وقتی پیشکسوتان فراموش می‌شوند؛ نقدی بر نهمین همایش نساجی کاشان

کارشناس تکنولوژی نساجی
مهندس ناصر زجاجی

به مناسبت برگزاری نهمین همایش صنعت نساجی و فرش ماشینی در کاشان، لازم می‌دانم به نوبه خود از برگزارکنندگان این رویداد، به‌خصوص دوستان عزیز در سرای نوآوری و به ویژه جناب آقای دکتر دیاری، صمیمانه تقدیر و تشکر نمایم. به باور من، حضور در چنین سمینارهایی زمانی ارزشمند است که نکاتی که به نظر می‌رسد باید مطرح شود، بیان گردد تا در برگزاری جلسات بعدی، مدنظر قرار گیرد.

۱. علیرغم اعلام ساعت شروع جلسه در ۱۷:۳۰، مراسم با تأخیری غیرقابل قبول آغاز شد.

۲. نکته جالب در این جلسه که در هشت جلسه پیشین شاهد آن نبودیم، آوردن کیک به مناسبت چهل و یکمین سالگرد افتتاح دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان بود و از دوستانی دعوت شد تا شمع را خاموش کرده و کیک را ببرند.
تا اینجا همه چیز خوب بود، اما آنچه جای تأمل و البته تأسف داشت:

الف) سخنرانی ریاست محترم دانشگاه آزاد که طی چند سالی که من شاهد بوده‌ام، بدون کمترین آگاهی از صنعت نساجی و حتی موضوع سمینار انجام شد. یادش بخیر زمانی که ریاست دانشگاه را اساتید نساجی برعهده داشتند یا دست‌کم آگاهی لازم را داشتند. ظاهراً ایشان فراموش کرده‌اند که دوستان و پیشکسوتان بسیاری با تلاش و زحمات فراوان، این جایگاه را امروز به ایشان سپرده‌اند.

ب) عجیب‌تر آنکه با ذکر تاریخ تأسیس دانشگاه در سال ۱۳۶۳، به نظر می‌رسید فراموش کرده‌اند چه کسانی خون دل خوردند تا امروز با افتخار مراسم سالگرد برگزار شود.

ج) دانشگاه آزاد اسلامی کاشان در سال ۱۳۶۳ با دو رشته کارشناسی عمران و نساجی و دو رشته کاردانی حسابداری و ادبیات، در مهمانسرای کارخانجات مخمل و ابریشم کاشان آغاز به کار کرد.

د) افراد شاخص و مؤثر، به‌خصوص در آغاز آموزش ایده‌آل نساجی، مرحوم دکتر سربلوکی، دکتر ثابت، دکتر حسینی راوندی، مهندس شاعری و مهندس حسینی بودند که سال‌ها ریاست دانشگاه را برعهده داشتند. آیا انصاف است که حتی نامی از این بزرگان و بسیاری دیگر که لازم است یاد شوند، برده نشود؟

هـ) فراموش نکنیم که محل ثبت‌نام دانشگاه، اتاق کوچکی در یک کانکس بود که مرحوم صدوقی و مهندس بیدگلی مسئول آن بودند. دفتر رئیس دانشگاه نیز اتاقی ۲.۵ در ۳.۵ متر پشت صحنه سالن نمایش بود که حتماً دکتر ثابت عزیز به یاد دارند.

و) اغلب دانشجویان دوره‌های اول و دوم از کارکنان کارخانجات مخمل و ابریشم بودند که با وام شهریه و محاسبه نصف زمان کار، در کلاس‌ها حضور پیدا می‌کردند.

ز) انیشتین می‌گوید: «هر کس گذشته را فراموش کند، محکوم است آن را دوباره تکرار کند.» من متعجبم از این فراموشی‌ها.

ح) جالب است که بیشتر اساتید نساجی در آن زمان، فوق‌لیسانس‌های در حال فارغ‌التحصیلی از دانشگاه امیرکبیر بودند (آقایان دکتر عترتی، معروفی، شوشتری، محدث، اختیاری، جدی، برادران شیخ‌زاده، قره‌آغاجی، نصرتی و…) که با هماهنگی مهندس حسینی راوندی و همراهی دکتر ثابت به کاشان می‌آمدند.

ط) نمره قبولی واحدهای درسی در سال‌های اول، ۱۲ به بالا بود و دانشگاه آزاد کاشان دومین دانشگاه در کشور بود که این مصوبه را داشت.

ی) پس از مدتی زمینی در ابتدای خیابان بهشتی برای احداث دانشگاه اختصاص یافت که با تلاش و زحمات فراوان دکتر ثابت، مهندس شاعری، بابایی حسینی، اصفهانیان و دیگران به دانشگاه تبدیل شد.

ک) در ادامه، با پیگیری‌های مجدانه دکتر ثابت و سایر دوستان، بیست و دو هکتار زمین در دشت اقبالیه (محل فعلی دانشگاه) در اختیار گرفته شد تا به دانشگاهی تبدیل شود که امروز ریاست محترم آن نه تنها اطلاعی از گذشته آن ندارد، بلکه حتی زحمت کسب آگاهی در این خصوص را به خود نداده است.

اساتید محترم فعلی نساجی که خود نسل دوم هستند نیز لازم است آگاهی و مطالعه بیشتری در خصوص تاریخچه دانشگاه داشته باشند.

به قول معروف: «شکر نعمت، نعمتت افزون کند.»
با آرزوی عزت مستدام برای کاشان

برای مشاهده جدیدترین اخبار صفحه اینستاگرام مجله نساجی کهن را دنبال کنید.