اخبار نساجی

بهاری پر امید؛ زمستانی سخت و کم درآمد

 

بهاری پر امید؛ زمستانی سخت و کم درآمد

این بار ضرب المثل معروف “سالی که نکوست از بهارش پیداست” درباره کشت پنبه به واقعیت نپیوست و علیرغم اینکه پنبه کاران ابتدای سال را با امید به سالی پر بار به استقبال تولید رفته و با تمام توان بر میزان سطح زیر کشت خود افزایش دادند تا به تولید و درآمد بالا دست یابند، در پایان سال با افت تولید و درآمد، مواجه شدند و پس از برداشت محصول کامشان تلخ گردید….

به گزارش خبرنگار کشاورزی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درپی جاری شدن سیل در پاکستان، هندوستان و چین به عنوان سه کشور بزرگ تولیدکننده پنبه جهان و همچنین متزلزل شدن شرایط اقتصادی آمریکا (به عنوان صادر کننده ی بزرگ جهان در پنبه) در سال ۸۹ با کمبود پنبه در جهان مواجه شدیم و تقاضای پنبه در بازارهای جهانی افزایش یافته است که این امر باعث افزایش قیمت پنبه شد و پنبه کاران ایرانی برای اولین بار در ۳۰ سال گذشته از رشد قیمت پنبه منتفع شدند و محصول تولیدی خود را به قیمت مناسب به فروش رساندند.

همین امر منجر به استقبال کشاورزان برای توسعه سطح زیرکشت این محصول در سال جاری شد؛۹۰ هزار هکتار سطح زیرکشت پنبه در سال گذشته به ۱۱۶ هزار هکتار در سال جاری رسید اما به دلیل طغیان آفت کرم غوزه، کم اثر بودن سموم مصرفی، نامساعد شدن شرایط جوی در زمان برداشت، بروز سرمای زودرس و پایین بودن کیفیت بذر، عملکرد مزارع پنبه با کاهش قابل ملاحظه مواجه شد.

پیش بینی می شود میزان تولید ۶۵ هزار تن محلوج در سال گذشته به ۵۵ هزار تن محلوج کاهش یابد.

آیا میدانستید مجله نساجی کهن تنها مجله تخصصی فرش ماشینی و نساجی ایران است؟ نسخه پی دی اف آخرین مجلات از اینجا قابل دریافت است.

از سوی دیگر با توجه به مطلوب نبودن قیمت پنبه، سال آینده قطعا کاهش سطح زیرکشت و تولید پنبه را خواهیم داشت؛ این در حالی است که ایران در سال های ۵۳ و ۵۴ ایران صادرکننده پنبه بوده و پس از نفت بالاترین ارزآوری را برای کشور داشته است اما درحال حاضر کمتر از یک درصد از سهم تولید جهانی را دارد و سالانه باید ۷۰ هزار تن از نیاز صنایع نساجی از طریق واردات تامین شود.

اما فراز و نشیب های تولید و بازار پنبه به اینجا ختم نمی شود؛ بی مهری مسئولان بخش کشاورزی به پنبه محصولی که از آن به عنوان طلای سفید یاد می شود امسال ایران در آستانه حذف از کمیته جهانی پنبه برد…

کمیته مشورتی بین المللی پنبه که اعضای آن متشکل از بخش دولتی کشورهای پنبه خیز جهان است شهریور ماه امسال و سه سال اخیر در حالی برگزار شد که ایران به دلیل نپرداختن حق عضویت (سالانه ۲۰ هزار دلار) در آستانه حذف شدن از عضویت در این کمیته و در حالت تعلیق قرار گرفت که با تعهد بخش خصوصی و پرداخت این مبلغ از سوی بخش خصوصی مجددا به عضویت این کمیته درآمد.

ایران از سال ۱۹۶۹ میلادی عضو این کمیته به عنوان بالاترین مرجع جهانی پنبه بوده است اما امسال برای چهارمین سال متوالی هیچ یک از مسوولان دولتی ایران در این مجمع که در آرژانتین برگزار شد، حضور نیافته و حق عضویت این مجمع را نپرداختند.

این درحالی است که مجمع کمیته مشورتی بین المللی پنبه مطالب تحقیقاتی روز جهان درخصوص کاشت، داشت و برداشت پنبه را ارائه می کند و همچنین مباحث اقتصادی شدن تولید، کاهش هزینه های تولید پنبه، فروش، بازاریابی و صادرات این محصول را بررسی می کند و به دولت های کشورهای پنبه خیز جهان به منظور تولید پایدار و سالم پنبه مشورت می دهد.

با توجه به اینکه پنبه در صنایع نساجی، دفاع، اسکناس، داروسازی، سلولزی و بهداشتی و غیره کاربرد دارد، برای دولت ها محصولی مهم و استراتژیک محسوب می شود و حتی کشورهای بزرگ تولیدکننده جهان همچون آمریکا برای تولید و صادرات این محصول به کشاورزان خود یارانه می پردازند اما در کشور ما به دلیل کوچک بودن مزارع و عدم اداره مکانیزه، برداشت این محصول با مصائب فراوانی برای کشاورز همراه است که مشکلات عدیده پس از برداشت خستگی و رنج کاشت، داشت و برداشت این محصول پر زحمت را بر کشاورزان سالخورده این بخش می خشکاند.

اشتراک رایگان سالانه مجله کهن

جهت دریافت اشتراک رایگان سالانه مجله نساجی و فرش ماشینی کهن در فرم زیر ثبت نام کنید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
×