الیاف نانو، تحولی در صنعت نساجی
امروزه ساخت کامپوزیتهای تقویت شده به وسیله نانوالیاف پیشرفت چشمگیری کرده است. لیفچه های کربنیِ جامد و توخالی با چند میکرون طول و دو تا بیش از صد نانومتر قطر خارجی خلق شدهاند که مصارفی در مواد کامپوزیت و روکش دارند.
یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه امیرکبیر، دستگاه تولید نانوالیاف از محلول پلیمری را طراحی کرده و ساخته است. این دستگاه در فیلتراسیون مایعات، گازها و مولکولها، امور پزشکی مانند مواد آزادکننده دارو در بدن، پوشش زخم، ترمیم پوست، نانوکامپوزیتها ، نانوحسگرها، لباسهای محافظ نظامی و… کاربرد دارد.
مهمترین تأثیر نانوکامپوزیتها در آینده کاهش وزن محصولات خواهد بود. ابتدا کامپوزیتهای سبک وزن و بعد تجهیزات الکترونیکی کوچکتر و سبکتر در ماهواره های فضایی.
سازمان فضایی آمریکا (ناسا) در حمایت از فناوری نانو بسیار فعال است. بزرگترین تأثیر فناوری نانو در فضاپیماها، هواپیماهای تجاری و حتی فناوری موشک، کاهش وزن مواد ساختمانیِ سازه های بزرگ درونی و بیرونی، جداره سیستمهای درونی، اجزای موتور راکتها یا صفحات خورشیدی خواهد بود.
در مصارف نظامی نیز کامپوزیتها موجب ارتقا در نحوه حفاظت از قطعات الکترونیکی حساس در برابر تشعشع و خصوصیات دیگر همچون ناپیدایی در رادار میشوند.
کامپوزیتهای نانوذره سیلیکاتی به بازار خودروها وارد شده اند. در سال ۲۰۰۱ هم جنرال موتورز و هم تویوتا شروع به تولید محصول با این مواد را اعلام کردند. فایده آنها افزایش استحکام و کاهش وزن است که مورد آخر صرفه جویی در سوخت را به همراه دارد. .
علاوه بر این، نانوکامپوزیتها به محصولاتی همچون بسته بندی غذاها راه یافته اند تا سدی بزرگتر در برابر نفوذ گازها باشند (مثلاً با حفظ نیتروژن درونِ بسته یا مقابله با اکسیژن بیرونی.
همچنین خواصّ تعویق آتشگیریِ کامپوزیتهای سیلیکات نانوذره ای، میتواند در رختِ خواب، پرده ها و غیره کاربردهای بسیاری پیدا کند.
