تداوم رشد صادرات نساجی پاکستان؛ فرصت‌ها و چالش‌ها

صنعت نساجی پاکستان که ۶۳ درصد صادرات کشور را به دوش می‌کشد، همچنان ستون فقرات اقتصاد این کشور به شمار می‌رود. براساس گزارش اخیر شورای نساجی پاکستان (PTC)، صادرات نساجی در دو ماه نخست سال مالی ۲۰۲۶-۲۰۲۵ (جولای و آگوست) به ۳.۲۱ میلیارد دلار رسید که نشان‌دهنده ۱۰ درصد رشد نسبت به مدت مشابه سال گذشته است.

رشد پایدار با چالش‌های کوتاه‌مدت

درحالی‌که صنعت نساجی در مسیر بلندمدت رشد قرار دارد، نوسانات ماهانه آسیب‌پذیری آن را نمایان می‌کند. کل صادرات پاکستان در این بازه ۵.۱ میلیارد دلار گزارش شده که تنها ۰.۶۵ درصد رشد سالانه داشته است. در آگوست ۲۰۲۵ صادرات نسبت به سال گذشته ۱۲.۵ درصد کاهش یافت و در مقایسه با جولای نیز ۱۰ درصد افت داشت.

حرکت به سوی محصولات با ارزش افزوده

گزارش نشان می‌دهد که بخش محصولات با ارزش افزوده موتور محرک اصلی رشد بوده است. در بخش‌هایی چون پوشاک کشباف، پوشاک غیرکشباف و منسوجات خانگی، رشد بیش از ۱۰ درصدی ثبت شده است. این در حالی است که محصولات سنتی مانند پنبه خام و نخ با کاهش روبه‌رو شده‌اند؛ روندی که بیانگر تغییر ساختاری صنعت نساجی پاکستان به سمت تولیدات با ارزش بالاتر است.

بازارهای اصلی صادرات

اتحادیه اروپا با ۱.۳ میلیارد دلار همچنان بزرگ‌ترین مقصد صادراتی پاکستان است. صادرات به ایالات متحده در سطح ۸۷۸ میلیون دلار ثابت مانده و صادرات به بریتانیا به ۳۰۹ میلیون دلار افزایش یافته است. همچنین، بنگلادش با ۱۲۱ میلیون دلار و امارات متحده عربی با ۱۰۱ میلیون دلار از مقاصد مهم صادراتی بوده‌اند. این توزیع ضمن تأکید بر اهمیت حیاتی اتحادیه اروپا، ریسک وابستگی بیش‌ازحد به یک بازار واحد را نیز نشان می‌دهد.

الزامات تقویت رقابت‌پذیری

برای حفظ و تقویت رشد، گزارش PTC پیشنهادهایی ارائه کرده است:

• هم‌سطح‌سازی قیمت انرژی با رقبا
• ساده‌سازی نرخ‌های مالیاتی و تسریع بازگشت مالیات به صادرکنندگان
• کنترل هزینه‌های نیروی کار در سطح کشورهای رقیب مانند بنگلادش
• سرمایه‌گذاری در انرژی سبز و توسعه محصولات نوآورانه
• تصویب سیاست‌های صادراتی بلندمدت با ضمانت حقوقی

جمع‌بندی

صنعت نساجی پاکستان با تمرکز بر محصولات ارزش افزوده توان افزایش صادرات خود را دارد، اما رفع مشکلاتی چون هزینه بالای انرژی، سیاست‌های کارگری و کاهش بازارهای سنتی ضروری است. پاکستان برای حفظ جایگاه خود در بازارهای جهانی به‌ویژه اروپا، نیازمند اصلاحات ساختاری فوری و پایدار است.