از عذرخواهی از مردم تا ماجرای ورود هواپیماهای جدید به کشور

بیش از ۱۴ ماه از سکانداری نیکزاد در بخش حمل و نقل می گذرد. وی پس از اینکه هجدهم بهمن ماه ۸۹ به عنوان سرپرست وزارت راه و ترابری معرفی شد، پنجم تیر ماه ۹۰ پس از پایان مهلت قانونی سرپرستی، برای دریافت رای اعتماد نمایندگان مجلس به خانه ملت رفت و با ۲۰۵ رای سفید، ۱۶ رای کبود و ۱۶ رای ممتنع از مجموع ۲۳۷ نماینده ی حاضر به عنوان اولین وزیر راه و شهرسازی معرفی شد.

وی افزایش ظرفیت بنادر تجاری و حجم جابجایی بار و مسافر، ساماندهی سواحل و جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی،حفاظت از محیط زیست دریایی، افزایش ناوگان هوایی و کاهش عمر آن با تاکید بر استفاده از توان بخش خصوصی، توسعه فرودگاه ها با افزایش امکان پروازهای کوتاه برد بین مراکز استان ها در جهت رعایت عدالت، استفاده از تجارب نوین در توسعه زیربناها و روبناهای بخش با بکارگیری منابع به دست آمده از موسسات بین المللی و استفاده از مصالح نوین و سامانه نوین مدیریتی در کنار افزایش تعداد لوکوموتیو و واگن فعال، کاهش عمر ناوگان، واگذاری تصدی گری به بخش خصوصی، بکارگیری روش BOT و EPCF و استفاده از منابع صندوق توسعه ملی، اوراق مشارکت، سهام دولتی و توان بخش خصوصی را به عنوان بخشی از برنامه های بخش حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی اعلام کرد. با هدف بررسی عملکرد اولین وزارتخانه ادغام شده دولت دهم که نقش بسیاری در توسعه اقتصادی دارد با علی نیکزاد –وزیر راه و شهرسازی گفت و گویی را انجام داد ه ایم.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، نیکزاد با اشاره به توسعه ناوگان هوایی طی مدت حضورش در این وزارتخانه و نتیجه ورود هواپیماهای قطری و خرید هواپیما از روسیه، به دلیل عدم افتتاح قطعه چهارم آزادراه تهران شمال در سال گذشته از مردم عذرخواهی کرده و می گوید: در بخش بنادر در رقابت تنگاتنگ با کشورهای همسایه هستیم و اگر نتوانیم کاری کنیم که بندرها به موقع اقتصادی شوند بازار منطقه را از دست می دهیم.

وی همچنین مشکل مالی را مانع توسعه خطوط ریلی کشور می داند و بازهم از بخش خصوصی برای توسعه زیرساخت ها حمل و نقل کشور دعوت کرده و به آنها وعده همکاری می دهد.

آنچه در ذیل می خوانید مشروح این گفت و گو است:

*در راستای تجهیز و توسعه ناوگان هوایی کشور چه اقداماتی انجام شده است و چه برنامه هایی دارید؟

از زمانی که به عنوان سرپرست وزارت راه و ترابری سابق معرفی شدم تا پایان سال گذشته ۱۱ فروند هواپیما به ناوگان هوایی کشور اضافه شده است و حتی در روزهای پایانی سال گذشته نیز هواپیما وارد کردیم اما شاید صلاح نباشد وقتی هواپیما وارد می کنیم مراسم رسمی بگیریم و روبان ببریم.

همچنین در طول سال ۹۰، ۱۹۲ هزار پرواز انجام شد که ۳۶ هزار پرواز خارجی و مابقی پروازها داخلی بوده است. اکنون ۱۸ ایرلاین و ۶۳ فرودگاه در صنعت هوایی کشور فعال هستند و خطوط هوایی با احساس مسوولیت به رغم فشارهایی که وجود دارد کارشان را انجام می دهند و ما نیز بر حداقل تاخیر، رعایت ایمنی پروازها با حساسیت و جدیت و همچنین رعایت حال مسافران تاکید بسیار داریم.

*هواپیماهایی که وارد ناوگان هوایی کشور می شوند غربی هستند یا شرقی؟

فرقی ندارد، هواپیمایی را وارد می کنیم که مورد تایید سازمان هواپیمایی کشوری باشد، دانش، تکنیک، مصرف سوخت و سایر مشخصات آن با کشور سازگار باشد زیرا ما در کشور جایی را داریم که در زمستان دمای آن ۲۷ درجه زیر صفر است اما کشورهایی در منطقه هستند که اصلا زمستان ندارند بنابراین اگر مشخصات هواپیمایی با کشور ما سازگاری داشته باشد، اجازه ورود آن را می دهیم و به طور کلی برای هر کسی که بخواهد در صنعت هواپیمایی ورود پیدا کرده و هواپیما وارد کند تسهیلات ویژه ای قائل می شویم و ورود هواپیما را تسهیل و در حد امکان از منابع صندوق توسعه ملی کمک می کنیم اما شرط اول و آخرم این است که هواپیما باید مورد تایید سازمان هواپیمایی کشوری باشد.

*نتیجه خرید هواپیما از روسیه چه شد؟

در سفر به روسیه پیشنهاد کردیم از هواپیماهای سوخو، توپولوف یا سایر هواپیماهایی که با آب و هوا و جغرافیایی کشور همخوانی دارد، به تعداد اندک به ما بفروشند تا در آینده از آن ها تعداد بیشتری بخریم، بنا شد روسها به ما خبر بدهند که پیگیری کردیم و به نتیجه نرسید.

*آیا ورود هواپیماهای قطری و پرواز آن ها تحت نام ایرلاین های داخلی منتفی شد؟

بنا نبود هواپیماهای قطری وارد کشور شده و متولی جابه جایی مسافر شوند بلکه بنا بود تحت نام شرکت های هواپیمایی داخلی و زیر پرچم ایران جابه جایی مسافران را انجام دهند و بلیت آن ها نیز از طریق شرکت های داخلی به فروش برسد که فعلا نمی آیند البته آنها برای انجام این کار تمایل دارند.

*مخالفت ایرلاین ها باعث شد که ورود ایرلاین های خارجی منتفی شود؟

خیر. بالاخره ما در تحریم و جنگ اقتصادی هستیم.

*برای اقتصادی شدن و توسعه فرودگاه ها به عنوان ویترین کشور چه برنامه ای دارید؟

۶۳ فرودگاه در کشور داریم که تحت نظر شرکت فرودگاه ها فعالیت می کنند، از این تعداد،سه فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره)، شهید هاشمی نژاد مشهد و مهر آباد توجیه اقتصادی دارند به صورتی که درآمدهای این فرودگاه ها هزینه هایشان را پوشش می دهد. اما فرودگاه هایی هستند که هفته ای دو پرواز در آن ها انجام می شود و در نتیجه درآمدشان پاسخگوی هزینه ها نیست با این شرایط، هنوز در کشور به این توافق نرسیده ایم که فرودگاه ها در سه یا چهار منطقه اساسی واقع شوند و مردم از این فرودگاه ها برای انجام پروازهایشان استفاده کنند، به درست یا غلط بودن این موضوع کاری ندارم اما همه دوست دارند در شهرشان فرودگاه داشته باشند.

*در زمینه سرمایه گذاری بخش خصوصی چرا در وزارت راه و شهرسازی نسبت به استفاده از سرمایه گذاران خارجی تمایل بیشتری وجود دارد؟ مانند ورود فرانسوی ها و چینی ها به آزادراه تهران ــ شمال. آیا اگر از ابتدا ساخت آزادراه تهران – شمال را به متخصصان داخلی واگذار کرده بودیم تاکنون پروژه تکمیل نشده بود؟

اولا ساخت تهران – شمال را به خارجی ها واگذار نکردیم بلکه به بنیاد مستعضفان واگذار کردیم و چینی ها نیز توسط بنیاد به این پروژه وارد شدند. در مورد سرمایه گذاری نیز، از زمانی که من وارد وزارت راه شدم، پنج الی شش مورد سرمایه گذاری توسط سرمایه گذاران داخلی انجام شد.۴۱۰۰ میلیارد تومان برای برقی کردن تهران – مشهد سرمایه گذاری صورت گرفت. ۵۸۰ کیلومتر بزرگراه از سیرجان تا بندرعباس به روش BOT انجام شد.احداث پارکینگ ها و هتل های فرودگاه ها نیز توسط ایرانی ها انجام می شود. اما قید نمی گذاریم که سرمایه گذار حتما ایرانی باشد یا خارجی بلکه هر بخشی خصوصی که اهلیت مالی و فنی داشته باشد را برای سرمایه گذاری می پذیریم اما در وهله اول تمایل استفاده از سرمایه گذاران داخلی است. در مورد پروژه هایی مانند قطار سریع السیر نیز علاوه بر مسائل مالی، تکنیک در امر روسازی مطرح بود که با در نظر گرفتن همه جهات، تنها کشور چین ما با همکاری می کند.

* آیا فکر نمی کنید پروژه آزادراه تهران ـ شمال طولانی شده است؟ هر وزیری که سر کار می آید در مورد این پروژه وعده ای می دهد اما آیا ۱۸ ۱۹ سال زمان در مورد یک پروژه زیاد نیست؟

به دلیل عدم افتاح قطعه چهارم آزادراه تهران ـ شمال از مردم عذرخواهی می کنیم زیرا وعده داده بودیم که قطعه چهارم از مرزن آباد تا چالوس به طول ۲۲ کیلومتر را تا پایان سال گذشته به پایان برسانیم که متاسفانه در نقطه ورودی به چالوس رانش زمین رخ داد و این امر تا حدودی کار را به تعویق انداخت. در مورد قطعه اول از تهران تا شهرستانک که ۶۰ کیلومتر مسیر را کوتاه می کند کار در سال جاری انجام می شود و این قطعه نیز به بهره برداری می رسد. در مورد قطعه های دو و سه نیز با بخش خصوصی توانمند و امتحان پس داده مذاکره کردیم اما در نهایت از ساخت این دو قطعه انصراف دادند زیرا معتقد بودند که توجیه اقتصادی ندارد زیرا باید نرخ عوارض زیاد تعیین شود که مردم راضی به پرداخت نیستند.

به هر حال در سال جاری قطعه های ۴ و ۱ را تمام می کنیم و در مورد قطعات دو و سه نیز بسیار امیدوار بودیم که بخش خصوصی وارد شود و در دولت دهم عمده کار انجام بپذیرد اما فعلا بخش خصوصی نیامده و شاید به این نتیجه برسیم که دولت، خودش دو هزار میلیارد هزینه کند و این پروژه را بسازد.

*در مورد بنادر و به ویژه بنادر جنوبی ظرفیت جابه جایی مسافر و گردشگری بسیاری داریم اما در مقایسه با بنادر کشورهای همسایه تا حدودی عقب هستیم آیا اقدامی در این راستا انجام داده اید؟

در بنادر سالانه ۶۵۰ میلیارد تومان درآمد داریم و ۵۵۰ میلیارد تومان کار می کنیم. اکنون توسعه بندر چابهار را در دست انجام داریم و در بندر امام خمینی(ره) نیز بخش خصوصی خارجی ۳۰۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری می کند. در بندر شهید رجایی و بوشهر نیز توسعه های خوبی اتفاق افتاده است و ظرفیت جابه جایی بار و مسافر افزایش یافته است. بنابراین در رقابت تنگاتنگ با کشورهای همسایه هستیم و اگر نتوانیم کاری کنیم که بندرها به موقع اقتصادی شوند بازار منطقه را از دست می دهیم، بنابراین چنین مسئله ای مدنظر ما است و سازمان بنادر و دریانوردی نیز با تمام توان کار می کند اما واقعیت این است که بخش خصوصی باید در بنادر سرمایه گذاری عمده را انجام دهد بارها نیز چنین مسئله ای را اعلام کرده ایم اما فعلا سرمایه گذاری جدی در بنادر نیست که شاید به دلیل ناشناخته بودن فرصت های سرمایه گذاری باشد است، با این شرایط فعلا خودمان بنادر چمخاله، امیرآباد، کیاشهر در شمال و بنادر چابهار، بوشهر و امام خمینی را تکمیل می کنیم.

*در بخش حمل و نقل ریلی ظرفیت موجود پاسخگوی میزان نیاز نیست، چه برنامه ای برای افزایش ظرفیت دارید؟

اگر روزی راه آهن کم بیاورد روز خوش ما است زیرا اکنون مشتری راه آهن افراد خاص نیستند و همه از این نوع حمل و نقل استفاده می کنند و این به معنای آن است که خدمات راه آهن ارتقای یافته است. گذشت زمانی که مسافران قطارها به دلیل شرایط کوپه ها و بوی نامطبوع راضی نبودند، اکنون راه آهن اصلاح شده و اقشار مختلف جامعه از آن استفاده می کنند. در حال حاضر از ۱۳ هزار کیلومتر راه آهن بهره برداری می کنیم که طی سه سال گذشته این میزان ۱۰ هزار کیلومتر بوده است. بنابراین سالانه سه هزار کیلومتر خط ریلی را ساختیم و تحویل دادیم پس با این اقدام و ورود ناوگان جدید ظرفیت در حال افزایش است.

*آیا با شرایط فعلی توان و امکان تحقق سند هدف چشم انداز مبنی بر دارا بودن ۲۵ هزار کیلومتر خط ریلی در سال ۱۴۰۴ وجود دارد؟

۱۵ هزار کیلومتر خط ریلی در دست احداث داریم و ظرفیت و توان ساخت در کشور وجود دارد اما گیر ما مشکل مالی است که برای رفع مشکل از منابع حاصل از فروش اوراق به این بخش اختصاص می دهیم.