شش نکته به بهانه کوچ ابدی زنده‌یاد دکتر پرویز نورپناه
دکتر پرویز نورپناه
متولد:۱۳۱۷
?تحصیلات: فوق لیسانس نساجی و رنگرزی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
فوق لیسانس ریسندگی دانشگاه برادفورد انگلستان
فوق لیسانس پلیمر دانشگاه برادفورد انگلستان
دکترای نساجی( تولید الیاف) دانشگاه لیدز انگلستان
⚙سوابق کاری:بازرس وزارت کار در کارخانجات نساجی
مدیر تولید کارخانه ایران مرینوس
مشاور مدیرعامل کارخانجات نساجی مازندران
ریاست واحد دانشگاهی تفرش دانشگاه صنعتی امیرکبیر
ریاست هیئت مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران (چهار دوره)
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
◾روحشان در آرامش ابدی
انالله وانا الیه راجعون
بازهم استادی گرانقدر دیگر با سوابق درخشان به جرگه رفتگان پیوست اکنون چه پیام هایی که داده نمیشود چه افسوس هایی که بیان نمیشود.با نگاهی گذاربه سوابق زنده یاد اقای دکترپرویز نورپناه عزیز وتحلیل آن به قرار ظاهر درهمه جا دستی در آتش داشته اند. طی مدارج علمی درداخل وخارج ازکشور در زمینه نساجی، سوابق کاری وحضور مستقیم درصنعت بعنوان مجری، حضور مفید وکافی درمراکز علمی از مدرس تاعضو هئیت علمی و … .
اکنون من باقرائت چندبیت از غزل مولوی چند سوال ازخود دارم؟؟؟
بیاتاقدریگدیگر بدانیم
که تاناگه زیگدیگر نمانیم
چومومن اینه مومن یقین شد
چرابااینه ماروگرانیم…..
چوبعدازمرگ خواهی اشتی کرد
همه عمر ازغمت درامتحانیم
کنون پندارمردم اشتی کن
که درتسلیم ماچون مردگانیم
چوبرگورم بخواهی بوسه دادن
رخم روبوسه ده کاکنون همانیم
واما سوالها…
۱- ازاستاداقای دکتر مظاهری خدابیامرز چه خبر؟؟؟
زمانی هرکجا صحبت رنگرزی وتکمیل ومشکلات مرتبط به آن بود نام آقای دکترمظاهری درابتدا میامد.همکاران و همراهان استاد و دانشجو و تکنسین های ازمایشگاه ها وکارگاه های رنگرزی وتکمیل درراستای گرامیداشت ایشان چه کردیم؟ پس قدردانی وقدرشناسی کجا رفت؟ شکر نعمت نعمتت افزون کند چه شد؟ و اکنون زمان تامل بیشتر برای تمامی انسانهای قدردان و قدر شناس است که بتوانند در این هیاهوی زندگی و‌کسب و‌کار و صنعت به بزرگترهای خود نگاه ویژه ای داشته باشند.
۲- از بنیانگذران صنعت نساجی چه خبر؟؟؟
یاداوری این نکته برای دوستان انجمن نساجی مغتنم است. سالها مرحوم آقای مهندس علیمردانی مدیر عامل قبل ازنقلاب کارخانجات مخمل وابریشم کاشان یک انسان متدین وتوانمند که سالها درانجمن قبول زحمت کردند…ودرادامه اقای مهندس عباس توسلی مدیرعامل فاستونی که ایشان نیز در صنعت نساجی بسیار تلاش کردند. چرا به این عادت کرده ایم که فقط برای برای افرادی که در انجمن بودند و از بین ما رفته اند گرامیداشت میگیریم؟ چقدر ازهمکاران و همراهان سابق و پا به سن گذاشته که هنوز هم در جمع ما هستند تقدیر و تشکر میشود؟ چه میزان در مجلات و رسانه های نساجی از این گنجینه های صنعت نساجی یاد میشود؟
۳- از اقایان مهندسین دانایی و عمید چه خبر؟؟؟؟
این دو عزیز و استاد گرانقدر را از نزدیک میشناختم. آقای مهندس عمید که فعال درانجمن بوده وعضو جامعه متخصصین نساجی بودند از باسابقه های صنعت نساجی بودند که در سال ۱۳۵۴ ایشان بامدرک مهندسی نساجی استاد هنرستان نساجی کاشان بودند. و دوست عزیزم اقای مهندس دانایی که جان و زندگی را در راه توانمندسازی کشور در بخش تولید چادر مشکی گذاشت خدا رحمت کنه ایشان را. توقع این بود تندیس ایشان بعنوان ناجی این صنعت درمحل کارخانه نصب گردد اما دریغ از حتی نصب تمثال این بزرگوران. اکنون دوستان و مدیران انجمن تا و اتحادیه های جامعه نساجی بدانند که با عدم گرامیداشت یاد و خاطره این عزیزان در مراسم و رویدادهای مختلف اعتماد جامعه بزرگ نساجی را از دست خواهند داد.
خدارحمت همه دست اندرکاران صنعت رو…
۴- ازاخرین روزهای حضور اقای دکتر نورپناه چه خبر ؟
از اساتید بازنشسته چه خبر ..از آن همه توانمندی خدمت وزنده نگه داشتن صنعت نساجی و ایجاد باور ما میتوانیم درصنعت توسط این دوستان چه خبر میگویند حرمت امام زاده را متولی نگه میدارد. ازخود سوال کنیم واقعا مااحترام جایگاه ومقام اساتید قدیمی را چقدر رعایت میکنیم؟ چگونه از وجود و تجربه و افکار و دانش آنها استفاده میکنیم؟
۵- ازدوستان پابه سن گذاشته چه درصنعت چه دردانشگاه چه خبر؟؟؟
اکنون کمی تامل وتفکر دراین زمینه لازم به نظر میرسد چرا این دوستان مجموعه ایی و یا انجمنی باارائه یه اساسنامه ایجاد نمی کنیم که با حضور و وجود این قشر بارقه ایی از امید ایجاد کنیم….چراباید از دل برود هرانکه ازدیده برفت…
لطفا به این موضوع بیاندشیم که کس نخارد پشت ما …جز ناخن انگشت ما.. و فکر و اقدامی برای خود و آیندگان ایجاد کنیم…..
۶- چرا مجربین و ریش سفیدان صنعت نساجی و‌پوشاک ایران که تمام عمر خود را خدمت کردند حداقل خودشان بحال خودشان فکری نمیکنند؟
واقعا درصنعت بزرگ نساجی ایران جدای افراد محدودی که در دانشگاه و چند جای مطرح مشغول به ادامه فعالیت هستند تعداد زیادی مهندسین مجرب و صاحب فکر به جرگه بازنشستگان پیوستند و هیچ تلاشی جهت استفاده این همه پتاسیل توسط مسئولین ذیربط نمیشود…ایجاد امید در جامعه ایی که درسطح متخصیص به سمت پیری میرود بسیار اهمیت دارد و اساسا احساس بازنشستگی خیلی خوب نیست…
خالی ازلطف نخواهد بود که این موضوع را ذکر کنم…
خدا بیامرزد پدرم را که تا سن ۸۶ سالگی روزانه ۴ تا ۵ متر پارچه پرده ایی می بافت و هر روز با طی سه کیلومتر پیاده روی تا محل کار، تلاش میکرد و اگر با سانحه رانندگی مواجه نمی شد سالها باانگیزه والبته ابتکارهای زیادی که داشت به زندگی ادامه میداد.
بافنده پارچه های روفرشی بااستفاده از ضایعات چله های فرش مبتکر استفاده ازغلتک چله بجای قلمبک های مرسوم باامکان استفاده ازچله باطول بیشتر
