به نام بافندگان، به کام بانکها
آیا طرح اشتغال با کلیات مبهم و اهداف مهآلود و گنگ، بدنبال حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم است یا نجات بانکها از مهلکه؟
«طرح حمایت از توسعه و ایجاد اشتغال پایدار در مناطق روستایی و عشایری با استفاده از منابع صندوق توسعه ملی» با پشتیبانی مالی از طریق برداشت « ۱.۵ میلیارد دلار»! از صندوق توسعه ملی و قرار دادن آن در اختیار بانکها، مؤسسات اعتباری، صندوق کارآفرینی امید و سایر صندوقهای مجاز، با ابهامات فراوانی در اهداف، برنامهها و روندها روبروست.
در ماده یک این طرح آمده است:
به منظور تحقق اهداف سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی به صندوق توسعه ملی اجازه داده می شود تا با هدف ارتقای تولید و ایجاد اشنغال پایدار در مناطق روستایی و عشایری با تصوب هیئت امنای صندوق، معادل ریالی یک میلیارد و پانصدمیلیون (۱.۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰) دلار از منابع صندوق را به صورت قرض الحسنه نزد بانک ها، مؤسسات اعتباری، صندوق کارآفرینی امید و سایر صندوقهای مجاز، سپرده گذاری کند تا این منابع صرف اعطای تسهیلات به اشخاص حقیقی و حقوقی برای ایجاد اشتغال در روستاها با اولویت روستاهای واقع در مناطق مرزی و مناطق عشایری و اقشار آسیب پذیر شود.
در این زمینه سئوالات متعددی مطرح است. از جمله اینکه:
- پیش از این نیز بارها چنین سپردههایی از جیب مردم نزد بانکها و موسسات مالی مجاز سپردهگذاری شد تا در جهاتی مشابه هزینه کنند. نتیجه اقدامات قبلی جز تباهی منابع، ایجاد انتلال بیش از پیش در اقتصاد کشور، سوء استفاده و رانت و کلاهبرداری و … چیز دیگری بوده است.
- آخرین طرح مشابه برای رونق اقتصادی طرح کارت اعتباری خرید بود. چرا این طرح از همان اول زمینگیر شد.
- این طرح جدید با چه جزئیات برنامهای قرار است به تامین منابع متقاضیان بپردازد. اگر این طرح قرار است به وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم بیانجامد، متن این برنامه و جزییات آن در کجا برای ملت قابل دسترسی و مطالعهست.
- مفهوم ایجاد استغال و شرایط احراز آن در این طرح چیست؟
- اشخاص حقیقی و حقوقی» اشاره شده چگونه تعریف و احراز صلاحیت خواهند شد و تشخیص آن برعهده کدام مرجع و تحت چه شرایطی است.
- آیا بافنده و تولیدکننده فرش که به شهادت تمامی طرجهای قبلی همواره از پس دسترسی به این منابع بر نیامدهاند با چه تضمین و اطمینانی خواهند توانست از این منابع که بخشی از آن به نام آنان سپردهگذاری شده است برخوردار گردند؟
- به فرش پرداخت منابع به دستاندرکاران فرش، کدام طرح و برنامه و بر اساس چه تدبیر عالمانهای از سودمند بودن پخش ۸۵۱۵ میلیارد ریال پول نقد با عنوان وام و تسهیلات و کمک آن به توسعه قالیبافی حکایت داشته است.
سابقه برخوردهایی از این دست همگی با شکستهای سنگین روبرو بوده است.
- آیا تجارب سنگین و مملو از زیان طرح خوداشتغالی سال ۱۳۸۰، طرح ضربتی اشتغال ۱۳۸۱ و کارت اعتباری کالای ایرانی فراموش شده است؟
تجربه تلخ موارد قبلی میگوید که این طرح نمیتواند کمترین کمکی به جامعه هدف خود کند و تنها ممکن است بتواند بار سنگین مشکلات این روزهای بانکها را با چنین سپردههای سنگینی بر دوش ملت بگذارد.