ناشناخته ماندن جايگاه طراحي فرش مدرن (بخش دوم )

جايگاه طراحي فرش مدرن با اين قياس آشکارتر مي‌شود که چنين فرض شود اگر عناصر فراواني از گل و برگ و غنچه و … با تعداد رنگ بالا در قالب‌ها و ساختارهاي سنتي مشخص مثل لچک ترنج و يا خشتي و … در اختيار يک طراح گذاشته شود ساده تر مي‌تواند اين عناصر را چيدمان و ترکيب بندي کند و يا اگر که تنها چند عنصر ساده مثل چند خط افقي با دو يا سه رنگ با ساختاري آزادانه در اختيار وي گذاشته شود؟ کدام يک به تفکر بيشتري نياز دارد؟

حال اگر از فرد طراح چنين خواسته شود که با اين عناصر اندک و رنگ‌هاي محدود طرحي داراي هويت درآميزد، کار وي چالش برانگيزتر شده و نياز به تبحر و تسلط بيشتري خواهد داشت چرا که وي بايد تمامي عناصر فرمي و رنگي و ساختاري اصيل فرش را شناخته و در ذهن داشته باشد تا بتواند با چند اشاره کوتاه و مختصر آن ها را تداعي کند.

يکي از تمرين‌هايي که مي‌تواند ذهن مخاطب را در اين موضوع به چالش وادارد اين است که وي هم اکنون يک قلم برداشته و ظرف سي دقيقه صندلي اتاق خود را ترسيم نمايد. حال ظرف ده دقيقه همين کار را تکرار نمايد. باز هم اين تمرين تکرار گردد اما اين بار تنها با در اختيار داشتن يک دقيقه زمان و در تمرين آخر ظرف ده ثانيه صندلي اتاق خود را به تصوير بکشد. حال، حاصل هر چهار تمرين را کنار هم گذاشته و به روندي که وي در ترسيم صندلي اتاق خود طي نموده است بيانديشد. تعداد خطوط کم شده است اما تاثير آنها بسيار حساس شده و فرد بايد تنها برخي از خطوط اصلي را برگزيند تا صندلي را حتي‌الامکان شبيه صندلي اتاق خود ترسيم نمايد.

در طراحي مدرن نيز مانند تمرين بالا فرد طراح با تعداد عناصر محدود اما بسيار سرنوشت ساز روبروست مانند نوشتن يک داستان کوتاه که نويسنده بايد براي کوتاه کردن داستان خود گاهي تا چند جمله، از تعداد شخصيت‌هاي داستان و مکالمات اضافه بکاهد و در عوض بر موثر بودن نقش آنان بي‌افزايد.

بنابراين اگر از تعداد عناصر در طراحي مدرن کاسته شده و طراح به ايجاز و اشاره روي مي‌آورد نشان از سادگي ناشي از عدم نياز به تسلط و تبحر طراح نيست و در حقيقت همان طور که طراحي فرش سنتي نياز به تبحر و شناخت بسيار بالايي دارد طراحي فرش مدرن نيز به همان نسبت مهارت و خلاقيت طراح را به چالش مي‌کشد و ارزيابي ناآگاهانه طراحي فرش مدرن امري نادرست است.

بخش اول

بخش سوم