هیچ استراتژی برای به دست آوردن بازار فرش آمریکا نداریم
چند ماهی است که با اجرایی شدن برجام، صادرات فرش ایران به آمریکا که چند سالی تحریم بود بار دیگر از سر گرفته شده است، اما آیا برداشته شدن تحریم ها به معنی حضور پر رنگ فرش ایران در بازار آمریکاست؟ آیا مشکلات به صورت کلی برطرف شده است؟ و آیا ایران بازار از دست رفته خود در چند سال گذشته را دوباره به دست آورده است؟ آیا استراتژی برای حضور مجدد فرش ایران در بازار آمریکا وجود دارد؟ این ها سوالات مهمی است که در واقع پاسخ به آن ها نشان دهنده عملکرد ما در ماه های گذشته و نگاهمان به بازار فرش آمریکاست؛ سوالاتی که سید رضی آقا میری از کارشناسان برجسته فرش ایران و همچنین عضو هیات نمایندگان اتاق تهران و رئیس کمیسیون صادرات اتاق ایران به آن ها پاسخ می دهد، پاسخ هایی که جمع بندی آن ها نشان از ضعف عملکرد ما در ماه های گذشته دارد و نداشتن برنامه و هدفگذاری خاص. او می گوید:« درست است ارسال فرش ایرانی به بازار آمریکا چند ماهی است که از سر گرفته شده است ولی چالش های بسیاری وجود دارد که اگر به آن ها توجه نشود در آینده با معضلات جدیدی مواجه خواهیم شد که حتی می تواند به اعتبار فرش ایران آسیب وارد کند، برای نمونه آن چه درماه های گذشته بیشتر به عنوان فرش ایران به بازار آمریکا صادر شده فرش های بی کیفیت و یا با کیفیت بسیار نازل است که نظارتی بر آن ها وجود ندارد و فرش حتی شسته نشده به آمریکا صادر می شود و در این بین مسئولان کشور هم تنها به دنبال ارائه آمار از افزایش صادرات هستند و تصور می کنند اگر کیلویی آمار صادرات فرش را از گمرک گرفته و گزارش دهند، به موفقیت رسیده اند.»
او با اشاره به این که همچنان مشکلات بانکی برای صادرات فرش به آمریکا وجود دارد، می گوید:« ایران در سال های گذشته بازار فروش فرش خود در آمریکا را به دلیل تحریم ها، غیبت و البته کوتاهی ها از دست داده است و به این سادگی امکان به دست آوردن این بازار وجود ندارد و الان بازار فرش آمریکا در دست کشورهای رقیب ما افتاده است؛ از طرف دیگر اصلا شکل بازار هم با سال های قبل تفاوت بسیار کرده است، در حال حاضر خریداران فرش عمده فروشانی هستند که صادر کننده ایرانی باید فرش را به او به فروشد ( بیشتر به صورت امانی) و او به مرور زمان فرش را به تک فروشان عرضه کند تا بفروش برسد درحالی که در گذشته صادرکنندگان ایرانی به صورت مستقیم با تک فروشان رو به رو بودند.»
این کارشناس فرش در ادامه با بیان اینکه برای صادرات فرش به آمریکا و به دست آوردن دوباره بازار هیچ استراتژی در کشور وجود ندارد، می گوید:« فرش جنس مصرفی و کالای خوراکی نیست و نباید نگاه صادراتی با آن مانند پسته باشد؛ مسئولان ما تصور می کنند وقتی فرشی صادر می شود خیلی زود به فروش می رسد و بعد باید فرش های دیگر صادر کرد در صورتی که اصلا این گونه نیست فرش صادر شده به آمریکا ماه ها در انبار باقی می ماند و بعد به مغازه می رود و در نهایت آیا به فروش برسد و آیا نرسد؛ این تصور اشتباهی است که هر فرشی صادر می شود پرونده اش بسته شده است و باید به فکر صادرات فرش بعدی باشیم، تجارت فرش بسیار پیچیده است و باید کشور برای آن استراتژی و هدفگذاری های مشخص داشته باشد در شرایطی که مسئولان ما نگاهشان به فرش مانند پسته و کالاهای دیگر است.»
او با اشاره در ماه های گذشته باوجود باز شدن مسیر صادرات فرش ایرانی به آمریکا ولی «هیچ» اتفاق خاصی رخ نداده است، می گوید:« درحال حاضر یکی از چالش های صادرکنندگان فرش که موفق به فروش فرش هایشان در آمریکا نمی شوند بازگرداندن آن است زیرا طبق قوانین آمریکا محدودیت هایی برای صادرات فرش از آمریکا وجود دارد که این راه برگشت فرش های صادر شده و فروش نرفته را بسیار پیچیده کرده است.»
رئیس کمیسیون صادرات اتاق ایران با اشاره به این که باید نظارت های بیشتری بر صادرات فرش که نشان دهنده فرهنگ ایرانی است وجود داشته باشد، می گوید:« مسئولان بیشتر از این که به فکر صادرات فله فرش و بالا رفتن آمار گمرک و صادرات باشند باید به فکر آینده و اهمیت و جایگاه فرش ایران و ارزش فرهنگی و اقتصادی آن باشند و به این نکته توجه داشته باشند که اگر به اعتبار فرش ایرانی در بازار آمریکا و یا هرجای دیگری خدشه وارد شود، آسیب ها می تواند جبران ناپذیر باشد.»
