بحران نساجی ترکیه ادامه دارد

صنعت نساجی و پوشاک ترکیه با یکی از سخت‌ترین دوره‌های خود در سال‌های اخیر روبه‌روست. بنا بر داده‌های رسمی که توسط اومر فتی گورَر، نماینده حزب CHP اعلام شد، تنها در هشت ماه نخست سال ۲۰۲۵، مجموعاً ۲ هزار و ۷۸۱ واحد تولیدی در بخش نساجی و پوشاک فعالیت خود را متوقف کرده‌اند؛ اتفاقی که منجر به بیکاری بیش از ۵۸ هزار کارگر شده است.

به گفته گورَر، این روند تنها نشانه یک رکود مقطعی نیست، بلکه بیانگر شتاب گرفتن فروپاشی ساختاری در یکی از صنایع کلیدی ترکیه است. افزایش هزینه‌های تولید، نوسان نرخ ارز، بحران تأمین مواد اولیه و وابستگی شدید به واردات پنبه، فشار مضاعفی بر تولیدکنندگان وارد کرده است.

طبق آمار، تعداد واحدهای فعال در بخش تولید پوشاک و نساجی از ژانویه تا اوت ۲۰۲۵ به ترتیب ۴۳۷ و ۲,۳۴۴ واحد کاهش یافته است. بحران، کارخانه‌های بزرگ را نیز در بر گرفته؛ به‌طوری‌که چندین واحد تولیدی دارای ۵۰۰ تا بیش از ۱,۰۰۰ کارگر نیز تعطیل شده‌اند.

در همین مدت، ۲۸۹ شرکت نساجی درخواست کُنکورداتو داده‌اند و تعداد بیشتری از تولیدکنندگان خطوط تولید خود را به کشورهایی مانند مصر منتقل کرده‌اند؛ اقدامی که به گفته کارشناسان، نتیجه ترکیبی از هزینه‌های سنگین انرژی، محدودیت‌های مالی، کاهش تقاضای داخلی و افزایش هزینه مواد اولیه است.

به‌موازات صنعتی، بحران در بخش تولید پنبه نیز عمیق‌تر شده است. واردات پنبه در هشت ماه نخست سال ۷۸۸ هزار تن بوده که هزینه‌ای بیش از ۱.۳ میلیارد دلار بر اقتصاد ترکیه تحمیل کرده است. از سوی دیگر، کاهش تولید داخلی پنبه و عدم صرفه اقتصادی برای کشاورزان، وابستگی کشور به واردات را به نقطه نگران‌کننده‌ای رسانده است.

گورَر هشدار داد:

«در حالی که کارخانه‌های نساجی یکی پس از دیگری تعطیل می‌شوند، تولید پنبه نیز سقوط کرده است. اگر دولت فوراً مداخله نکند، زنجیره کامل صنعت نساجی ترکیه با بحرانی جدی مواجه خواهد شد.»