سازمان حمایت: کمبود خوراک مهمترین مشکل صنعت پتروشیمی است

سازمان حمایت کمبود خوراک دریافتی توسط مجتمع های پتروشیمی، قدیمی بودن تکنولوژی و خطوط تولید، عدم توازن بین میزان تولید مجتمع‎های پتروشیمی و میزان تقاضا و عدم ثبات نسبی قیمت و عرضه در بورس را مهمترین مشکلات صنعت پتروشیمی اعلام کرد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، سازمان حمایت در گزارشی با عنوان «نگاهی به وضعیت تولید،توزیع و قیمت محصولات پتروشیمی در سال ۱۳۹۲» اعلام کرد: امروزه با توجه به حساسیت محصولات پتروشیمی به عنوان مواد اولیه اصلی مورد نیاز و تاثیرگذار در محصولات و بهای تمام شده اکثر کالاهای تولیدی واحدهای تولیدکننده پایین دستی در گروه اقلام کالائی مواد غذائی، فلزی و غیرفلزی و همچنین با توجه به مزیتهای صادراتی به عنوان یکی از منابع اصلی درآمد ملی از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد.

درحال حاضر مجتمع‎های پتروشیمی کشور در دو گروه تولیدی خصوصی و دولتی به فعالیت مشغول می‎باشند که ۱۷ مجتمع در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر ۱۱ مجتمع در منطقه پارس جنوبی و ۱۵ مجتمع دیگر در سایر نقاط کشور واقع شده‎اند.

بطور کلی میزان ظرفیت اسمی سالیانه کل محصولات پتروشیمی کشور بالغ بر ۵۸ میلیون تن بوده که به تفکیک برای محصولات پلیمری بالغ بر ۶.۶ میلیون تن و برای محصولات شیمیایی بالغ بر ۵۱.۴ میلیون تن می باشد.

در سال ۱۳۹۲ میزان تولید محصولات پتروشیمی ۴۲.۳ میلیون تن بوده که از این میزان سهم تولید محصولات پلیمری ۵ میلیون تن بوده که در مقایسه با میزان تولید سال ۹۱ (۴.۳ میلیون تن) ۱۶ درصد افزایش داشته و میزان تولید محصولات شیمیایی در سال ۹۲ بالغ بر ۳۷.۳ میلیون تن بوده که در مقایسه با میزان تولید سال ۹۱ (۳۸.۱ میلیون تن) ۲ درصد کاهش داشته است.

لازم به توضیح است از کل تولیدات مجتمع‎های پتروشیمی بالغ بر ۱۲.۴ میلیون تن آن (۲۹ درصد) جهت مصارف داخلی مجتمع‎های پتروشیمی استفاده گردیده که عمدتاً محصولات شیمیایی را شامل می شود.

همچنین در سال ۹۲ میزان فروش داخلی محصولات پتروشیمی ۱۴.۱ میلیون تن بوده که در مقایسه با میزان فروش داخلی سال ۹۱ (۱۴.۴ میلیون تن) معادل ۲ درصد کاهش داشته است همچنین از میزان فروش داخلی ذکر شده در حدود ۵.۸ میلیون تن از محصولات پتروشیمی در بورس عرضه گردیده که در مقایسه با سال ۹۱ (۴.۶ میلیون تن) ۲۶ درصد افزایش یافته است.موجودی انبار پایان سال ۹۲ مجتمع های پتروشیمی بالغ بر ۳ میلیون تن بوده است.

میزان صادرات و واردات انواع محصولات پتروشیمی در سال ۹۲ معادل ۱۲.۶ میلیون تن صادرات و ۵۴۰ هزار تن واردات بوده که در مقایسه باسال قبل آن (۱۵.۵ میلیون تن و ۶۵۵ هزار تن ) بترتیب در حدود ۱۸.۷ درصد و ۱۷.۵ درصد کاهش نشان می دهد.

بنابر اهداف کمی برنامه پنجم توسعه از سال ۸۹ لغایت ۹۳ می بایست میزان تولید محصولات پتروشیمی تا پایان سال ۱۳۹۲ به ۸۶ میلیون تن و فروش داخلی به ۲۵ میلیون تن افزایش می یافت که با توجه به وضعیت تولید و توزیع فوق‎الذکر میزان تولید ۳۲.۵ درصد و فروش داخلی ۴۳.۶ درصد اختلاف وجود دارد.

از عمده ترین مشکلات این صنعت می‎توان به کمبود خوراک دریافتی توسط مجتمع های پتروشیمی و در نتیجه خالی ماندن بخشی از ظرفیت های موجود، قدیمی بودن تکنولوژی و خطوط تولید برخی واحدهای پتروشیمی (بویژه واحدهای قدیمی) ، عدم توازن بین میزان تولید مجتمع‎های پتروشیمی و میزان تقاضا و عدم ثبات نسبی قیمت و عرضه در بورس و به تبع آن مشکلات ایجاد شده برای صنایع پایین دستی اشاره نمود.

از جمله راهکارهای پیشنهادی برای حل مشکلات این صنعت برنامه‎‎ریزی صحیح در تامین خوراک پتروشیمی‎ها، افزایش عرضه با اختصاص اولویت به عرضه داخلی، نرخگذاری محصولات پتروشیمی براساس نرخگذاری خوراک مجتمع ها و توسعه صنایع پتروشیمی می باشد.