آتنا نوی‌هوبر (Atena Neuhuber )، طراح پترن پارچه که تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته طراحی و دیزاین در دانشگاه هنر و طراحی صنعتی لینز اتریش به پایان رسانده در رابطه با اهمیت دانش ترند در طراحی و پرینت پارچه گفت: مهندسین نساجی، طراحان لباس و پارچه و متخصصین حوزه چاپ همواره به دنبال طراحی پترن، موتیف (نقش‌مایه) و الگوهای نو، خلاقانه و جدید هستند تا بتوانند محصولاتی جدید و متفاوت تولید کنند. پترن بخش مهمی از طراحی یک لباس است، در واقع پتر‌ن‌ها می‌توانند به لباس‌‍‌‌ها و پارچه‌ها روح و شخصیت بدهند.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار آنادولو اظهار داشت: سیزده سال است که به صورت حرفه‌ای کار طراحی را انجام می‌دهم؛ پنج سال است که ترند بوک (AQUI TREND PATTERNPRINTS) را تولید می‌کنم که نان‌اکسکلوزیو است و تمام دیزاین‌ها بر اساس ترند سال آینده، محصولات خود را آماده می‌کنند.
او درباره ترند بوک توضیح داد: دو بار در سال برای فصل‌های بهار- تابستان و پاییز- زمستان چاپ و نشر می‌شود. شرکت‌های خیلی محدودی این کتاب را تولید می‌کنند؛ کتابی که من آماده می‌کنم در کشورهای مختلف اروپا، ژاپن و آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد. خیلی دوست دارم در این خصوص با شرکت‌های نساجی و تولیدی‌های ترکیه همکاری داشته باشم.
نوی‌هوبر با بیان اینکه در نمایشگاه‌های مختلف جهان و اروپا مشارکت می‌کند، گفت: دوره‌های متعددی در زمینه طراحی پارچه و استراتژی راهبردی در فشن تکنولوژی گذرانده‌ام و برای بیش از ۳۰۰ برند خارجی در سراسر دنیا طراحی انجام داده‌ام.
وی تاکید کرد: این کار بسیار تخصصی است و شناخت و استفاده درست از ترند طراحی پارچه می‌تواند باعث موفقیت و گسترش بازار فروش تولیدی‌های پوشاک و لباس شود.
او درباره جایگاه ترکیه در صنعت نساجی و فشن، اذعان داشت: ترکیه در زمینه نساجی یک فرهنگ قدیمی دارد و پلتفورم و مارکت بسیار بزرگی است؛ اما ترکیه در سطح بین‌المللی با ترند خیلی همگام نیست. ترکیه بیشتر برای داخل و مشتری‌های شرقی تولید و طراحی دارد. این باعث محدود کردن دامنه پیشرفت می‌شود. ترکیه پتانسیل تولید خیلی بالاتری دارد چون به لحاظ دوخت و قالب کارهای بسیار خوبی انجام می‌دهند.
نوی‌هوبر با اشاره به ضعف ایران در زمینه طراحی ابراز داشت: ایران کلا در زمینه طراحی بسیار ضعیف است و به همین دلیل دوست دارم برای ایرانیانی که به این کار علاقه دارند ورکشاپ و کارگاه‌های آموزشی برگزار کنم. یکی از دلایل حضور من در استانبول همین بود که ایرانیان را با این مسئله آشنا کنم. نباید طراحان فشن و دیزاین خود را به یک فولک و جامعه محدود کنند. بالاخره تحریم‌های ایران روزی پایان خواهد یافت و ایران باید فرهنگ ترند بودن را بیاموزد. برای گسترش تجارت بازار کار می‌توانند با ترند همگام بوده و طراحی‌های خود را کشورهای خارجی بفروشند.
وی در خصوص معایب فست‌فشن ابراز داشت: مصرف‌گرایی بی‌رویه، آسیب شدید به محیط زیست، کیفیت پایین، ماندگاری کم، محدودیت طراحان برای درست کردن طرح‌های خالقانه و منحصر به فرد، ترویج و اضطراب مصرف و خرید بیش از حد مشتری، شرایط بد کارگری و محیطی از معایب فست‌فشن است که متاسفانه به علت سوددهی بالا مورد استقبال قرار گرفته است.
مهرآذین رضایی، طراح لباس ایرانی که در استانبول فعالیت دارد نیز گفت: ماجرای فعالیت من در این عرصه در ترکیه پنج سال پیش آغاز شد، ابتدا با یک برند عمده فروش قوی کار را در ترکیه شروع کردم، بعد از همه‌گیری کرونا، برند شخصی خودم را راه‌اندازی و به صورت کوچک شروع به تولید کردم.
وی ادامه فعالیت خود در صنعت فشن در ترکیه را اینگونه توصیف کرد: وقتی از ایران به ترکیه آمدم مانند این بود که از یک استخر وارد یک دریا شدم. در ایران غالبا پارچه از ترکیه و چین وارد می‌کردیم اما ترکیه خودش بافنده است. واردات پارچه ترکیه نیز بی‌نظیر است، کارخانه و انبارهایی که در بورسا دیدم بسیار عظیم بود به طوری که به دنیا جواب می‌دهد.
رضایی اظهار داشت: خیلی کارهای زیبا که فکر می‌کنیم برند ایتالیایی یا فرانسوی است در اصل تولیدش با عالی‌ترین کیفیت در ترکیه انجام می‌گیرد، برای مثال هوگو باس و امثال آن؛ ترکیه توانمندی آن را دارد که در دنیای فشن خیلی تاثیرگذارتر باشد اما متاسفانه برندهای فست‌فشن مانند زارا که بزرگ شده به قدرتی رسیده‌اند که ترند را تعیین می‌کند و با تولیدهای بی‌کیفیت خود جای برندهای باکیفیت ترک را می‌گیرد.
وی تصریح کرد: اگر ترکیه بر کیفیت تولید خود تاکید، از پارچه‌های پلی‌استر دوری و روی دیزاین‌های خوبشان پافشاری کنند قطعا خیلی در جامعه فشن موفق‌تر خواهد شد.
