پشت پرده مافیای واردات چادر مشکی کیست؟
محمدحسین جعفریان :
گاهی که در محافل سخن از مافیا درعرصه های اقتصادی می شود، برخی دوستان مرا به توهم توطئه متهم می کنند.
اما مواردی هست که ربطی به توهم ندارد و همه چیز چون روز روشن است. مثلاً حکایت سیگار؛ در هر بقالی و دکه ای انواع سیگار بدون برچسب گمرک هست. یعنی قاچاقی وارد کشور شده. اما این چه قاچاقی است که تا اقصی نقاط مملکت کالایش را می رساند و توزیع می کند و کک هیچ کس هم نمی گزد. چنین حجمی از کالا چطور قاچاقی وارد می شود؟ چرا همه جاهست؟ بی گمان این یک مافیاست که نمی خواهند یا نمی توانند جلوی آن را بگیرند.
یکی دیگر از رازهای اقتصادی که هفته گذشته هم رسانه ملی به آن پرداخت، حکایت چادر مشکی در سرزمین ماست. پس از سه دهه از آغاز انقلاب در حالی که ما توانسته ایم موشکهای دوربرد و کشتیهای عظیم و داروهای پیچیده و سوخت هسته ای و… بسازیم، هنوز نوابغ ما در تولید چادر مشکی ناتوانند! ما بزرگترین مصرف کننده و جالب است که بزرگترین واردکننده چادر مشکی در جهانیم. آیا این هم توهم توطئه است؟!
بی شک یک مافیایی این وسط هست که از واردات چادر مشکی سود باد آورده و بسیار هنگفتی را به جیب می زند. برای همین نمی گذارد سازندگان وطنی پا بگیرند و تولید آن، داخلی بشود. اگر چنین شود، دست آنها از یک پول قلمبه و یا مفت کوتاه می شود. چنین است که پس از سی سال هنوز، هر ساله صدها میلیون و بلکه میلیاردها دلار ارزی که در این برهه برای صنایع مملکت از نان شب واجب تر است، صرف واردات چادر مشکی می شود.جالب آنکه مردم هم این تناقض را فهمیده اند. برخی حتی از نوع حجاب با چادر مشکی رو گردانند و مدعی اند بخشی از تبلیغ و تشویق چادر، توسط همان مافیاست و ربطی به ارزش ندارد. آنها سنگ خودشان را به سینه می زنند تا مصرف بیشتر شود و آنها پول بیشتری از واردات به جیب بزنند. ببینید سودجویی های یک عده آدم فرصت طلب تا چه حد و چگونه به اصلی ترین ارزشهای دینی و اعتقادی مردم هم می تواند ضربه بزند.
جالب است چند سال پیش نیز همین اعتراضها اوج گرفت و عده ای آمدند و در رسانه ملی حرفهایی زدند. حتی گفته شد نخبگان دانشگاه صنعتی اصفهان مدتها پیش فرمول رنگ ثابت این چادرها را که مهمترین گیر در تولید نوع مرغوب آن است کشف کرده اند، اما به هزار و یک شیوه جلوی پایشان سنگ اندازی شده تا کار به مرحله تولید انبوه نرسد و دلالها از سود یا مفت وارداتشان محروم نشوند. اما همه چیز در حد حرف باقی ماند.
امسال سال تولید ملی و حمایت از سرمایه ایرانی است. باور کنید شرم آور است کشوری که در مؤسسه رویان، پیچیده ترین پژوهشها و کشفها را در سطح جهان دارد و ماهواره به فضای می فرستد و… و… و… نتواند پارچه چادر ملی خود را تولید کند و سی سال متوالی پول این مردم را در حلق کارخانجات ژاپنی و کره ای بریزد و سود دلالی اش را عده ای زالو صفت ببرند. اینها چه کسانی هستند و دمشان به کجا گره خورده که با این همه واویلای رسانه ای باز هم به ریش همه می خندند و کارشان را می کنند؟!
