نساجي قابليت تبديل شدن به صنعت اول کشور را دارا است
عضو هيات مديره جامعه متخصصين نساجي ايران و عضو هيات مديره انجمن صنايع نساجي ايران معتقد است كه صنعت نساجي با وجود دانشگاه هاي معتبر و 12 هزار نفر تحصيل كرده و مهيا بودن زيرساخت ها، دانش و تكنولوژي، متخصص و نيروي كار ماهر و تجربه لازم، قابليت تبديل شدن به صنعت اول كشور را داراست.
با بروز بحران جهاني و كاهش تقاضاي كالا در دنيا واحدهاي توليدكننده نساجي در بخش فروش و تقاضا با مشكلاتي روبه رو شده اند . اگربا كاهش قيمت مواد اوليه به دليل بحران، تقاضا در بازار وجود داشت دوران طلايي براي صنعت نساجي بود اما با وجود اين مشكل بساري از صنايع نساجي به خصوص توليدكنندگان فرش و پتو در فروش محصولات خود مشكل دارند.
يكي از ديگرمشكلات عمده صنعت نساجي وابستگي دولت به اقتصاد نفتي است. اين معضل باعث شده كه دولت به صنايع به چشم يك منبع درآمدزا و ارز آور نگاه نمي كند بلكه بيشتر به جنبه اشتغالزايي آن توجه دارد و نيازهاي خود را از محل منابع نفتي برطرف مي كند. نگاه دولت به اين صورت يك نگاه عامرانه به صنعت است در صورتي كه وقتي در يك بنگاه اقتصادي ثروت توليد شد و آن بنگاه به سمت سودآوري پيش رفت، اين سود آوري خود به خود به سمت توسعه حركت كرده و با رشد بنگاه، اشتغالزايي نيز ايجاد مي شود. همچنين در كشور ما هزينه هاي توليد نسبت به ميانگين جهاني آن 30 درصد بالاتراست كه دليل عمده اين مساله پايين بودن بهره وري است. در نتيجه قيمت تمام شده محصولات ما نسبت به ساير كشورها بالاتر مي رود كه اين امر موجب كم شدن قدرت رقابت توليد كنندگان با محصولات وارداتي موجود در بازارهاي داخلي و جهاني مي شود و مشكلاتي را در بخش صادرات به وجود مي آورد.
در بخش ديگري او اينچنين مي افزايد که امروزه صادرات صنايع نساجي ايران سالانه حدود 500 ميليون دلار است در صورتي كه مجموع تجارت جهاني در بخش نساجي بالغ بر 500 ميليارد دلار است و كشورما، يك هزارم تجارت جهاني را در اين بخش به خود اختصاص داده كه متاسفانه با توجه به سابقه اين صنعت در كشور ميزان تحقير آميزي است. كشور ما مي تواند با برنامه ريزي مشخص و رفع موانع موجود به راحتي اين عدد را در مدت دو سه سال به 10 برابر برساند اما از آنجايي كه دولت پيوسته وابسته به دلارهاي نفتي بوده توجه ويژه به بخشهاي صنعتي نداشته و اين مساله موجب عقب افتادگي ما در اين زمينه شده است.
