طی ماه‌های اخیر واردات پوشاک قاچاق از کشور بنگلادش به دلیل قیمت ارزان آن شدت گرفته است.
با گذشته سه سال از ممنوعیت واردات پوشاک به کشور، بازار فروش پوشاک خارجی در فروشگاه‌های لوکس برقرار است البته قاچاق پوشاک محدود به برندهای گران‌قیمت نیست و فروش پوشاک قاچاق از بنگلادش و کشورهای آسیای شرقی نیز در جریان است.
قاچاق پوشاک در حوالی ۱۰ درصد
مجید افتخاری در خصوص واردات پوشاک قاچاق بنگلادشی به ایران، می‌گوید «از سال ۹۷ واردات پوشاک به کشور ممنوع شده است، حتی زمانی که واردات آزاد بود در بازار ایران حداکثر ۲ درصد واردات قانونی و ۹ درصد قاچاق شکل می‌گرفت که این قاچاق به تولید صدمه وارد می‌کرد همچنین خیلی از اشتغال‌ها را از بین میبرد».
وی بیان می‌کند «کشور بنگلادش دومین صادرکننده پوشاک دنیاست که ۲۰ میلیون اشتغال ایجاد می‌کند و این کشور در حوزه پوشاک قوی و قدرتمند است همچنین تمام نشان‌های تجاری اروپایی در بنگلادش تولید می‌شود».
عضو هیئت‌مدیره اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران بیان می‌کند «بنگلادش پوشاک را برای کشورهای اروپایی، ایتالیایی، اسپانیایی و … تولید می‌کند که بعد از فراگیر شدن بیماری‌های کرونا در دنیا با حجم وحشتناک کالای لغو شده و از مدل خارج شده اروپایی مواجه شد لذا این کالاها را به صورت تناژی و کیلویی به کشورهایی که نظارت درستی در آن‌ها وجود ندارد می‌فروشد که در حال حاضر بهترین گزینه برای فروش این کالاها ایران است».
نظارت بر قاچاق همچنان صفر است
افتخاری اظهار می‌کند « در ایران نظارتی بر روی قاچاق نمی‌شود و قاچاق به راحتی در کشور انجام می‌شود».
وی ادامه می‌دهد «پوشاک قاچاق با قیمت تناژی و بعضاً با یک‌دهم قیمت واقعی وارد کشور می‌شود که بهای تمام شده ندارد در حالی که بهای تمام‌شده کالای تولید داخل بیشتر است و اگر روند واردات کالای بنگلادشی به هر کشوری حمله کند تولید پوشاک آن کشور را از بین میبرد که به دلیل شرایط اقتصادی فعلی متأسفانه از این پوشاک قاچاق استقبال می‌شود».
افتخاری در خصوص راهکاری برای منع ورود پوشاک قاچاق از بنگلادش به ایران اظهار می‌کند «پوشاک قاچاق باید قبل از ورود از مبدأ کنترل شود، زیرا فرایند شناسایی کالای قاچاق را نیز با ترفند دور می‌زند».
وی ادامه می‌دهد «بخش عمده کالای بنگلادشی از امارات وارد کشور می‌شود بنابراین مسیرها مشخص است و باید با سیستم دیگری با واردات کالای بنگلادشی مقابله کنند همچنین باید از طریق مسیر امنیتی جلوی این مسئله گرفته شود».
تولید پوشاک بنگلادشی در ایران
به گفته برخی از فعالان حوزه، بخش از پوشاک بنگلادش در ایران تولید می‌شود، بنا به آمارهای گمرک از حدود ۱۷٫۵ میلیون دلار واردات رسمی ایران از بنگلادش، عمده آن پارچه تاروپود باف از کنف یا سایر الیاف نسجی پوسته ساقه نباتات است که البته در بدبینانه‌ترین حالت می‌توان این نخ و الیاف را همان پوشاک عنوان کرد که به دلیل برخی از مشکلات گمرک مانند وصل شدن آن به سامانه جامع تجارت، هنوز امکان کم اظهاری و خلاف اظهاری در آن وجود دارد.
فروش پوشاک قاچاق در فضای مجازی
ابوالقاسم شیرازی رئیس اتحادیه فروشندگان بیان می‌کند «اغلب پوشاکی که از راه‌های غیرقانونی وارد کشور می‌شوند، در حال‌حاضر توسط دست‌فروشان کنار خیابان، فضای مجازی و سایر روش‌های زیرزمینی به فروش می‌رسند که با یک گشت کوچک در کنار خیابان‌ها و فضای مجازی این امر به‌راحتی قابل رصد است.»
وی درباره افزایش حجم قاچاق پوشاک در کشور اظهار می‌کند «با شیوع ویروس کرونا حجم پوشاک غیرمجاز در مغازه‌ها کاهش‌یافته بود اما در سه‌ماهه اخیر مجدداً میزان ورود پوشاک قاچاق (کالاهای بنگلادشی) به کشور روند افزایشی به خود گرفته که باید مسئولان مربوط به حوزه قاچاق آن را بررسی کرده و راه‌های ورود آن‌ها را مسدود کنند، زیرا با این روند تولیدکنندگان پوشاک بیشتر از گذشته متضرر خواهند شد.»
شیرازی در خصوص فعالیت تولیدکنندگان پوشاک می‌گوید «قبل از برگزاری نمایشگاه مدکس برخی از آن‌ها تعطیل‌شده بودند اما بعدازآن اغلب آن‌ها فعالیت خود را از سر گرفته‌اند.» گفتنی است اگر کمبود مواد اولیه تولید پوشاک در کشور با همین روند حرکت کند، کارگاه‌های تولید پوشاک در کشور به ورشکستگی و تعطیلی خواهند رسید.
علاوه بر نظارت ضعیف یکی از عوامل مهم در تشدید قاچاق پوشاک، سود بالای آن است در حالی که فروش پوشاک ایرانی در بهترین حالت ۳۰ درصد سود دارد اما پوشاک خارجی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد سود را به دنبال دارد.
