فرصت‌ها و چالش‌های صنعت نساجی
دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران گفت: ایجاد یک فرصت شغلی در صنعت نساجی نیازمند سرمایه‌گذاری حدود ۱۰ میلیون تومانی است
مهدی یکتا در گفت‌وگو با خبرنگار “گسترش صنعت” با بیان این مطلب افزود: صادرات این صنعت پارسال نسبت به سال ۸۷ با افزایش۳۰ درصدی روبه‌رو بود. اظهارات وی در حالی است که گلنار نصراللهی، مشاور معاون امور صنایع و اقتصادی وزارت صنایع و معادن نیز پیش‌تر درباره رشد صادات این صنعت گفته بود: میزان صادرات نساجی بدون احتساب فرش دستباف در سال ۸۷ بالغ بر ۷۵۶ میلیون دلار بوده که سال ۸۸، به بیش از ۹۰۰ میلیون دلار رسید. به گفته دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران، محصولات نساجی ایران به کشورهای اروپایی، آفریقایی و آسیایی صادر می‌شد، اما چند سالی است که به دلیل شرایط رکودی اقتصاد جهان، عمده صادرات به کشورهای همسایه اختصاص پیدا کرده است.
این فعال صنعتی افزود: بر اساس استاندارد کدهای صنعتی، تنوع در صنعت نساجی بسیار زیاد است که همین تنوع باعث افزایش صادرات شده است. یکتا، با اشاره به ظرفیت تولیدی کشور در صنعت نساجی گفت: بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی وزارت صنایع و معادن، میزان تولید پارچه پارسال ۷۵۰ میلیون مترمربع گزارش شد. همچنین آمارها نشان می‌دهد که در فرش ماشینی ۸۰ میلیون مترمربع تولید داشته‌ایم این در حالی است که برآورد اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران، ۱۰۰ میلیون مترمربع است. واگذاری مسوولیت‌ها به بخش خصوصی وی با اشاره به برنامه‌های سند چشم‌انداز ۲۰ساله افزود: یکی از اهداف مهم در این عرصه تغییر تصدیگری از دولت به بخش خصوصی (اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران) است. این در حالی است که اکثر کشورهای برتر تولیدکننده دنیا بخش مهمی از مسوولیت‌های این صنعت را به بخش خصوصی واگذار کرده‌اند. به گفته این فعال اقتصادی، اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران به دنبال گرفتن یکسری اختیارات نظیر پرداخت جوایز صادراتی از دولت است.
با بهره‌گیری از این روش هم از بوروکراسی‌ها رهایی پیدا می‌کنیم و هم، افرادی وارد صنعت نساجی می‌شوند و اعمال‌نظر می‌کنند که عمرشان، سابقه کاری و سرمایه خود را به پای این صنعت گذاشته‌اند. دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران با اشاره به مشکلات پیش روی این صنعت اذعان کرد: عمده‌ترین مشکلات این صنعت، کمبود مواد اولیه از جمله پنبه است. وی میزان تولید سالانه پنبه در کشور را ۴۰ تا ۵۰ هزار تن تخمین زد و گفت: این در حالی است که صنعت نساجی به ۱۵۰ هزار تن پنبه در سال نیاز دارد. یکتا افزود: واردات پنبه باعث می‌شود تا صنعتگران در زمینه قیمت تمام شده و نداشتن تنوع در محصولات متضرر شوند. وی ارائه تسهیلات وزارت جهاد کشاورزی به پنبه‌کاران را یکی از راهکارهای این مساله دانست و خاطرنشان کرد: با بکارگیری این روش پنبه‌کاران به افزایش تولید تشویق می‌شوند. این فعال اقتصادی همکاری نکردن سیستم بانکی را یکی دیگر از مشکلات این صنعت بیان کرد و افزود: برای رهایی از این مشکل باید نگاه دولت به صنعت و بازرگانی تغییر کند. به گفته دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران، اخذ سه درصد مالیات بر ارزش افزوده باعث شده تا این صنعت متضرر شود چراکه صنعتگر نا‌چار است مالیات را بپردازد، اما توان بازپس‌گیری آن را از خریدار‌ان ندارد. این در حالی است که در دیگر کشورها که مالیات بر ارزش افزوده اخذ می‌شود، با مکانیسم‌هایی از تولیدکننده حمایت می‌شود.
