آ شنايي با كريستين ديور

دانلود نسخه دیجیتال مجله کهن
شهرت کريستين ديور به عنوان يکي از مهمترين طراحان لباس زنانه در قرن بيستم زماني آغاز شد که او اولين مجموعه خود را در سال 1947 ارائه کرد. او دراين مجموعه ” نگاه جديد” New Look را معرفي کرد . ترکيب شانه هاي گرد شده و منحني ، يک کمربند تنگ که محکم بسته مي شد و دامن حجيم و پف دار نگاه جديدي بود که از ماوراي ظرافت ، زنانگي و توانگري به مد و پوشاک زنان نگاه مي کرد . پس از سالهاي بسياري که از استفاده اونيفورمهاي نظامي ، کمبودها و محدوديتهاي مربوط به لباسهاي مردانه مي گذشت ، ديور نه تنها يک نگاه جديد را ارائه کرد بلکه يک چشم انداز و نظريه جديد را معرفي کرد
ديور پس از تولد تا سن ده سالگي در نورماندي فرانسه بود و در ده سالگي به همراه والدين خود به پاريس رفت . او پس از تحصيل در علوم سياسي ، در ارتش خدمت کرد . طراحي لباس را تا سال 1935 شروع نکرده بود ، در اين سال او به پاريس بازگشت و شروع به فروش طرحهاي اوليه خود کرد . رابرت پيگرت طراح لباس، او را در سال 1938 استخدام کرد . در طول جنگ جهاني دوم ، ديور در جنوب فرانسه خدمت مي کرد ، سپس در سال 1941 دوباره به پاريس بازگشت و در سالن طراحي بزرگتري براي لوسين للونگ مشغول به کار شد . ديور در سال 1946 با پشتيباني مارشال بوساک ، صاحب کارخانه منسوجات ، سالن مد خود را افتتاح کرد .
ديور کمک کرد تا پاريس محاصره شده پس از جنگ ، مجددا به پايتخت و مرکز مد تبديل شود. هر کدام از مجموعه هاي او در سراسر اين دوره داراي موضوعي بودند . در بهار سال 1947، مانکني با نام پيشنهادي ” کارول ” يا “شکل 8″ ارائه کرد که مدل جديدي بود با شانه هاي برجسته ، رانهاي مشخص و برجسته و کمري باريک . درمجموعه بهار سال 1953، با نام لاله ، تعداد زيادي تصويرهاي پرگل و نقشدار را نشان مي داد . مدل ” خط A ” بهار سال 1955 ، با کمري نامشخص و نيمرخي صاف که بر روي رانها و پاها پهن و عريض مي شد به حرف A بزرگ شباهت داشت . بعضي از طرحهاي ديور به زمان امپراطوري دوم و ساير سبکهاي تاريخي شباهت داشت و از آنها شبيه سازي شده بود ، اما او همچنين لباسهاي مردانه را طراحي مي کرد و آنها را بخشي از مدلهاي قفسه مدرن قرار مي داد . ديور در آخرين مجموعه خود احساس کرد به مدلي ملايم تر نياز دارد و لباسهاي خواب زنانه ، پيراهنهاي آستين کوتاه (تونيکهاي) تنگ و پوششي شبيه لباس ساري زنان هندي طراحي کرد .
ديور به همرا شريک خود جکووس رووت ، درايجاد قراردادهاي کاري در تجارت مد پيشگام شد . در سال 1948 ، او قراردادهاي پر سودي در معامله براي لباسهاي خز دار ، جورابهاي زنانه ساق بلند و عطر ترتيب داد که نه تنها ايجاد در آمد و منفعت مي کرد ، بلکه او را به يک نام خانوادگي و آشنا بدل کرد . در حالي که سالن مد ديور امروزه هنوز در حال پيشرفت است ، مرگ نا بهنگام ديور در سال 1957 دنياي مد را از يک رهبر بزرگ صاحب سبک محروم کرد . کريستين ديور با نام خود تنها يک دهه طراحي کرد ، اما تاثير او در مد تا سالهاي بسياري پس از آن باقي خواهد ماند .
نيم تنه ” بار” کريستين ديور با شانه هاي شيب دار ، نيم تنه منحني و برش دار ، کمر باريک و فشرده و رانهاي باد کرده و حجيم نمونه اي از مجموعه ” نگاه جديد” اوست . اين مدل انکاري بر سبکهاي دهه هاي 20 و 30 قرن بيستم بود ، همچنين به طور آشکاري مرهون سبکها و مانکن هاي اواخر قرن نوزدهم بود. اگرچه به نظر مي رسيد که اين مانکن ساخته شده دردهه 1950 ، تا حدودي باعث راحتي و استراحت قسمت پاييني بدن مي شد ، مجلات مد کنترل و رژيم غذايي سختي را تحميل کردند. در سال 1949 ، وگو رژيم غذايي ايکس را معرفي کرد ، يک رژيم 750 کالري در روز که بايد ده روز ادامه مي يافت و چندين نسخه از آن در دهه 1959 منتشر شد . يک سرمقاله در سال 1953 در ” بازار چنگ نواز” بيان کرد ، افرادي که در حفظ شکل و ظاهر مناسب خود موفق نيستند ” به اندازه کافي و مناسب در مورد اينکه بخواهند در بهترين حالت ظاهري ممکن خود ديده بشوند ، نظري ندارند ” . اين تاکيد و اهميت دادن به کنترل داخلي و حفظ شکل ظاهري مناسب شايد دليلي شد تا لباسهاي زير بزرگ و حجيم قرن نوزدهم زياد در مانکن ها و مدلها استفاده نشود . کمربندهاي تنگي که به عنوان لباس زير در دهه 1950 معرفي شد تنها چهار اينچ عرض داشت . بيشتر لباسهاي ورزشي در اين دهه روش ديور را دنبال مي کردند.