متن سخنرانی آقای مهندس مروج حسینی، ریاست هیأتمدیره انجمن صنایع نساجی ایران در مراسم گرامیداشت روز صنعت و معدن
امروز اول جولای و شروع مشکلآفرینترین تحریم نسبت به اقتصاد و تولید و بطور کلی گذران زندگی ماست. آیا این همزمانی تصادفی است؟
صنعت و تولید روزهای سختی را میگذرانند. این سختیها ضعیفترین قشرهای مردم ما را هدف گرفته و آنان را مستأصل کرده است. اما ۱۸,۶۱۳,۳۲۹ نفر از همین کسانی که شاهد و متأثر از این اتفاقات طی چند سال گذشته بودند، بی نیاز به تند شدن و تندروی در یک اقدام جمعی شگفتانگیز در پای صندوقهای رأی حقوقدانی را برگزیدند که با جامهای آراسته و فاخر و صدایی پرطنین، با صبوری و وسواس کلمات و جملات را بر زبان میآورد. وسواسی که از هر حقوقدان انتظار میرود. حقوقدانی که فرق میان کاغذ پاره و قطعنامه شورای امنیت را خوب میداند و حالا آماده است تا به این سوءتفاهم ویرانگر پایان دهد.
صمیمانه و از سر صدق آرزوی موفقیت او را داریم تا بتواند قبل از هر اقدامی، روابط ما را به عنوان یک عضو محترم و با فرهنگ در جامعه جهانی بهبود بخشیده و حقوق خودمان را با روشهای مدبرانه دنبال کند و هزینه سنگین و بی فایده یک التهاب سیاسی را بر جامعه تحمیل نکند و درآمدهایی که هر روز محدودتر و محدودتر میشود را به کیسه تولیدکنندگان چینی و ویتنامی نریزد و صف بیکاران، بخصوص تحصیلکردگان در جستجوی کار، را طولانیتر نکند.
دو سه سال شاید سختتری را در پیش خواهیم داشت. اما سختی همراه با امید به اصلاح و آشتی با جهان و مردم داخل کشور. تلاش کنیم که این واقعیت محقق شود.