تنها ۲۰ درصد بازار پوشاک ایران در اختیار برندهای ایرانی

بازار پوشاک ایران سالانه بین ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دلار برآورد می‌شود، اما سهم برندهای ایرانی از این بازار تنها حدود ۲۰ درصد است. این آمار نشان می‌دهد که با وجود ظرفیت عظیم تولید داخلی، برند ایرانی همچنان در حاشیه مانده و نتوانسته جایگاه شایسته خود را به دست آورد.

چرا برند ایرانی در بازار منطقه عقب است؟

کشورهایی مانند ترکیه و چین سال‌هاست با سرمایه‌گذاری بلندمدت، برندهای خود را در بازارهای جهانی جا انداخته‌اند. همکاری نزدیک این کشورها با برندهای بین‌المللی و تولید سفارشی برای غول‌های صنعت پوشاک، جایگاه آنها را تثبیت کرده است. حتی بنگلادش و ویتنام توانسته‌اند با تولید سفارشی برندهای جهانی، سهم بزرگی در بازار جهانی داشته باشند.

اما ایران نه در عرصه صادرات بدون برند، و نه در ایجاد برند مستقل، جایگاه قابل‌توجهی ندارد. نبود زیرساخت‌های اقتصادی، ضعف در بازاریابی و کمبود حمایت‌های هدفمند باعث شده است که برند ایرانی در مقایسه با رقبا بسیار عقب بماند.

طراحان لباس؛ امید به آینده در دل مشکلات

با وجود چالش‌های اقتصادی، حضور طراحان جوان و خلاق در بازار پوشاک ایران نویدبخش است. بسیاری از آنها با حداقل سرمایه‌گذاری و به‌ویژه از طریق فروش آنلاین و مزون‌های شخصی توانسته‌اند مسیر خود را باز کنند. هرچند حضورشان در مراکز خرید بزرگ کمرنگ است، اما به مرور وارد صنعت پوشاک سازمان‌یافته می‌شوند.

اگر چرخه اقتصاد پوشاک به‌درستی مدیریت شود، صنعت طراحی لباس می‌تواند اشتغال‌زایی گسترده‌ای ایجاد کند. با این حال، فضای فعلی برای طراحان فریلنسر همچنان سنگین و پرچالش است.

گذشته‌ای پرقدرت، حال پرچالش

ایران در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی یکی از بازیگران جدی صنعت نساجی منطقه بود. صادرات پارچه و پوشاک از کارخانه‌هایی چون «مقدم» و «برک» نمونه‌ای از این قدرت صنعتی بود. اما مصادره کارخانه‌ها پس از انقلاب، مدیریت‌های ناکارآمد و عدم سرمایه‌گذاری در فناوری‌های روز، ضربه سنگینی به این صنعت وارد کرد. بسیاری از کارخانه‌های بزرگ ورشکست شدند و جایگاه ایران در بازارهای جهانی از دست رفت.

جمع‌بندی

سهم تنها ۲۰ درصدی برندهای ایرانی از بازار پوشاک، زنگ خطری جدی برای آینده این صنعت است. اگرچه تولید داخلی بخش بزرگی از نیاز کشور را تأمین می‌کند، اما تا زمانی که برندهای ایرانی نتوانند هویت و اعتبار خود را در بازار داخلی و منطقه‌ای تثبیت کنند، سهم اصلی بازار همچنان در اختیار رقبای خارجی باقی خواهد ماند.