آمار صادرات و واردات صنایع نساجی کشور طی دو ماه نخست سال ۱۳۹۳

نخ در سکوی نخست واردات و کفپوش در سکوی نخست صادرات صنایع نساجی کشور

براساس اعلام دفتر مطالعات آماری و راهبردی انجمن صنایع نساجی و براساس آمار گمرک ایران طی دو ماه نخست سال ۱۳۹۳، صادرات صنایع نساجی بدون احتساب فرش دستباف، رنگ و ماشین آلات نساجی بالغ بر ۳/۸۱ میلیون دلار بوده که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته کاهش ۹۵/۱۰ درصدی داشته است. فرش ماشینی و موکت با ۱۷/۳۸ میلیون دلار به همراه رشد ۸/۱۵ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته بیشترین صادرات را در مقایسه با سایر کالاهای نساجی تولید داخل داشت. به جرأت می توان گفت به غیر از کفپوش صادرات سایر کالاهای نساجی نسبت به مدت مشابه سال گذشته با رشد منفی مواجه بوده اند. براساس این گزارش عمده ترین اقلام صادراتی پس از کفپوشهای نساجی طی این مدت از نظر ارزش به ترتیب عبارتند از : انواع الیاف به ارزش ۰۷۹/۱۱ میلیون دلار، انواع پارچه به ارزش ۶۴۶/۸ میلیون دلار، انواع نخ به ارزش ۹۲۳/۶ میلیون دلار و انواع پوشاک به ارزش ۷۶۳/۵ میلیون دلار. لازم به ذکر است که صادرات فرش دستباف نیز به ارزش ۲۶۴/۳۴ میلیون دلار شاهد رشد ۴۸/۱۸ درصدی نسبت به دو ماه نخست سال ۹۲ بوده است.

براساس آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران طی دو ماه نخست سال ۱۳۹۳ حدود ۸/۱۵۸ میلیون دلار کالای نساجی بدون احتساب رنگ، فرش دستباف و ماشین آلات به کشور وارد شده است که نسبت به دو ماه نخست سال ۹۲ افزایش ۶۲/۹ داشته است. در میان محصولات نساجی، واردات انواع نخ به ارزش ۸۵۴/۴۸ میلیون دلار و با رشد ۶۸/۳۱ درصدی در سکوی نخست واردات صنایع نساجی کشور قرار گرفت. افزایش واردات مواد اولیه صنعت نساجی با توجه به توان تولید ملی در برآوردن نیاز داخل همواره مغایر با حمایت از تولید داخلی بوده و لازم است تا مسئولین تدابیری جهت جلوگیری از واردات بی رویه این مواد که امکان تولید آنها در کشور وجود دارد بیندیشند. عمده ترین اقلام وارداتی نساجی طی دو ماه اخیر انواع الیاف، انواع پارچه به غیر از پارچه چادر مشکی و پارچه چادر مشکی به ترتیب به ارزش ۸۹/۴۱، ۵۰۵/۳۹ و ۲۳۳/۱۱ میلیون دلار بوده است. همچنین واردات ماشین آلات نساجی در این مدت در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته رشد چشمگیری داشته که می تواند سرمایه‌گذاری بیشتر در صنعت نساجی در داخل کشور را نوید دهد.

از بررسی آمار کلی صادرات و واردات کشور می توان دریافت که همزمان با افزایش درآمدهای نفتی و فرآورده‌های زیرمجموعه آن از یک سو سهم صادرات کالاهای غیرنفتی کاهش یافته و از سوی دیگر به تناسب افزایش درآمدهای نفتی، واردات کالا با رشد مواجه بوده است. علیرغم مغایرت افزایش واردات با سیاستهای اقتصاد مقاومتی و شعارهای تبلیغاتی دولت، در دو ماهه اول سال جاری به محض تغییرات جزئی در وضعیت درآمدهای ارزی، دولت سیاست واردات بیشتر را در پیش گرفته است. لازم به ذکر است که افزایش حجم واردات کشور بی تأثیر از نتایج مذاکرات ژنو نبوده و مسئولین باید بدانند که سیاست گذاریها بابد به گونه ای باشد که در صورت به سرانجام نرسیدن مذاکرات دوباره دچار شوکهای ارزی و تورم بالای ۴۰درصد نشویم.

دولت می‌تواند جهت جلوگیری از واردات کالاهای دارای تولیدات مشابه داخلی علی‌الخصوص در صنعت نساجی می‌بایست راههای زیر را بکار گیرد:
۱- ایجاد بستر مناسب برای سرمایه گذاریهای بیشتر جهت تولید محصولات نساجی باارزش افزوده بیشتر مطابق با فناوری روز دنیا
۲- اعطای تسهیلات جهت نوسازی و بازسازی ماشین آلات نساجی با بیش از ۱۰ سال کارکرد
۳- جلوگیری از صادرات مواد اولیه مورد نیاز صنعت نساجی علی الخصوص مواد اولیه پتروشیمی با گرید نساجی
۴- تخصیص تعرفه صفر برای واردات مواد اولیه مورد نیاز صنعت نساجی که با کمبود تولید در داخل مواجه بوده و ملزم به واردات آنها هستیم.
۵- بالا بردن تعرفه واردات و واقعی نمودن قیمتهای پایه برای محصولاتی همچون نخ و پارچه که توان تولید آنها در داخل کشور وجود دارد.