخه اساسنامه (در مرحله تاسیس) یا دو نسخه اساسنامه اصلاح شده در صورت ایجاد تغییرات (در مراحل پس از تاسیس)

۳- صورتجلسه هیات رئیسه و نظارت مجمع عمومی که با حضور، نظارت و تایید نماینده وزارت کار و امور اجتماعی تنظیم شده باشد.

۴- آگهی پذیرش عضو، منتشر شده در روزنامه (در مرحله تاسیس)

۵- فهرست اسامی امضا شده شرکت کنندگان در مجمع عمومی

۶- فهرست اسامی و مشخصات کامل اعضا

۷- آگهی دعوت مجمع عمومی منتشر شده در روزنامه (با توجه به حوزه فعالیت)

۸- صورتجلسه هیات مدیره مبنی بر تقسیم وظائف هیات مدیره

۹- پرسشنامه آماری تکمیل شده مربوط به مشخصات عضای هیات مدیره، بازرسان و دبیر تشکل.

تبصره- تشکلهای موضوع این آیین نامه در صورت درج در اساسنامه مربوط، مکلفند آگهی های اطلاع رسانی خود را در روزنامه سراسری یا محلی معین شده در مجمع عمومی (با توجه به حوزه فعالیت تشکل) درج نمایند.

ماده ۱۴- وزارت کار و امور اجتماعی پس از دریافت مدارک یاد شده در ماده (۱۳) در صورت احراز صحت برگزاری مجامع عمومی عادی یا فوق العاده، تکمیل و صحت مدارک، ظرف یک ماه نسبت به ثبت و صدور گواهینامه و آگهی انجام انتخابات و انتشار آن در روزنامه رسمی کشور و یکی از روزنامه های کثیر الانتشار به هزینه تشکیل ذیربط اقدام خواهد نمود.

تبصره ۱- نظارت بر انتخابات و ثبت تشکلهای موضوع این آیین نامه که حوزه فعالیت آنها داخل محدوده یک استان باشد، بر عهده واحد کار و امور اجتماعی استان مربوط و در خصوص تشکلهایی که حوزه فعالیت آنها فراتر از یک استان باشد، بر عهده اداره کل سازمانهای کارگری و کارفرمایی وزارت کار و امور اجتماعی خواهد بود.
تبصره ۲- وزارت کار و امور اجتماعی مکلف است هنگام ثبت، مراقبت نماید که وظایف مصوب در اساسنامه با سایر قوانینی که وظایف خاصی را برای صنوف پیش بینی نموده است، از قبیل قوانین نظام صنفی، نظام پزشکی، کانون وکلای دادگستری تداخل یا مغایرت نداشته باشد.
تبصره ۳- ملاک تشخیص حرفه یا صنعت، نظر وزارت کار و امور اجتماعی می باشد.

ماده ۱۵- ثبت دو تشکل همگن (انجمن صنفی یا کانون) در یک حرفه یا صنعت در حوزه فعالیت جغرافیائی مشترک مجاز نیست.

تبصره ۱- چنانچه در یک حوزه جغرافیائی یا در سطح یک حرفه یا صنعت، انجمن صنفی تاسیس شده باشد، تشکیل انجمن صنفی دیگری در بخشی از حوزه فعالیت آن در سطح تخصصی تر از حرفه یا صنعت مذکور مشروط بر حصول نصاب لازم، مجاز است و نمایندگی اعضا در حوزه یا نوع فعالیت را بر عهده خواهد داشت.

تبصره ۲- در صورت وجود ابهام در ماده (۱۵) و تبصره (۱) آن ، وزارت کار و امور اجتماعی نظر نهایی را اعلام خواهد نمود.

ماده ۱۶- انحلال تشکلهای موضوع این آیین نامه، موجب تضییع حق یا اسقاط تکلیف دو طرف قرارداد در پیمانهای دسته جمعی منعقد شده قبلی نخواهد بود.
تبصره- ایفای تعهدات و تصفیه حسابها، به عهده هیات تصفیه تشکل منحل شده خواهد بود که در صورت عدم انتخاب، بازرسان و رئیس هیات مدیره سابق با هماهنگی وزارت کار و امور اجتماعی این وظیفه را عهده دار خواهند بود. در صورت عدم اقدام بازرسان و رئیس هیات مدیره سابق، وزارت کار و امور اجتماعی نسبت به پیگیری قانونی امر از طریق مراجع ذیربط فوق اقدام می نماید.

ماده ۱۷- تشکلهای موضوع این آیین نامه در موارد زیر منحل و ثبت آنها نیز لغو می گردد:
۱- چنانچه مدت اعتبار هیات مدیره تشکل پایان یافته و ظرف شش ماه نسبت به تجدید انتخابات آن اقدام نشده باشد.
۲- بنا به تصویب مجمع عمومی فوق العاده.
۳- در صورت صدور رای قطعی از طرف مراجع قضایی ذیصلاح.
تبصره ۱- از تاریخ انحلال تشکل، اختیارات مسوولان آن خاتمه یافته و تحت نام تشکل یاد شده، حق ادامه فعالیت ندارند. مراتب انحلال و تصفیه طبق اساسنامه مربوط انجام و به هزینه تشکل منحل شده در یکی از روزنامه های سراسری یا محلی (براساس حوزه فعالیت تشکل)، جهت اطلاع همگان درج خواهد شد.
تبصره ۲- در مواردی که تشکلهای موضوع این آیین نامه براساس بندهای (۱) و (۲) ماده (۱۷) این آیین نامه منحل شوند، بازرس یا بازرسان و یا وزارت کار و امور اجتماعی مکلفند انحلال تشکل را مطابق تبصره (۳) ماده (۱۰) این آیین نامه اعلام نمایند.

ماده ۱۸- هزینه های نظارت بر انتخابات، ثبت و آموزش انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط توسط وزارت کار و امور اجتماعی از محل همکاریهای اعضا و خودیاری آنان تامین می شود . میزان سهمیه قابل پرداخت هر انجمن صنفی پس از تعیین در شورایعالی کار ، قابل وصول خواهد بود چنانچه در زمان انحلال، هریک از انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط فاقد دارایی باشند ، هزینه درج آگهی از محل درآمد حاصل از اجرای این ماده پرداخت خواهد شد.

ماده ۱۹- ثبت تشکل های صنفی  موضوع این آیین نامه و نظارت بر انتخابات و فعالیت آنها به عهده وزارت کار و امور اجتماعی است. در صورتی که اداره کل سازمانهای کارگری و کارفرمایی در وزارتخانه  یاد شده ، فعالیت انجمن صنفی یا کانونهای مربوط یا یکی از اعضای هیات مدیره آن را مغایر با قوانین و مقررات تشخیص دهد، مراتب را جهت اخذ تصمیم به دادگاه صالح ارجاع می کند.

ماده ۲۰ – تشکل های موضوع این آیین نامه مکلفند اطلاعیه کتبی زمان و مکان تشکیل مجامع عمومی خود را  حداقل بیست روز پیش از تشکیل بدون احتساب روزهای تعطیل، به وزارت کار و امور اجتماعی تسلیم نمایند.

فصل چهارم – وظائف و اختیارات انجمن های صنفی و کانون های مربوط

ماده ۲۱- وظائف و اختیارات انجمن های صنفی کارگری بشرح زیر است :

۱- کوشش در جهت استیفای حقوق و خواستهای مشروع و قانونی اعضای صنف

۲- برنامه ریزی و پیگیری در ارتقای سطح مهارت کارگران عضو

۳- تلاش برای آموزش فرهنگی و اجتماعی اعضا به منظور ارتقای سطح آگاهی های لازم در شناخت و تامین حقوق اعضا

۴- تلاش در بررسی و تحقیق در خصوص مشکلات، نارسایی های اقتصادی ، مهارتی، افزایش بهره وری و ارائه پیشنهادات به اعضا ، مدیران و مسوولان مربوط و جلوگیری از سیاسی شدن عملکرد انجمن صنفی

۵- دریافت ورودیه، حق عضویت و کمکهای داوطلبانه به ترتیبی که در اساسنامه مقرر می شود

۶- همکاری در جهت تاسیس و تقویت شرکتهای تعاونی، صندوق قرض الحسنه مرتبط با وظایف تشکل و تلاش در جهت تامین امکانات رفاهی اعضا با رعایت مقررات مربوط

۷- همکاری با وزارت کار و امور اجتماعی در جهت شناخت بهتر مشکلات کارگری و اجرای قانون کار

۸- عضویت در کانون انجمن های صنفی مربوط پس از تصویب مجمع عمومی انجمن

۹- فعالیت مشترک با کانون انجمن های صنفی مربوط در حدود قوانین و مقررات کشور

۱۰- همکاری با سایر تشکلهای کارگری و کارفرمایی وانجام سایر وظائف و اختیاراتی که به موجب قانون برعهده انجمن های صنفی قرار داده شده است

۱۱-شرکت در مذاکرات حرفه ای و انعقاد پیمانهای دسته جمعی با کارفرمایان یا تشکلهای کارفرمایی

ماده ۲۲ – وظائف و اختیارات کانونهای انجمنهای صنفی کارگری (کانونهای حرفه یا صنعت خاص، حرف یا صنایع، استان و عالی) به شرح زیر است :

۱- شرکت در مذاکرات حرفه ای و انعقاد پیمانهای دسته جمعی با سازمانهای کارفرمایی ذی ربط

۲- ایجاد هماهنگی بین اعضا به منظور پیشبرد امور و ارتقای سطح مهارت و بهره وری کارگران

۳- همکاری با دستگاههای اجرائی و مراجع ذی ربط به منظور حسن اجرای قوانین و مقررات مربوط به تشکلهای کارگری از راههای مختلف از جمله برگزاری گردهمایی های مربوط

۴­- ارائه نظر مشورتی و حقوقی در خصوص تهیه لوایح و طرحهای مربوط به قوانین کار و تامین اجتماعی، مسائل رفاهی و حقوق قانونی کارگران به مراجع ذیربط

۵- کوشش در جهت استیفای حقوق صنفی و خواستهای مشروع و قانونی اعضا

۶- همکاری در جهت تاسیس و تقویت شرکتهای تعاونی، صندوق قرض الحسنه و سایر موسسات مرتبط با وظایف تشکل و همچنین تلاش در جهت تامین امکانات رفاهی اعضا

تبصره – انتخاب نمایندگان قانونی کارگران در مراجع و مجامع قانونی داخلی و بین المللی با توجه به مقررات مربوط و با تصویب هیات مدیره کانون مربوط انجام می شود.

ماده ۲۳ – وظایف و اختیارات انجمنهای صنفی کارفرمایی و کانونهای مربوط (کانونهای حرفه یا صنعت خاص، حرف، صنایع، استان و عالی) به شرح زیر است :

۱- کوشش در جهت استیفای حقوق صنفی و خواستهای مشروع و قانونی اعضاء

۲- جمع آوری اطلاعات ، بررسی و تحقیق درباره مشکلات، شناخت نیازها و اولویت ها

۳- برنامه ریزی برای تامین نیازها، توسعه و گسترش فعالیتها

۴- کوشش در ارتقای بهره وری منابع و ظرفیت تولید ، انتقال و نوآوری تکنولوژیک

۵- سعی در بهبود کیفیت تولید، بررسی، شناخت و استقرار روشهای نوین کنترل کیفیت

۶- کوشش در جهت هماهنگی در امر آموزش و ارتقای مهارت نیروی انسانی مورد نیاز ، همکاری با وزارت کار و امور اجتماعی و سایر دستگاهها و نهادهای ذیربط برای انجام آموزش های مربوط به حفاظت فنی و بهداشت کار

۷- همکاری در جهت تاسیس و تقویت شرکتهای تعاونی مرتبط با وظائف تشکل

۸- قبول مسؤولیت و همکاری با وزارتخانه ها، سازمانها و نهادهای رسمی در انجام وظائف و تکالیفی که این دستگاهها به انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط محول می کنند و آمادگی برای ارائه مشورتهای لازم به آنها

۹- ایجاد ارتباط با تشکلها و سازمانهای مرتبط با وظایف انجمن های صنفی یا کانون های مربوط در داخل یا خارج از کشور در چهارچوب فعالیتهای صنفی و قوانین و مقررات کشور

۱۰- جمع آوری ورودیه، حق عضویت و کمکهای داوطلبانه به ترتیبی که در اساسنامه مقرر می شود

۱۱- همکاری با انجمن های صنفی کارگری یا کانونهای مربوط و دیگر انجمن های صنفی کارفرمایی و سایر تشکلهای کارفرمایی

۱۲- انجام تحقیقات لازم و ارائه نظر مشورتی و حقوقی در خصوص تهیه لوایح و طرحهای مربوط به قوانین کار و تامین اجتماعی و مسائل رفاهی و حقوق قانونی کارفرمایان به مراجع ذیربط

۱۳- ایجاد هماهنگی بین اعضا به منظور پیشبرد امور

۱۴- همکاری با دستگاههای اجرائی و مراجع ذیربط جهت حسن اجرای قوانین و مقررات مربوط

۱۵- شرکت در مذاکرات حرفه ای و انعقاد پیمانهای دسته جمعی با تشکلهای کارگری یا سایر سازمانهای کارفرمایی مرتبط

تبصره – انتخاب نمایندگان قانونی کارفرمایان در مراجع و مجامع قانونی داخلی و بین المللی با توجه به مقررات مرتبط با تصویب هیات مدیره کانون انجمنهای صنفی کارفرمایی مربوط انجام می شود.

ماده ۲۴- تشکلهای موضوع این آیین نامه مکلفند ساختار، تشکیلات و اساسنامه خود را با آیین نامه جدید منطبق نمایند.

ماده ۲۵- این آیین نامه جایگزین آیین نامه چگونگی تشکیل، حدود وظایف و اختیارات و چگونگی عملکرد انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط، موضوع تصویبنامه شماره ۵۲۲۵۱/ت ۵۱۳ ه مورخ ۱۳۷۱/۱۱/۱۴ و اصلاحیه آن، موضوع تصویبنامه شماره ۳۲۵۹۰/ت ۱۷۴۵۳ ه مورخ ۱۳۷۷/۰۵/۱۹ می گردد.

این تصویبنامه در تاریخ ۱۳۸۹/۸/۳ به تایید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.

محمد رضا رحیمی

معاون اول رئیس جمهور