ضرورت جلوگیری از قاچاق کالا به کشور و نهادینه کردن تفکر حمایت از تولید و صادرات
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با بیان اینکه لازمه تحول صنعت نساجی مدیریت قاچاق کالا به کشور است، گفت: واردات ارزان محصولات چینی و ترکیه قدرت رقابت را از تولیدکننده داخلی گرفته است.
به گزارش تسنیم محمد یکتا با اشاره به اینکه درحال حاضر نزدیک به ۶ هزار واحد نساجی در کشور مشغول فعالیت هستند، اظهارداشت: صنعت نساجی هم اکنون یک بازار ۲۰ هزار میلیارد تومانی را به خود اختصاص داده است. اما نکته اساسی اینجاست که بخش عمده ای از این بازار به ویژه بخش پوشاک در اختیار محصولات خارجی قرار دارد.
وی با بیان اینکه محصولاتی که به صورت قاچاق و بدون پرداخت تعرفه گمرکی وارد کشور میشوند آسیبهای جدی را به صنعت نساجی کشور وارد کردهاند، افزود: متاسفانه از دو دهه گذشته سیل واردات کالاهای قاچاق پوشاک به بازار بزرگ ایران افزایش یافته است و تولیدکنندگان داخلی نیز به واسطه هزینه سربار تولید قادر به رقابت با آنها نیستند.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه در حال حاضر تولیدکنندگان باید حق بیمه، مالیات تکلیفی، مالیات بر ارزش افزوده و عوارض شهرداری را پرداخت کنند، گفت: تمام این موارد در کنار بهره های بانکی امکان فعالیت را از واحدها گرفته است.
یکتا با اعلام این مطلب که در دو سال اخیر با کاهش قیمت نفت بودجه های جاری کشور کاهش و رکود بی سابقهای در کشور حاکم شد، اظهارداشت: در حالت رکود تولید کننده نمیتواند سه شیفت کار کند زیرا تقاضا در بازار کاهش یافته و بیشتر درآمد مردم صرف تأمین مواد غذایی و سایر موارد میشود.
*واردات ارزان محصولات چینی و ترکیه قدرت رقابت را از تولیدکننده داخلی گرفته است
وی با بیان اینکه این موارد باعث شده تا نتوانیم در بازار کشور با محصولات خارجی رقابت کنیم، گفت: پوشاک و محصولات نساجی کالاهای مدی بوده و تنوع در آنها بسیار زیاد است. حال تولیدکننده برای تولید کالاهای متنوع نیازمند مواد اولیه متنوع است که نبود آنها در کشور معضلاتی را برای تولیدکنندگان به وجود میآورد. در اینجا بد نیست این نکته را بیان کنم که در حال حاضر ما فقط دو کارخانه تولید زیپ در کشور داریم؛ این کالا مصرف زیادی در انواع محصولات نساجی دارد که به دلیل کمبود با حجم زیادی وارد کشور میشود.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه زمانی که یک صنعت با مشکلاتی روبه رو می شود سایر صنایع وابسته به خود را هم درگیر میکند، اظهارداشت: در مجموع مواد اولیه گران و هزینه های تولید باعث شده تا نتوانیم در بخش کالاهای متوسط پوشاک با تولیدات خارجی رقابت کنیم اما در بخش کالاهای با کیفیت و فاخر در جایگاه مناسبی برای رقابت با محصولات خارجی هستیم.
وی در ادامه صحبتهای خود به نکاتی در مورد مشکلات برندسازی محصولات پوشاکی در ایران پرداخت و گفت: اگر برندی در بازار وجود دارد مربوط به ۲۵ سال پیش است به نحوی که ظرف ۱۰ سال اخیر به اندازه انگشتان دست برند سازی در کشوراتفاق افتاده است. به عنوان نمونه ما سالانه حدود ۲.۵ تا سه میلیون دست کت و شلوار نیاز داریم در حالی که در داخل کشور در بهترین حالت ۵۰۰ هزار دست هم نمیتوانیم تولید کنیم؛ این امر نشان از آن دارد که در بخش نساجی جذب سرمایه گذاری مناسبی صورت نگرفته است.
یکتا یکی از دلایل اصلی عدم جذب سرمایه گذاری خارجی در بخش نساجی را افزایش حجم واردات دانست و افزود: زمانی که یک محصول از چین یا ترکیه وارد کشور میشود نه تنها حقوق گمرکی پرداخت نمیکند بلکه از طرف کشور متبوع خود شامل معافیت هایی بابت صادرات هم میگردد که این امر باعث میشود تا قیمت تمام شده کالاها برای این کشورها ارزان تمام شود؛ اما در ایران وضع به گونهای دیگر اس
وی اضافه کرد: اگر توجه بیشتری به صنعت نساجی صورت میگرفت به طور حتم هم اکنون ۱۰۰ برند مطرح در کشور وجود داشت اما بی مهری ها به این صنعت مانع توسعه و برند سازی شده است.