۳۰۰ هزار حادثه سالانه در صنعت نساجی؛ زنگ هشدار ایمنی

صنعت نساجی و پوشاک به‌عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد ایران، علاوه بر نقش مهم در اشتغال‌زایی و تأمین نیازهای مصرف‌کنندگان، با چالش‌های جدی در حوزه ایمنی و بهداشت محیط کار مواجه است. بر اساس آمارهای بین‌المللی، سالانه بیش از ۳۰۰ هزار حادثه کاری در این صنعت به ثبت می‌رسد؛ رقمی که نشان‌دهنده ضرورت بازنگری جدی در نظام ایمنی و آموزش کارکنان است.

ضرورت توجه به ایمنی محیط کار

ماهیت کار فیزیکی، استفاده گسترده از ماشین‌آلات صنعتی و تماس مداوم با مواد شیمیایی، محیط‌های کاری در صنعت نساجی را به یکی از پرخطرترین حوزه‌های صنعتی بدل کرده است. آمارها نشان می‌دهد حدود ۴۰ درصد از کارگران با مشکلات اسکلتی-عضلانی، ۲۲ درصد با آسیب شنوایی، ۱۲ درصد با بیماری‌های ناشی از تماس با مواد شیمیایی و ۱۶ درصد با بیماری‌های تنفسی مرتبط با محیط کار دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

ایمنی، بهره‌وری و کیفیت تولید

توجه به ایمنی نه‌تنها تضمین‌کننده سلامت کارکنان است، بلکه تأثیر مستقیم بر کیفیت تولید و افزایش بهره‌وری دارد. ایجاد محیط کاری سالم و استاندارد، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی، اجرای برنامه‌های آموزشی منظم و به‌کارگیری فناوری‌های نوین و خودکارسازی خطوط تولید می‌تواند خطرات ناشی از ماشین‌آلات و شرایط کاری ناایمن را به‌طور چشمگیری کاهش دهد.

سلامت روان؛ بُعد مغفول صنعت

علاوه بر چالش‌های جسمی، فشارهای روانی ناشی از سختی کار نیز تهدیدی جدی برای کارکنان به شمار می‌رود. ایجاد فضای کاری حمایتی، ارائه خدمات مشاوره و اجرای برنامه‌های تندرستی، می‌تواند سلامت روان کارگران را ارتقا داده و در نهایت به افزایش راندمان تولید کمک کند.

جمع‌بندی

ایمنی و بهداشت در صنعت نساجی صرفاً یک مسئولیت قانونی نیست؛ بلکه ضرورتی اخلاقی، اجتماعی و اقتصادی است. سرمایه‌گذاری در آموزش، فناوری‌های ایمن و توسعه فرهنگ ایمنی در واحدهای تولیدی، نه‌تنها از جان و سلامت نیروی کار حفاظت می‌کند، بلکه تضمین‌کننده رشد پایدار و ارتقای رقابت‌پذیری صنعت نساجی ایران نیز خواهد بود.