صنعت نساجی در تنگنای تامین مواد اولیه و کمبود نقدینگی
تولیدکنندگان آماده اجرای مرحله دوم قانون هدفمندی یارانهها نیستند
رئیس انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به تأثیرپذیری این صنعت از مرحله نخست اجرای قانون هدفمندی یارانهها معتقد است که صنعت نساجی دارای بخشهای مختلفی است که بنابر نوع فعالیت، میزان مصرف انرژی متفاوتی دارند. تولید هر کیلوگرم نخ نمره ۳۰پنبه حدود ۴کیلو وات ساعت برق مصرف میکند این در حالی است که نرخ برق صنعتی کارخانههای ریسندگی نخ پنبه از هر کیلو وات ساعت ۱۲ تومان به ۴۰تومان افزایش یافت و این امر موجب افزایش قیمت نخ شد و در نتیجه قیمت پارچه و پوشاک نیز بالا رفت.
انتظار تولیدکنندگان صنعت نساجی آن بود که در مرحله نخست اجرای قانون هدفمندی یارانهها حداقل قانون به درستی اجرا شده و سهم ۳۰درصدی بخش تولید از درآمدهای ناشی از اجرای این قانون که بعدا با مصوبه مجلس به ۲۰درصد کاهش یافت تخصیص پیدا میکرد تا کمکی به بخش تولید شود اما متأسفانه این قانون در مرحله نخست به درستی اجرا نشد و بخش صنعت بهویژه صنعت نساجی از اجرای این قانون لطمه دید.
مهندس محمد مروجحسینی با اشاره به عمدهترین مشکلات صنایع نساجی در مرحله نخست اجرای این قانون گفت: طی حدود دو سال گذشته صنعت نساجی با معضل اساسی تأمین مواداولیه تولید مواجه بوده است. اعمال تحریمها، مشکلات نقل و انتقال پول، بیبرنامگی و بلاتکلیفی وضعیت ارز مرجع و ارز آزاد، صنعت نساجی را دچار سردرگمی کرده است و تولیدکنندگان نمیدانند چگونه نسبت به سفارش مواداولیه تولید اقدام کنند.
از سوی دیگر تأمین مواداولیه تولید داخل کشور نیز با مشکل مواجه است بهنحوی که اکنون تولیدکنندگان تبعات تحریمهای خارجی بر تأمین مواداولیه تولید را پذیرفتهاند اما با کمال تأسف با تحریمهای داخلی در تأمین مواداولیه مواجه هستند چرا که تأمین مواداولیه از کارخانههای پتروشیمی داخلی، صنایع نساجی را در تنگنا قرار داده است. تولیدکننده محصولات نساجی باید در ابتدای سال میزان و نرخ مواداولیه مورد نیاز را بداند تا نسبت به تأمین و تولید آن برنامهریزی کند اما اکنون تغییرات غیرمنطقی قیمت مواداولیه موجب شده تا با پرداخت ۱۰۰درصد مبلغ مواداولیه تنها ۲۰درصد کالای مورد درخواست را دریافت کند.
وی افزود: اکنون تأمین مواداولیه به معضل بزرگ صنعت نساجی تبدیل شده است. مصرف سالانه پنبه در این صنعت ۱۸۰هزار تن است اما میزان تولید داخل آن کمتر از ۵۰هزار تن است. تولیدکنندگان برای تأمین پنبه مورد نیاز از طریق ازبکستان علاوه بر مشکلات نقل و انتقال پول باید ۲۰درصد تعرفه مصوب تحمیل شده توسط وزارت جهادکشاورزی را نیز پرداخت کنند، این در حالی است که کشور ازبکستان به تولیدکنندگان محصولات نساجی این کشور بابت استفاده از پنبه تولید داخل ۱۷درصد تخفیف میدهد که با درنظر گرفتن تعرفه ۲۰درصدی واردات پنبه و تخفیف مذکور، صنعت نساجی کشورمان حتی در رقابت با تولیدکنندگان ازبکستانی ۳۷درصد عقب است.
رئیس انجمن صنایع نساجی ایران تأمین نقدینگی را معضل دیگر تولیدکنندگان در مرحله نخست اجرای این قانون قلمداد کرد و افزود: درصورتی که مشکل مواداولیه این صنعت حل شود مشکل دیگر این صنعت نیز تأمین نقدینگی است. دریافت تسهیلات بانکها با نرخ سود ۲۲درصدی عملا مقدور نیست چرا که هیچ رشته صنعتی ۲۳درصد سود ندارد تا ۲۲ درصد آن را بابت سود تسهیلات به بانکها پرداخت کرده و حتی یک درصد درآمد داشته باشد. با این شرایط اکنون تعداد زیادی از واحدها از سال۹۱ نسبت به کاهش نیروی کار اقدام کردهاند.
مهندس مروج حسینی از عدمآمادگی صنعت نساجی برای اجرای مرحله دوم این قانون خبر داد و تصریح کرد: به جرأت میتوان گفت که اجرای مرحله دوم قانون هدفمندی یارانهها همانند مرحله نخست این قانون پایانی بر فعالیت صنعت نساجی کشور خواهد بود اما درصورتی که اجرای مرحله دوم قانون هدفمندی یارانهها براساس بودجه مصوب مجلس مدنظر قرار گرفته و اعتبارات پیشبینی شده به درستی تخصیص پیدا کند شاید بتوان به ادامه حیات این صنعت امید داشت ولی درصورتی که اجرای این قانون با اعتبارات مدنظر مسئولان دولتی در مرحله دوم تداوم یابد نمیتوان به ادامه کار این صنعت چندان امیدوار بود. صنعت نساجی تنها صنعتی نخواهد بود که با اجرای ناقص مرحله دوم این قانون با مشکل مواجه خواهد شد بلکه صنایع دیگر نیز با تنگناهای جدیدی مواجه خواهند شد.