فرش چینی با نام ایرانی در پاکستان
مسوولان ایرانی به صورت مدام اخباری در مورد ثبات بازارهای صادراتی فرش ایرانی می‌دهند ولی به موازات انتشار اطلاعیه‌های وزارت بازرگانی رسانه‌های بین‌المللی از افزایش صادرات فرش چینی و جایگزینی آن در بازارهای صادراتی به جای فرش ایرانی خبر می‌دهند.
فرش‌های چینی در بازارهای بین‌المللی و حتی بازارهای منطقه با برند فرش‌های ایرانی به فروش می‌رسند. فرش‌های چینی به نام “کاشان” در بازارهای پاکستان و امارات به فروش می‌رسند. مسوولان وزارت بازرگانی چندی پیش خبر تاسیس شهرکی در چین به نام کاشنان را تایید کرده بودند. فرش‌های چینی در بازارهای جهانی به دلیل قیمت پایین و طرح‌های ایرانی به سادگی به فروش می‌رسند. این جریان نگرانی‌های بسیاری را میان مسوولان ایران رقم زده است اما آنان بر این باورند که با سکوت شرایطی برای مواجهه با نمونه‌های چینی مهیا می‌شود
در همین حال روزنامه انگلیسی فایننشال‌تایمز طی گزارشی به عرضه گسترده فرش‌های چینی در پاکستان با نام فرش ایرانی اشاره کرد و نوشت: فرش‌های تقلبی چینی به قیمت نصف تا یک‌سوم نسخه‌های ایرانی در پاکستان فروخته می‌شوند.
فایننشال‌تایمز طی گزارشی از عرضه گسترده فرش‌های چینی در پاکستان با نام فرش ایرانی و با طرح‌ها و نقشه‌های ایرانی خبر داده است.
برای مقابله با این پدیده مقامات پاکستان در ماه ژوئیه یک محموله از فرش‌های چینی را که از منطقه سین‌کیانگ وارد این کشور شده بودند، بازگرداندند.
یک مقام پاکستانی با اشاره به استقبال خریداران پاکستانی از این اقدام گفت: ما گمان نمی‌کردیم ممنوعیت ورود کالاهای چینی با استقبال خریداران فرش مواجه شود. آنها خوشحالند که فرش‌های چینی وارد کشور نمی‌شوند.
یکی از این افراد عمران امان است که همواره تشخیص فرش‌های تقلبی چینی با فرش‌های ایرانی برایش مشکل‌ساز بوده است. او از معامله فرش‌های چینی خودداری می‌کند زیرا معتقد است این فرش‌ها بازار باارزش فرش را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
وی گفت: زمانی یکی از شرکایش چندین هزار دلار برای فرشی که فکر می‌کرد فرش ابریشم ایرانی است پرداخت کرده بود اما وقتی به اسلام‌آباد آمد دریافتیم آن فرش تقلبی است و در چین بافته شده است.
این فروشنده فرش در بازار اسلام‌آباد گفت: آن وقت بسیار دیر شده بود. چینی‌ها از روی تمام انواع فرش‌های گرانقیمت کپی‌برداری می‌کنند.
وی بسیار مشتاق است که بتواند اعتماد مشتریان خود را جلب کند. بسیاری از آنها حاضر به پرداخت هزاران دلار هزینه هستند اما قادر نیستند یک فرش ایرانی واجد شرایط را تشخیص دهند. بنابراین وی فرش‌های چینی را در خارج از مغازه‌اش قرار می‌دهد.
در عین حال امثال عمران امان در میان فروشندگان فرش در پاکستان بسیار اندک هستند.
برای خریداران ناآزموده تشخیص تفاوت میان یک فرش تقلبی چینی از نسخه ایرانی آن یا فرش هرک ترکی مشکل است. یک تفاوت مهم بین این دو قیمت است. یک فرش ابریشم چینی که از روی فرش ایرانی کپی‌برداری شده است یک‌سوم تا نصف قیمت فرش ایرانی قیمت دارد.
عمران امان در مورد کپی‌برداری چینی‌ها گفت: چینی‌ها شاید طرح‌های اصیل و سنتی نداشته باشند اما در
کپی‌کردن از طرح‌های دیگر کشورها چنان مهارتی دارند که می‌توانند نسخه‌ای به عینه از روی فرش اصلی تولید کنند.
در مورد اینکه چه زمانی و چگونه صنعت کپی‌برداری چین از روی فرش‌های ایرانی آغاز شد، دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد اما برخی معتقدند این کار از دهه ۱۹۹۰ در سین‌کیانگ چین آغاز شد. در عین حال یکی از بزرگ‌ترین کارگاه‌های تولید فرش‌های ایرانی در چین در مناطق مرکزی این کشور قرار دارد.
یک دیپلمات غربی علاقه‌مند به فرش‌های ایرانی گفت: چینی‌ها دریافتند کپی‌برداری از فرش‌های ایرانی و ترکیه‌ای بسیار سودمند است چراکه خریداران دیوانه این محصولات هستند و به علاوه هرکسی نمی‌تواند یک فرش اصیل را از نسخه چینی آن تشخیص دهد.
لطیف‌شاه یک تاجر فرش افغانی در کراچی با پیش‌بینی افول فرش چینی گفت: چینی‌ها قدرت رقابت خود را در این بخش از دست می‌دهند. در حال حاضر برخی پیش‌بینی می‌کنند صنعت کپی‌برداری فرش چین سقوط کند.
وی افزود: تعداد فزاینده‌ای از فروشگاه‌های فرش در حال حاضر فرش‌های چینی را از فرش‌های خاورمیانه‌ای جدا کرده‌اند تا به مشتریان نسبت به کیفیت کالاهای خود اطمینان دهند. من مشتریانی دارم که در سال ۲۰ هزار دلار برای خرید فرش هزینه می‌کنند. آنها نه‌تنها چشم دارند و تفاوت میان یک فرش اصیل ایرانی و کپی چینی آن را می‌بینند بلکه جزو بهترین مشتریان من هستند.
