حساسیت لازم درباره آبهای زیرزمینی وجود ندارد
تهران-استاد ایرانی دانشگاه کالیفرنیا گفت: مسئله آبهای زیرزمینی از آبهای سطحی هم مهمتر است اما چون این آبها در زیرزمین قرار دارد و کسی آنها را نمی بیند، بنابراین حساسیت لازم در این خصوص در جامعه وجود ندارد.
دکتر’سروش سروشیان‘ در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا گفت: بهره برداری از منابع و آبهای زیرزمینی باید با بیشترین دقت و حساسیت انجام شود و نباید به راحتی این منابع را از دست داد.
استاد دانشگاه کالیفرنیا خاطرنشان کرد: میانه عمر آب های زیرزمینی حدود پنج هزار سال است و صدها سال طول می کشد تا برداشت از آن جبران شود، این در حالی است که انسان طی ۳۰ سال این آب را با استفاده از پمپ از زمین بیرون می کشد.
وی با اشاره به تجارب خود در سایر کشورها و اقداماتی که برای حمایت از منابع آبهای زیرزمینی انجام شده است، گفت: سالها قبل درشهر توسان درایالت آریزونای آمریکا، که آب آشامیدنی آن از چاههای زیرزمین تامین می شد، سطح آبهای زیرزمینی از ۸۰ تا ۱۲۰ فیت(هر فیت معادل ۳۰ سانتی متر است) افت کرد.
سروشیان ادامه داد: به منظور جبران افت، آب مورد نیاز را از رودخانه کلرادو تامین و بعد از تصفیه، آن را به سفره های زیرزمینی تزریق کردند تا سطح آب را بالا بیاورند.
وی با تاکید لزوم استفاده بهینه از ذخایر و منابع آبهای زیرزمینی اظهار کرد:آبهای زیر زمینی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک منبع و ذخیره ای است که در مواقع کمبود و به قدر نیاز باید مورد استفاده قرار گیرد اما در کشور ما استفاده زیادی از منابع می شود و بخش زیادی از کشاورزی در کشور متکی بر این آبها است.
**آبهای آلوده زیرزمینی منشاء بسیاری از بیماری هاست
به گفته سروشیان به منظور جلوگیری از آلودگی آبهای زیرزمینی سالانه میلیاردها دلار در کشورهای پیشرفته صرف می کنند تا آبهای زیرزمینی را دوباره تصفیه کنند تا آسیبی به سلامت مردم وارد نشود.
وی خاطرنشان کرد: آبهای آلوده زیرزمینی منشاء بسیاری از بیماریها است و از افزایش بیماری های خاص در برخی از مناطق می توان به آلودگی آبهای زیرزمینی پی برد.
استاد دانشگاه کالیفرنیا درپاسخ به خبرنگار ایرنا که آبهای زیرزمینی معمولا چه مناطقی بیشتر درگیر آلودگی هستند گفت:مراکز جمعیتی یکی از عمده ترین منابع آلودگی آبهای زیرزمینی است با این حال بدتر از آن مراکز کشاورزی است و این امر به ویژه طی سالهای اخیر که استفاده از انواع کودهای شیمیایی افزایش یافته است نگران کننده تر است .
به گفته دکتر سروشیان همچنین دامپروری ها به ویژه گاوداری ها از دیگر منابع آلوده کننده آبهای زیر زمینی محسوب می شوند.
مناطق ساحلی از دیگر مناطقی است که آبهای زیرزمینی واقع در آن با خطر آلودگی مواجه هستند به گفته سروشیان در حال حاضر در کشورهای پیشرفته دنیا برای رفع آلودگی آبهای زیرزمینی واقع در مناطق ساحلی آب شیرین به این سفره ها تزریق می شود تا آب دریا را به عقب برانند.