اهمیت برندسازی در اقتصاد معاصر
براساس گزارشی که موسسه “میلوارد براون” اخیراً منتشر کرده است، ارزش ۱۰۰ “برند” معروف و شناخته شده دنیا در سال ۲۰۰۹ بیش از ۲۰۰۰ میلیارد دلار بوده است.
به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه تجارت ایران در دهه‌های گذشته بسیاری از شرکتهای معروف و صاحب “برند”های شناخته شده، هنگام رکود اقتصادی، هزینههای تبلیغاتی خود را کاهش می‌دادند؛ در حالی که در سال گذشته بر خلاف انتظار، هزینههای معرفی “برند”ها را افزایش دادند که موجب شد حجم فروش این شرکتها تحت تأثیر رکود مالی قرار نگیرد یا کمتر تأثیر پذیرد. به هر حال تبدیل شدن یک کالا به کالای “برند”ی، وفاداری مصرف‌کننده را به دنبال دارد و مصرف‌کنندگان حتی در سخت‌ترین شرایط اقتصادی به “مارک”ها یا “برند”های مورد علاقه خود وفادار باقی می‌مانند.
در قرن ۲۱ فناوری اطلاعات بالاترین دستاورد را برای شرکتهای فعال در این زمینه به ارمغان آورده است و “گوگل” موفق شده است ارزش “برند” خود را به ۱۱۴ میلیارد دلار برساند و در صدر همه شرکتهای صاحب “برند” قرار گیرد.
کمپانی “آی.بی.اِم” نیز در سال گذشته علیرغم رکود اقتصادی دنیا ارزش “برند” خود را با ۳۰ درصد افزایش به ۸۶ میلیارد دلار رساند. در سال ۲۰۰۹ ارزش برند “آپِل” معادل ۸۳ میلیارد دلار و ارزش برند “مایکروسافت” بیش از ۷۶ میلیارد دلار بوده است.
ارزش برندهای چهار شرکت معروف فوق (گوگل، آ.بی.اِم، اَپِل و مایکروسافت) که در رشته فناوری اطلاعات فعالیت دارند، در سال گذشته جمعاً بالغ بر ۳۶۰ میلیارد دلار بوده است.
برندهای کوکا کولا (۶۸ میلیارد دلار)، مک‌دونالد (۶۶ میلیارد دلار)، مارلبرو (۵۷ میلیارد دلار)، چاینا موبایل (۵۳ میلیارد دلار) و جنرال الکتریک (۴۵ میلیارد دلار) به ترتیب در رده‌های پنجم تا نهم قرار دارند.
به اعتقاد کارشناسان اقتصادی، واحدهای تولیدی – صادراتی کشور ما باید اهمیت “برند”سازی را بیش از پیش مورد عنایت قرار دهند؛ زیرا موفقیت در “برند”سازی ضمن توسعه بازارهای صادراتی، به اعتبار بین‌المللی کشورها نیز می‌افزاید و در آینده موجب خواهد شد که درآمد حاصل از واگذاری “برند” به شرکتهای علاقه‌مند در خارج، بر درآمد ناشی از صدور مستقیم کالا پیشی گیرد. برای نمونه یادآور می‌شود که برخی از شرکتهای صاحب “برند” که در بخش تولید پوشاک در اروپا فعالیت داشته‌اند، در سالهای اخیر امتیاز بهره‌برداری از برندهای خود را به تولیدکنندگان پوشاک در تایلند، تایوان، هنگ‌کنگ و کره جنوبی واگذار کرده‌اند تا تحت “برند” آنان به صدور کالاهای ساخت کشور خود مبادرت کنند. درآمد ناشی از این حق‌الامتیازها به مراتب بیش از درآمد حاصل از تولید کالا در سرزمین اصلی کشور صاحب “برند” است.
ماخذ: روابط عمومی و امور بین الملل سازمان توسعه تجارت ایران
